Dziedzic Slytherina • Tom Riddle

~ 30 ~

— Naprawdę się rozstaliście? — Zapytała Meghan, kiedy wraz z Tatianą szły na śniadanie.

— Tak.

— Nie ukrywam, iż jestem szczerze zaskoczona. Myślałam, że dobrze wam razem.

— Jak widać nie.

Meghan zawahała się przez chwilę po czym rzekła:

— Callum rozpowiada plotki... O tym, że Ty i Tom mieliście romans.

— Jak sama powiedziałaś, to tylko plotki wymyślone przez chłopaka ze złamanym sercem.

— Tatiano... — Meghan była wyraźnie zmieszana — Powiedziałabyś mi gdyby coś było na rzeczy, prawda? Wiesz, że...

— Tak, wiem — Warknęła rozzłoszczona Tatiana — Wiem, że podoba Ci się Tom, Meg. Przypominasz mi o tym od czterech lat.

— Dlaczego jesteś taka opryskliwa?

— Ponieważ mam dosyć już ukrywania swoich uczuć... — Pomyślała.

— Stresuję się nadchodzącymi egzaminami — Odparła kłamiąc.

Wieczorem humor ponownie dopisywał Tatianie.

Grupa Ślizgonów zebrała się na środku salonu, gdzie grała w prymitywną zabawę o nazwie „Prawda lub wyzwanie".

Callum spoglądał smutno na Tatianę, która siedząc obok Meghan obserwowała jak Amycus Carrow opróżnia butelkę Ognistej Whisky trzema łykami.

— Znakomicie, Carrow — Zawołał Rupert Lestrange, klepiąc przyjaciela po plecach — Kręć butelką.

Amycus chwiejnie usiadł na podłodze i zakręcił butelką, która wskazała na Lizzie Fitzgerald, szóstoklasistkę.

— Pytanie czy wyzwanie? — Zapytał Carrow.

— Pytanie — Odparła pewnie Lizzie.

Wśród zgromadzonych dało się usłyszeć odgłosy ekscytacji. Kilka dni wcześniej Macnair i Lestrange zwinęli Slughornowi dwie fiolki Veritaserum, które wykorzystywali teraz do owej zabawy.

Lizzie upiła mały łyk z fiolki i czekała na pytanie.

— Najprzystojniejszy chłopak w Hogwarcie? — Zapytał Macnair.

— Tom Riddle — Odparła od razu Lizzie po czym zasłoniła sobie usta, czerwieniąc się lekko i posyłając zawstydzone spojrzenie ku Tomowi.

— Masz kolejną adoratorkę, Riddle — Rzekł Lestrange, chwytając swoją szklankę z whisky.

Lizzie Fitzgerald zakręciła butelką, która wskazała Toma po czym zapytała:

— Prawda czy wyzwanie?

— Prawda — Odparł Tom wzruszając ramionami.

Lizzie zamyśliła się na chwilę, gdy nagle odezwał się Callum, pytając:

— Ostatnia osoba, z którą się całowałeś?

Uśmiech zamarł na twarzy Tatiany, a na jego miejscu pojawiło się zdenerwowanie. Zerknęła na Toma, który zacisnął usta chcąc zwalczyć działanie eliksiru prawdy, lecz nadaremnie.

— Tatiana.

Zebrani dookoła uczniowie zastygli w bezruchu, zerkając to na Tatianę, to na Toma. Meghan wciągnęła gwałtownie powietrze, czując narastającą w niej wściekłość, zaś Callum poderwał się z miejsca i wykrzyczał:

— Przeleciałeś ją!?

— Callum! — Krzyknęła Tatiana, również wstając na nogi. — Zamilcz!

— Tak — Oznajmił Tom, który wciąż był pod działaniem eliksiru.

Przez pomieszczenie przeszło echo zaskoczonych głosów.

Callum bez słowa rzucił się w stronę Toma lecz zatrzymał do Lestrange.

— Nie byłeś jej wart, Strickland! — Krzyknął Tom, zanosząc się śmiechem.

— Zabiję Cię! — Callum szarpał się z trzymającym go Ślizgonem.

Tom również ruszył ku niemu z chęcią mordu, jednakże Tatiana w ostatniej podbiegła do niego i odciągając go do tyłu, warknęła:

— Uspokój się!

— Puść mnie, Tatiano! — Tom był wyraźnie rozwścieczony.

— Zajmijcie się Callumem! — Krzyknęła do Carrow'a i Macnaira, którzy podbiegli do chłopaka i wyprowadzili go z pomieszczenia.

— Tom... — Rzekła Tatiana, chwytając jego twarz — Uspokój się.

Ślizgon spojrzał na nią i opierając swoje czoło o jej, szepnął:

— Mam ochotę go zabić.

Meghan stała z boku, obserwując jak Tom obejmuje jej przyjaciółkę, do której powoli zaczynała żywić szczerą nienawiść.