The Hairdresser

Hoofdstuk 12

Twee ogen keek me aan. 'Goedemorgen.' 'Goedemorgen.' Glimlachte ik terug en gaf hem een kus. 'Je durfde naast me te slapen?' 'Ik kon je niet missen.' Lachte ik zachtjes. 'Ben trots op je.' En hij plaatste een kus op m'n neus. Ik lachte en begon hem te kriebelen. 'We moeten zo naar de televisiestudio. Ik moet een liedje gaan zingen met Julia Michaels.' Kondigde hij aan.

We maakten ons klaar en werden gebracht naar de studio. Die was immens groot natuurlijk. Daar stond ik dan als stylist van Niall. Ik moest Julia Michaels ook doen. Ze was wel lief maar toch had ik een vreemd gevoel bij haar. Ik kon het niet beschrijven. 'Het is maar een gewoon optreden.' Stelde hij me gerust.

'Ga nou maar.' zei ik hem en hij stond te wachten backstage. Eerst begon Julia op een bank. (zie video)

Na een tijd kwam hij tussen het publiek tevoorschijn. Hij wandelde naar haar. Ze leken te flirten, haar hand op zijn borst, waar mijn hand hoort te liggen. Ik kon wel koken van jaloezie. Ik bleef maar keken. Na zijn optreden, als zij de laatste noot zong, wou hij haar een knuffel geven maar zij begon hem ineens te zoenen. Daar kwam de druppel. Dit is niet meer acteren. 

Het applaus kwam en Niall wou naar me toerennen. Ik ontweek hem. Julia leek haar zin te hebben want haar glimlach was zo breed. 'Lot.' 'Voor jou is het vanaf nu Charlotte.' zei ik hem boos. Hij trok aan mijn arm. 'Ik wist dit niet dat ze zo'n streek zou leveren op het einde. Ik wou haar een knuffel geven. Die aanrakingen waren voor de sfeer van het liedje.' 'Je had haar kunnen tegenhouden Niall, maar daar was je ook te laf voor...' Sneerde ik. 

'Laat me los Niall.' Beveelde ik hem. Hij stond daar verweesd. Julia kwam naar hem toen maar hij ontweek haar en werd kwaad op haar. 'Dit doe je niet, we hebben afgesproken flirten op het liedje, en een knuffel op het eind geen kus... Ik heb een vriendin,... ' 'Die Stylist?' Ze keek naar mij, een bijna huilende panda met mijn uitgelopen mascara. 

'Ja ze is een stylist en wat dan? Het maakt toch niet uit. Ik zie haar ongelooflijk graag, al is ze wc dame, vuilnisvrouw, bediende op een kantoor,... Het belangrijkste is dat ik haar graag zie.' Ik wou hem geloven, maar dat kon ik op dit moment niet. Ik liep naar buiten en haalde adem. Ik liet mezelf tegen de muur vallen. 

'Meisje, het leven is toch hard.' Tracy kwam naast me zitten. 'Die trut van een Julia... en dat Niall zich dan nog laat doen....' 'Wie zegt dat hij zich laat doen? Het heeft hem verrast ja? Maar dat betekent niet dat hij het goedkeurt meissie.' Ze gaf me een knuffel. 'Hij houdt van je, keep that in mind.' Ik keek Tracy aan. 'Hij ziet je ongelooflijk graag en dat is hij Julia nu aan het duidelijk maken.' Ze sleurde me mee naar binnen en ik zag daar een boze Niall naar Julia kijken. Ze was bijna aan het huilen. 'Dit is het laatste studio optreden met je... ik doe dit niet meer want nu komen er alleen maar vragen of ik iets met jou heb en ik wou juist Lot beschermen tegen die aandacht.' 

Hij leek zo hopeloos, hij begon aan zijn haar te trekken van de stress... Een aandachtstrekje, dat zag ik al vanaf het begin. Julia verdween waardoor ik de kans had om naar hem te gaan. Ik zag tranen lopen. Hij keek op. 'Lot.' 'Ni.' 'Ik wil je niet kwijt.' 'Geef me even tijd.' Dat was het enigste wat ik kon zeggen. Domme ik... Ik nam hem even in mijn armen en verdween naar onze auto. Een vrij stille rit als je het me vraagt. 

Ik kon niet zomaar in z'n armen vallen en zeggen dat alles oké, want dat is het niet. Al die pers die op hem gaan vliegen die beweren dat ze een relatie hebben. Hoe gaat hij dat in godsnaam oplossen? Hoe gaat hij dat oplossen voordat hij bekend maar dat wij iets hebben? Ik wil niet ineens bekend zijn dat er haat wordt verspreid.

'Lot, kom je mee?' vroeg hij als we aan het huis waren. Ik knikte en stapte uit. Hij stak z'n hand uit maar die weigerde ik. Ik ging naar boven om even alles eruit te huilen. Ik zag door het raam van de logeerkamer dat hij terug aan het facetimen was, maar met wie was weer een geheim. Wat doet hij toch? Ik vind het maar niets. Oké vroeger zag ik hem minder, we hadden onze tijd in onze hotelkamers maar nu we samen zijn lijken we opeen gepropt en valt dit meer en meer op.

'Lot, please.' Hoorde ik Tracy zeggen met haar armen gekruist tegen de deurstijl. 'Je gaat je relatie toch niet weggooien door dat wijf van een Julia. Jullie zijn een droomkoppel.' 'En wat nu zij hebben gekust, iedereen gaat vragen of ze een koppel zijn. Moet hij zeggen dat ie single is, dat ie met mij iets heeft? Ik wil geen haat over me heen.' 

'Jullie komen er uit geloof me en die haat die zal er altijd zijn, zelfs voor hem als artiest. Hij zal ook haat krijgen van anderen. Hij leerde daarmee omgaan, en jij zal dat na een tijd ook kunnen. Geloof me Lottie.' Ze gaf me een knuffel. En verdween uit de logeerkamer. 

Ik nestelde me in het bed. Ik hoorde voetstappen, zijn voetstappen. Hij kroop tegen me aan. Zijn geur deed me deugd. Hij zei niets en sloeg zijn armen om me heen in bed. Ik liet het toe. Ik kon hem niet aankijken en draaide me nog niet om. 

'Het spijt me lief.' Zei hij zacht ik hoorde hem snikken. 'We komen hier uit, ik zeg gewoon dat dit een stunt is van Julia. Dat ik single ben en dat jij niet bekend moet worden dat jij alle haat niet krijgt.' Ik draaide me om. 'Dat je single bent?' Ik slikte, de fans die hem dan ging opeisen en denken dat hij vrij is. 'Ja, ik wil niet dat je alle haat over je heen krijgt.' 'We zullen zien Niall maar ze had het recht niet om zo te doen en jij had haar moeten ontwijken. Die samenwerking met Maren Morris was toch beter dan met haar. 'Seeing blind' was een succes, ik denk what a time dat ze daar zelf een flop van gaat maken.' Ik wou mijn woorden terugnemen. Dit verdiende hij niet maar zij wel....