The Hairdresser

Hoofdstuk 41

Scotts verjaardagfeestje was een schot in de roos. Hij vond het geweldig. De dag erna moesten we naar het schooltje waar hij later les zou volgen. Ik kneep in Nialls hand als we daar binnenwandelden. De school met bijbehorende peuterspeelzaal was immens groot, grote speelplaats en grote ruimtes. Scott liep aan de andere hand van Niall. Door de maatregelen in verband met het virus moesten we wel wat afstand houden maar ze konden ons toch ontvangen.

Een mooie vrouw van ik schat ze 25 jaar opende de deur. 'Jij moet vast Lottie zijn. Niall herken ik en ja Scott kan ik nooit vergeten.' Zei ze. 'Dan ben jij Sarah?' 'Klopt. Welkom hier op school en de bijbehorende peuterspeelzaal.' Zei ze. Niall liet Scotts hand los. Voor kinderen vond ik het zielig als hij afstand zou moeten houden om zijn nicht te begroeten. Scott wandelde richting Sarah. Sarah nam hem in haar armen. 'Wat ben je zo groot geworden! Ik heb nog op je gebabysit als je een paar maand oud was. En nu ga je bijna naar de peuterspeelzaal.' Zei ze tegen hem en gooide hem eventjes de lucht in waardoor hij giechelde. Hij genoot van die aandacht.

We gingen naar binnen. Sarah liet kleine Scott spelen en wij gingen aan een tafel zitten.' De directrice kon vandaag niet komen maar ze heeft me gevraagd de uitleg toch te doen en dan kunnen jullie later Scott nog inschrijven. Dat is geen probleem.' Zei ze met een glimlach. 'Wij zijn geen peuterspeelzaal die enkel de kindjes laat spelen. We laten ze spelenderwijs dingen ontdekken of leren. We werken ook in Thema's. We vonden dat er nood was aan zo een peuterspeelzaal.' 'Vinden we ook een fijn idee. Dat hij dingen leert door te spelen.' Zei Niall.

'We hebben bijvoorbeeld thema's zoals naar het bos. We maken een wandelingetje door het bos met de kinderen. Gaan daar blaadjes rapen en knutselen daar iets mee. Een thema naar de winkel en dan zorgen we dat de zaal eruit ziet als een winkel en dan spelen ze winkeltje of komt er een iemand die in een winkel werkt iets vertellen. Het aanbod afwisseling is vrij groot. '' Het is een fijn aanbod, maar hoe zie je dat als Scott mee op tour gaat.' Vroeg Niall bezorgd.

' Wel ik bezorg jullie of we zoeken samen met jullie het standaard speelgoed dat wij gebruiken. Ik maak ook via karton leuke dingen in de klas om te gebruiken. Die kunnen we jullie ook aanleren of laten maken. Ik ga jullie zo goed mogelijk helpen door jullie technieken aan te leren hoe hij dan die dingen kan ontdekken. Ik stel voor dat je minstens een of twee keer met hem kan FaceTimen naar de klas. Zo leert hij de juf kennen en de klasgenootjes. Onze klassen zijn tussen de 10 en 15 peuters. '

' Wel fijn dat ze dan niet te druk bijeen zitten. '' Elke dag zijn er minimum twee juffen aanwezig. Dit kan meer zijn naargelang de activiteiten. Maar meestal zijn het twee vaste juffen. Ik stel ook voor dat de juf jullie elke week mailt wat ze doet met de peuters en dan zijn jullie op de hoogte en kunnen jullie zien hoe jullie het doen die week op de tour. Het lijkt me zo het beste systeem en jullie mogen altijd bellen of sturen bij problemen of vragen. Geen enkel probleem. ' Sarah was zo lief en ik zag aan Niall dat het goed was om het zo te doen.

' Wanneer kunnen we hem inschrijven?'' Volgende week is de directrice terug en kan er worden ingeschreven. ' Ik keek Niall aan. Hij leek gerustgesteld en tevreden toch voor die bijna twee jaar dat Scott naar de peuterspeelzaal zou gaan. Na die twee jaar is voor later. Wie weet is Nialls carrière dan voorbij of wilt hij er zelf mee stoppen. ' Wij komen hem zeker inschrijven. Bedankt voor de duidelijke uitleg en het begrip voor de situatie.' Zei Niall. 'Geen probleem alles voor Scott.' Zei ze met een glimlach.

Ze gaf hem nog een dikke knuffel en we namen afscheid. Scott nam Nialls hand en wandelde naar de auto. Niall trok zijn zwart jasje goed en we stapten de auto in. 'Stap een is gezet.' Zei hij. Hij bedankte me dat ik zoveel voor hem en Scott deed. Ik vond dat normaal. Ik zag hen graag.

Het voelde raar dat Scott al naar de peuterspeelzaal kon gaan. Niall had er moeite mee dat hij hem stilaan moest loslaten, zeker met de situatie van Jessica. Maar dat kind moet ook spelen en andere mensen leren kennen. Zo waren wij vroeger ook. Niall parkeerde de wagen en we stapten uit. Niall belde naar zijn ouders met het goede nieuws. Op dat moment miste hij wij zijn ouders dicht in de buurt.

Hij kon altijd op mij rekenen maar je wilt toch ook alles met je ouders delen. Ik hoorde hem met Maura praten. Het deed hem deugd. Ik ontfermde me over Scott die met zijn racebaan speelde. Vroem Vroem kwam er uit zijn mond. Het was zo lief om te zien. Ik smste nog snel naar Jenny om te zeggen dat ze heel hard bedankt was dat we Scott daar gingen inschrijven. Zo was ze mee op de hoogte van haar kleinzoon zijn leven.

Niall was rondjes aan het lopen tijdens het bellen. Leek bijna een pinguin. Het was een grappig zicht. 'Wat is papa aan het doen?' Vroeg Scott lief. 'Hij is met oma en opa aan het bellen.' Scott stond op en rende met zijn kleine beentjes richting Niall. 'Oma oma.' Zei hij en probeerde zo de telefoon op te eisen bij Niall. Die begreep dat natuurlijk en zette zijn telefoon op luidspreker. Scott probeerde nog eens en schrok van de stem die hij hoorde. 'Dag Scott.' 'Oma' Zei hij tevreden. 'Hoe is het met mijn lieve jongen?' 'Goed.' Antwoordde hij schattig. Hij probeerde een heel gesprek met oma te voeren waardoor Niall bijna niets meer kon zeggen. Toch verscheen er een glimlach op Nialls gezicht van de warmte dat het gesprek uitstraalde.