The Hairdresser

Hoofdstuk 30

'Je hangt aan me vast mevrouw Williams. Jij gaat nu altijd mee op tour.' Zei hij toen we naar de uitgang wandelde. 'En dat vind ik best oké?' 'Best oké? Dat is toch fantastisch! Dat is toch a dream comes true?' 'Niall, voetjes op de grond he.' Zei ik en opende zijn auto deur. We hadden onze koffers als in zijn auto gelegd.

'Ik vind het fijn ja, maar ik stel me ook geen hoge verwachtingen voor omdat we toch al samen waren bij de vorige tour?' 'Nu wordt je er nog wel voor betaald.' 'En dan? Wat maakt dat voor een immens verschil?'
We reden even nog verder tot aan het vliegveld, Niall pakte zijn zonnebril zette die op en nam onze koffers. Hij had de auto laten staan op zo een parkeerplek dat je voor meer dan een week kon huren. We rolden met ons koffers richting de juiste gates en de controles. Voor ik het wist, zaten we op het vliegtuig.

Ik legde mijn hoofd tegen zijn schouder en viel zachtjes in slaap tijdens de vlucht. 'Schone slaapster, wakker worden. We zijn in Ierland.' Zei hij zachtjes en kuste mijn hoofd. Ik gromde zachtjes. Ik rekte me zachtjes uit zonder Niall te raken. We stapten uit het vliegtuig, pakten onze koffers van zodra dat kon en gingen naar zijn huurauto. Ik stapte in en luisterde zachtjes naar de muziek. Voor ik het wist viel ik terug in slaap, het duurde toch eventjes voor we in Mullingar waren.

'Je bent precies doornroosje.' Lachte hij toen ik net wakker werd een kwartiertje voordat we bij zijn moeder aan kwamen. 'Jij houdde me de hele nacht wakker.' Hij lachte ondeugend en zei : 'Als je wilt doe ik dat nog vaker.' We stopten nog snel aan een bloemenwinkel voor een bloemetje te kopen voor zijn moeder. Zal ze vast leuk vinden.  We reden verder naar zijn moeder. Ze zag ons stoppen en stond daardoor ook snel aan de deuropening. Ze gooide haar armen open voor Niall. Niall rende bijna als een klein kind naar zijn moeder. Hij had haar maanden niet meer kunnen vastnemen en die gesprekken via skype of Facetime zijn anders. Hij knuffelde haar stevig. Het was mooi om te zien hoe hij van haar hield. 'Mams, dit is Lottie, maar dat wist je al via Facetime.' Zei hij met een lach. Maura keek me aan en nam me in haar armen. 'Wat ben ik blij om je te zien Lottie. Welkom in Mullingar.'

'Dank je.' Zei ik best verlegen. Ik ging nog naar de auto voor het bloemetje te halen. 'Dat had je niet moeten doen maar ze zijn prachtig, bedankt!' Zei Maura en bedankte ons opnieuw. We haalden de koffers uit de auto en Niall leidde me rond in zijn ouderlijk huis.  Laatste stop: zijn kamer. Hij opende de deur alsof het een heiligdom was. Nieuwsgierig keek ik rond, zijn nu opgemaakt bed. Ik vrees dat hij die als tiener niet veel zelf heeft opgemaakt. De posters van bands of speciale vrouwen op de muur. Die vrouwen maakten me wel onzeker. Was ik wel goed genoeg voor hem?

De kleine decoraties in zijn kamer waren ook mooi om te zien, net als de foto's van familie en vrienden. 'Wat vind je ervan?' Vroeg hij nieuwsgierig. 'Prachtig net zoals jij.' Zei ik en kuste hem zachtjes. 'Dit bed is niet mijn oorspronkelijk bed, ik had een eenpersoonsbed en nu vind het stom dat jij en ik apart moeten slapen dus had m'n moeder gevraagd voor een ander bed.' 'Dat maakt toch niet uit? Anders lekker knus bijeen in een persoonsbed.' Lachte ik. 'Dan denk ik dat een van ons eruit vliegt als we slapen.' Lachte hij en knuffelde me zachtjes.

Ik keek nog eens naar de posters van de vrouwelijke modellen. 'Je moet niet onzeker zijn, jij bent mijn model, knapper, liever en schattiger dan al die posters bijeen.' Lachte hij. Hij lifte mijn kin omhoog zodat ik naar zijn ogen keek. 'Ik zie je graag, posters hoeven je niet onzeker te maken. Jij bent perfect voor mij.' Hij plaatste een kus op mijn voorhoofd.

We pakten uit en gingen dan terug beneden naar Maura. Die begon Niall natuurlijk uit te vragen zoals 'Hoe was het geweest op tour?' 'Welke liedjes heb je geschreven en opgenomen?' 'Wanneer komt het album uit?' Die vragen vond hij niet lastig tot de naam Scott viel. Toen keek hij naar de grond. 'Je mama mist hem gewoon Niall, net als jij. Ze is bezorgd om hem net als jij en is nieuwsgierig hoe het met dat mannetje gaat.' Ik hief zijn hoofd richting mij. 'Als jij het niet wilt beantwoorden, antwoord ik wel op je moeder.' Zei ik hem. Hij knikte.

Ik keek naar Maura. 'Sorry dat hij niet zelf reageert, hij vindt de situatie namelijk moeilijk. Hij heeft nu co ouderschap dus hij mag wel eens een week of langer voor hem passen, maar dat is een beetje zoeken. We hebben hem vorige week nog gezien. Hij was gelukkig om Niall te zien, we zijn ook veel dingen gaan doen. Naar de kinderboerderij, kleine dingen in de tuin of thuis,... Het is een dankbaar en vrolijk mannetje, net als zijn papa.' Zei ik en plaatste zacht een kusje op zijn slaap.

'Dank je Lottie.' Zei Niall. 'We zijn samen één team.' Fluisterde ik naar hem toe. Niall liet zijn mama enkele foto's zien van de uitstappen dat we met kleine Scott hebben gedaan. Hij beloofde ook als ze gingen facetime dat Maura hem ook mocht zien. Ze knikte dankbaar. Maura genoot van onze aanwezigheid, ze ratelde maar door over leuke dingen. Over Greg en kleine Theo, die was echt verschrikkelijk groot geworden. Ze mocht gaan kijken bij het grootoudersfeest, in de klas komen helpen als grootouder. Dat miste ze wel bij Scott... Ze had Scott misschien maar een keer in het echt gezien. Ik vond het wel zielig voor haar.

Ik hoop als ik ooit kinderen krijg dat mijn ouders de kinderen zo vaak mogelijk kunnen zien als ze willen, maar vrees als dat met Niall is, dat er een keuze gaat komen Londen of Mullingar én dan nog eens touren...