The Hairdresser

Hoofdstuk 20

Knikkende knieeën, een bonzend hart en hello London. We waren in Londen, dit voor enkele concerten, een kleine break, enkele dagen songs opnemen in de studio en een trouwerij. Tracy was tijdens de tour me vergeten te zeggen dat ze met haar vriend ging trouwen. Na het interview had ze een uitnodiging aan me gegeven met de vraag of ik haar getuige wou zijn. Ik werd zo emotioneel. Ik had dit niet verwacht. Niall zou de getuige zijn van haar vriend. Zij kwamen ook goed overeen. Ik vond het fantastisch, een echte eer dat ik haar getuige mocht zijn.

Die dag was dan ook vandaag aangebroken. De dagen dat ik in Londen was sliep ik bij mijn ouders. Ze hebben Niall al een paar keer gezien als hij me thuis bracht. Ze vonden hem een goede jongen, maar ze waarschuwden mij omdat hij beroemd was. Dat ik moest nadenken waar ik aan begon. Niall durfde ook niet altijd blijven te slapen. Hij gunde me de tijd met mijn familie. Hij beweerde dat het wel goed zou zijn voor onze relatie dat we eens apart sliepen. Hij vond het wel jammer dat hij zijn armen niet rond me kon doen maar ja.

Ik maakte me klaar. Niall zou me komen ophalen en dan konden we samen bij Tracy haar man opwachten. Ik streek mijn jurk plat en keek me nog eens aan in de spiegel, mijn oorbellen nog goed leggen, net als alle accessoires. Mijn haar was mooi opgekruld en enkele lokken had ik opgestoken. Daar ging de deurbel. Yes Niall!

Ik rende met m'n blote voeten de trap op om beneden mijn hakken aan te doen. Ik opende eerste de deur. 'Wow.' Een verbaasde Niall met een blauw pak stond aan de deur. Hij zag er echt prachtig uit. 'Jij ziet er fantastisch uit.' Zei ik hem en gaf hem snel een kus. 'Kom binnen, ik moet mijn hakken nog aandoen.' Ik nam nog snel mijn vestje en deed deze nog aan. Het was deze ochtend een beetje te koud om zonder vestje rond te lopen. Hij kwam naar binnen. Hij ging even op de bank zitten, waar mijn ouders ook zaten. Hij begroette ze. 'Lot, vergeet niet te genieten van die dag. Als je niet thuis komt laat iets weten liefst.' Zei mijn moeder en wandelde naar me toe om mijn vestje goed te leggen. 'Je ziet er prachtig uit.' zei ze. Ze keek nog een keer naar Niall. 'Draag zorg voor mijn meisje.' zei ze.

'Ik ga zeker zorg voor haar dragen. Ze is mijn prioriteit.' Zei hij en stond recht voor naar me toe te komen. Hij zag me sukkelen met mijn hakken. 'Laat mij dat maar eens doen, net zoals assepoester.' Lachte hij. Het ging zo vlot bij hem. 'Dank je.' Zei ik hem en zorgde dat ik niet uit mijn schoenen zou vallen. Ik streek zijn pak nog goed, een kleine bedankingskus en we stapten in zijn range rover die hij hier in Londen had gehuurd.

Hij zat aan het stuur. Hij wou meestal rijden dus het maakte mij niet veel uit. Hij reed blindelings naar Tracy haar huis. 'We zijn nog niet te laat.' Zei hij met een kleine glimlach. Hij parkeerde de wagen en we wandelden samen naar het huis en belden aan. Tracy's moeder deed open. 'Tracy, Niall en Lottie zijn er.' Zei ze. Ik stapte naar binnen en rende naar Tracy. Lou was ook al aangekomen. Ik ging met Lou voor Tracy's make up en haar zorgen. Lou zou me de meeste instructies geven. Ze ging wel helpen maar het meeste werk mocht ik doen. Dat is ook ervaring opdoen.

Het duurde wel even maar we waren allemaal tevreden over het resultaat. 'Je ziet er echt uit als een prinses uit Trace.' zei ik en gaf haar een knuffel. Een prachtige jurk, kapsel en make up. 'Allemaal dankzij jou.' Fluisterde Niall. Thomas, Tracy's bijna man, belde aan. Die had een prachtig boeket mee en gaf het aan Tracy af. Wanneer ze in de auto stapte, volgden ik en Niall met de Range rover erachter. 'Wil jij ooit trouwen?' Polste hij even. 'Ik weet niet, vroeger vond ik dit altijd een sprookje, maar ik heb ook al veel echtscheidingen in mijn leven gezien waardoor ik meer en meer twijfel.' 'En wat als ik de ware ben?' Ik lachte. 'We zullen wel zien wat de toekomst brengt Niall.' Als we arriveerden, stapten we uit, volgde we heel de ceremonie, deden we de gevraagde handtekeningen.

Na de hele ceremonie, kwamen de huwelijksfoto's, de getuigen moesten mee. 'Lottie, ik vind dat jij en Niall nu ook wel een paar foto's samen moeten hebben, misschien kan je met een van die foto's jullie relatie aankondigen.' Stelde ze voor. 'Wel, wat denk je Lot?' vroeg hij met een flirterige stem. 'Ik hou van jou.' Zei ik hem en keek naar de fotograaf als teken dat ik Niall ging zoenen zodat ze er een foto van konden maken. Die foto was zo prachtig. Niall keek even naar de fotograaf ook als teken, en spinde me even in het rond. Daarna stond hij achter me met z'n armen rond m'n buik gericht en zijn lippen tegen mijn wang. Daarna waren er nog foto's van Tracy en Thomas alleen, en foto's met de getuigen of met de ouders, grootouders en broers en zussen.

Daarna stapten we terug in de wagen om naar het feest te rijden. Op de radio speelde zachtjes 'Love me like you do.' van Ellie Goulding. Ik zong zachtjes mee. Niall begon te lachen. 'So love me like you, love me like you...' begon ik mee te doen. Als ik 'touch me like you do' zong begon hij zijn hand zachtjes op mijn dijbeen te leggen. Lekker ondeugend. 'Niall James Horan.' Zei ik hem plagend. 'Je hebt geluk dat je achter het stuur zit...' Zei ik hem uitdagend.

We stapten uit en keken naar de mooie feestzaal met een prachtige tuin. Het was een prachtig feest. De openingsdans begon ook vrij snel, Tracy had aan Niall gevraagd om een bepaald liedje te coveren en live te zingen speciaal voor haar. 'You and me' van Lifehouse. Het voelde raar dat Niall zoiets zong, maar hij zong het prachtig.