The Hairdresser

Hoofdstuk 24

'Ze wordt zo wel wakker Niall, heb er goede hoop op. Het zou maar een lichte hersenschuddig zijn.' Hoorde ik Lou zeggen. 'Ik denk dat ze me niet kan vergeven. Ik ben zo stom geweest. En ik dacht dat ik het met zo'n stomme actie kan goed maken... Nu ligt ze door mijn stomme actie in het ziekenhuis.' 'Stop met verwijten te maken Niall. Dat helpt niet. Het is evengoed mijn schuld en die van Tracy want wij hebben geholpen...'

Mijn ogen probeerden zich te openen, maar door het te felle licht vielen ze terug toe. 'Lou, kijk ze wou haar ogen openen.' Hoorde ik Niall hoopvol zeggen. Hij zuchtte. 'Kom op jongen.' 'Ik wil geen ander meisje als Lottie. Geen vriendin, geen stylist, geen make up artiest, geen andere kapster als haar. Zij is mijn liefde. Anders blijf ik wel voor altijd single.' Lou lachte. 'Jij single.' 'Ja, ik meen het deze keer.'  'Ik geloof je wel... maar wacht af als ze wakker wordt... Ik denk dat zij ook in haar binnenste nog zielsveel van je houdt maar dat ze het niet wilt toegeven...'

'Denk je?' De twijfel in Niall sloeg over in zijn stem. 'Zeker. Laten we nu maar wachten.' Ik voelde zijn hand, het mijne nemen en zachtjes cirkeltjes maken over mijn handpalm. Dat deed hij wel vaker. Ik probeerde mijn ogen nog eens te openen. Deze keer lukte het. Voor me zag ik een tafel met het grote boeket rozen dat hij bij had. Ik herinnerde me niet veel meer, maar dat wel.

'Oh god Lottie. Wat ben ik blij dat je wakker bent.' Ik keek hem half boos aan. Ik kon nog altijd niet zomaar doen alsof er niets aan de hand was. 'Geef haar ruimte Niall.' Lou kwam naar me toe, begroette me en gaf me een bekertje met wat water. 'Rustig meid.' Zei Lou zacht als ik hevige slokjes nam. Ze zette het bekertje terug neer op het kastje. Ik sloeg Niall's hand weg van mijn hand.

Hij begon weer aan z'n haar te trekken. 'Stop met aan je haar te trekken.' Zei ik. Hij keek me aan. 'Je praat tegen me.' 'Ja ik praat tegen jou maar dat betekent niet dat ik je zomaar vergeef.' Zei ik hem. 'Lot.' 'Jij moet Charlotte zeggen. Lot of Lottie is niet meer voor jou van toepassing.' Zei ik hem kwaad. Ik keek naar het laken dat even interessanter was dan Lou of Niall. 'Waar is Hailee, moet je die niet mee hebben?' 'Hailee is al een hele tijd passé. Ik had haar niet moeten zoenen... Jij bent mijn vriendin.' 'En dat moet ik geloven?' 'Kalm Lottie.' Lou probeerde me te kalmeren.

'Laten we het hier even niet meer over hebben. Ik ben blij dat je geen ernstige verwondingen hebt, dat je misschien een kleine hersenschudding hebt.' Zei Lou. 'Wat je niet hebt kan je niet schudden he Lou.' Zei ik haar lachend. Niall moest ook een beetje lachen over mijn uitspraak.

Jason stormde de kamer binnen. 'Oh my god Lottie, gaat het?' Vroeg hij bezorgd. 'Wie is hij?' Vroeg Niall. 'Hey Jason. ' Zei ik hem en hij kwam naar me toe voor een kus op de wang. 'Mijn vriend.' Zei ik. Ik keek Jason aan van 'Lieg aub mee'.

'Dat geloof ik echt niet Lot, anders zou hij je op de lippen kussen.' Oh Ja? Ik nam Jason bij z'n t-shirt en kuste hem op de lippen. 'Bewijs genoeg?' Vroeg ik hem uitdagend. 'Dit doe je maar om mij pijn te doen.' Oh ja, maar dit voelt even zo goed om hem pijn te doen hoe hij mij heeft pijn gedaan.

Jason kwam naast me zitten en kwam mijn hand vasthouden. Het voelde vreemd. Hij was mijn vriendje niet en ik voelde niet wat ik anders voelde voor Niall. 'Lottie, ik laat je gerust als je recht in mijn gezicht kan zeggen dat je niets meer voor me voelt. Ik geloof je niet dat je samen bent met Jason.' Hij keek me aan. Godverdomme.. Wat een rot klus...

'Ik....voel.... niets...' Ik slikte nog even voor ik de rest van de zinnen eruit flanste. 'meer voor jou.' Hij leek het te zien. Hij had zijn antwoord gehad, maar verdween teleurgesteld samen met Lou. Jason begon me uit te vragen. 'Bedankt voor mee te spelen.' Zei ik hem. 'Is dat je ex?' Ik knikte. 'Hij heeft me naar school gelokt door Lou. Dat was de mevrouw die je juist ook zag. Ze is mijn stagejuf. Daar liet ze me de keuze ofwel mijn stage verderzetten bij Niall of mijn jaar dubbelen. Daarna gingen we zitten en zette ze een video op met een liedje dat ik nooit heb gehoord van Niall. Die video had zoveel filmpjes als foto's van mij en Niall. Bij een van de laatste refreinen stond hij daar aan de deurstijl, met de grootste bos rozen.' Ik wees naar de rozen in de vaas. 'Ik duwde hem van me weg en rende richting de trap. En daar viel onhandige ik. Niall ondersteunde mijn hoofd even na de val maar na enkele minuten werd het zwart voor mijn ogen.'

'Wat een straf verhaal.' Zei hij. 'En nu hoopte je met het vriendjes verhaal hem weg te krijgen?' Ik knikte. 'Lot, ik zie je graag maar ik zie hoe hij naar jou ziet en de manier waarop je zei dat je niets voor hem voelde maakte me één ding duidelijk. Jij ziet hem nog steeds graag.'

'Hij heeft me pijn gedaan.' 'De pijn die je nu voelt door hem weg te sturen is nog veel erger geloof me.' En eigenlijk had hij gelijk. De pijn die ik nu had voelde zwaarder aan gedacht. 'Als je uit het ziekenhuis bent, ga dan langs bij hem, praat het uit. Jullie zien elkaar graag en zijn voor elkaar gemaakt, ook al doet het voor mij pijn want ik zie je ook graag. Maar ik heb liever een gelukkige beste vriendin dan een ongelukkige vriendin.' Zei hij en gaf me een knuffel. 'Ik denk dat ik daarover eens ga nadenken als ik uit het ziekenhuis kom.'