Cały świat doskonale wiedział kim był Tom Riddle, znany bardziej jako Lord Voldemort. Mimo upływających lat, jego imię wciąż wymawiano z trwogą i obawą.
Jej imienia nie pamięta już nikt. Nikt z obecnie żyjących. Odeszła w zapomnienie.
Ale on nie zap...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
— Chyba sobie żartujesz!
— Ta przeklęta sowa powinna siedzieć w sowiarni, a nie latać po dormitorium i srać na co popadnie!
Andriej siedział w kącie salonu, obserwując dramat, jaki rozgrywał się na środku pomieszczenia, pomiędzy Tatianą a Tomem.
— Filin jest świetnie wytresowana! — Żachnęła się ciemnowłosa, gładząc siedzącą na jej ramieniu sowę.
— Doprawdy? — Zapytał Tom — To dlaczego moje książki zdobi kupa ptaka? Gdyby była dobrze wyszkolona to owa sytuacja nie miałaby miejsca.
Tatiana posłała Riddle'owi oburzone spojrzenie. Zerknęła na jego niezdatne do użytku książki i oznajmiła oschle:
— To nie mój problem.
Po tych słowach odwróciła się z zamiarem odejścia, lecz Tom chwycił jej nadgarstek i rzekł chłodno:
— Nie pogrywaj ze mną, Tatiano.
Dziewczyna uśmiechnęła się łobuzersko i odparła:
— Podobasz mi się, kiedy się złościsz.
Doskonale zdawała sobie sprawę, że tak lekceważące zachowanie działało na Toma jak płachta na byka. Z triumfem patrzyła jak chłopak mordował ją spojrzeniem.
Riddle wbił w nią stalowe spojrzenie. Zbliżył się do niej, ich usta dzieliły milimetry, kiedy szepnął:
— Sama tego chciałaś.
Po tych słowach spojrzał na jej usta i odszedł.
— Brzmiało to jak groźba, Tom.
— Obietnica, Tatiano. — Rzekł Ślizgon i opuścił dormitorium.
Ciemnowłosa patrzyła na drzwi, gdy podszedł do niej Andriej i rzekł zdenerwowanym tonem:
— Nie drażnij go, Tatiu...
— A to niby dlaczego? — Zapytała — Nie boję się go jak Ty i reszta waszej bandy. Riddle to tylko człowiek. Człowiek, który nie akceptuje sprzeciwu i nieposłuszeństwa. Nie należę do waszego grona, toteż wasze zasady mnie obowiązują.
— On jest inny — Szepnął Andriej zerkając na drzwi — Dokona wielkich rzeczy.
— Chciałabym to zobaczyć — Mruknęła Tatiana pod nosem i ruszyła do sypialni.
Tom krążył po korytarzu, czując ogarniającą go frustrację. Nie mógł wyzbyć się uczucia, że mimo, iż Tatiana niezmiernie go irytowała, to wciąż przyłapywał się na wodzeniu za nią wzrokiem.
Postanowił dać jej nauczkę. Zemścić się za jej aroganckie zachowanie.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
