The Hairdresser

Hoofdstuk 47

Herfst was in het land net zoals het thema in de school van Scott. Niall had in de voormiddag en een klein deel namiddag vrij. Daardoor was zijn voorbereiding voor het bos vandaag gepland. Ik keek hem aan en knikte als hij vroeg of we konden vertrekken. Ik deed Scott zijn jasje toe en we wandelde de tourbus uit. Niall had een mooi bos in de buurt gevonden. Het was op wandelafstand. De lucht was bewolkt en naarmate we het bos naderde dwarrelde de bladeren van de bomen. Kleurtjes van groen naar bruin verschenen in het bos.

Het krakende geluid als je door de bladeren wandelt. Het geluid van de vogels die elkaar opzoeken. Zalig. Het geluid van een klein kabbelend beekje ergens verscholen in het bos. De schoonheid van de natuur lijkt me wat. Ik had mijn handen mijn zakken geduwd. Niall schoof zijn arm rond mijn arm om vervolgens ook een van zijn handen in zijn zakken te steken.

De andere hand was bezet door Scott zijn hand. Die huppelde bijna rond, zo hevig en begon even later bladeren omhoog te gooien. Hij genoot ervan. Verderop was er een kabbelend beekje te zien. We wandelde over de brug. Niall verzamelde nog met Scott enkele blaadjes voor zijn knutselopdracht.

Die stopte we in een zakje. Scott begon terug de blaadjes omhoog te gooien. Niall pakte een hoopje en blies deze omhoog. Scott giechelde. Het was vertederend om te zien. Ik legde mijn armen op de brugleuning en keek naar het beekje. Het beekje zocht zijn plaats tussen de stenen, de obstakels. Het vond altijd zijn weg, net als wij. 'Waar denk je aan?' Vroeg Niall zacht en sloeg zijn armen rond me heen. 'Zie je dat kabbelend beekje?' Zei ik hem. Hij humde, 'uhuh' zoiets in die aard.

'Het doet me denken aan ons.' 'Hoezo?' Vroeg hij geïnteresseerd. 'Het zoekt zijn weg tussen de stenen, de obstakels, maar vind zichzelf toch altijd terug in de doorgangen van het leven.' 'Beetje nostalgisch of filosofisch aan het worden Lotje?' Lachte hij en draaide me om. Ik keek recht in zijn blauwe ogen. Die doorboorden mijn ziel. 'Altijd liefje. Zeker als ik bij jou ben.' Lachte ik. Hij plaatste een zacht kusje op mijn lippen en hoopte dat ik deze snel beantwoorde met een nieuwe kus. Zo gevraagd zo gedaan dacht ik en plaatste een langere kus op zijn lippen. 

Scott wandelde terug naar de brug en toonde alle bladeren die hij opraapte. Elke vorm was anders, het was een mooie variatie of mix. 'Daar gaan we iets moois van maken he jongen.' Zei Niall. Hij pakte Scott op omdat hij zag dat Scott een beetje moe was van het lopen. Zo kon ik wel zijn hand niet vasthouden maar dat gaf niet, ik was bij hem. We wandelden richting de tourbus. We aten snel wat boterhammetjes en ik zorgde dat Scott weer achter de laptop zat voor school samen met zijn speelgoed. Niall zag dat hij nog tijd overhad en ging bij Scott zitten om dan even later al naar de concertzaal te gaan voor een van de eerste soundchecks en generale repetities.

Na het twee drie uur les volgen zocht ik in de keuken naar eten om klaar te maken. Ik zag dat het half zes was en Niall was niet terug. Normaal kook hij wel eens graag maar als hij laat is, neem ik het wel eens over.

Ik zocht naar wokgroenten, wat zoetzure saus, kalkoenreepjes,... Ik maakte wat wok klaar dan om zeker te zijn dat ik alles had. Voor ik aan het laatste bezig was hoorde ik de busdeur die openging. Een hijgende Niall kwam binnen. 'Fuck paps...' 'Je weet toch dat ze overal op de loer liggen?' 'Ja maar toch, kunnen ze me niet één keer gerust laten, ik was aan het soundchecken...' 'Paps, they know everything.' Lachte ik. Hij wandelde naar me toe plaatste een kus op mijn voorhoofd en rook even geur komende vanuit de wokpan. 'Ruikt heerlijk.' 'Jij kan dat beter.' Zei ik tegen hem. 'Sorry dat ik laat was.' 'Is niet erg, we wisselen toch af.' Ik keek zijn onschuldige ogen aan.

'Weet je, ik had nooit gedacht zo gelukkig hier te zijn om tour met iemand die ik op tour ontmoet en waar ik heel mijn leven kan delen.' Zei hij uit het niets.' Nostalgisch worden Horan?' 'Jouw schuld.' Lachte hij. 'Ik ben blij dat je gelukkig bent.' Zei ik hem. We dekten de tafel, aten en zorgden er snel voor dat we alles hadden voor het concert.

Ik maakte de kleedkamer klaar en legde de kleren van Niall klaar net zoals de bussen haarlak, een haarborstel en al het noodzakelijke voor de make up. Scott zat in zijn hoekje met de auto's te spelen. Ik keek hem aan, zo schattig en onschuldig.

Niall begon zich voor mijn neus van kleding te wisselen. Die kerel wist verdomd goed wat die met me deed en begon te grijnzen als hij ontdekte wat mijn reactie op zijn uitkleedactie. Daarna ging hij naar me toe. 'Wat is het volgende Miss Williams? Of moet ik zeggen bijna Miss Horan?' Lachte hij grijnzend. 'Shut up and sit Horan.' Zei ik in een dik Engels accent. Ik duwde hem de stoel in.

Ik begon zijn haar te kammen, daarna goed te leggen en wat haarlak te sprayen. Bij het sprayen zong hij even. 'Zo dadelijk krijg je nog spray in je haar als je zo wiebelt en zingt terwijl ik spray.' Lachte ik.

Ik sprayde opnieuw en meneer wiebelde waardoor hij een deel bijna in z'n ogen kreeg. 'Told ya, koppige ezel.' Lachte ik. 'hmm...' Zei hij bedenkelijk. 'Kon je nou eens even niet naar me luisteren?' Zei ik een beetje geïrriteerd.

'Sorry hoor..' Zei hij zacht. Ik kuste hem zacht, begon met de make up en liet hem naar het podium lopen. Ik maakte Scott klaar en verdween dan ook mee naar de backstage. Koptelefoon en gaan met Scott. Die was blij dat hij en toe mee kon kijken naar zijn papa. Dat vond hij heel fijn.