The Hairdresser

Hoofdstuk 26

Na de picknick besloten we samen Scott in bad te stoppen. Het voelde als ons gezin. Na het bad stopte Niall Scott in bed. Ik besloot om beneden wat thee te zetten voor mij en Niall zodat we verder konden praten. Voor ik de kopjes thee in schonk voelde ik twee armen om me heen. 'Dag Niall.' Lachte ik. Ik draaide me om en plaatste een kus op zijn mond. 'Dag liefste prinses van me. Ik laat je niet meer los.' 'Oh nee? Dan plak ik helemaal aan je.' Lachte ik. 'Je weet wat ik bedoel Lot.' Hij nam iets uit zijn broekzak. 'Ogen toe.' Beveelde hij en draaide me om. Ik voelde iets zacht rond mijn hals glijden. Het bleek een ketting te zijn als ik mijn ogen opende.

Een ketting met de naam 'Niall' op. 'Iedereen mag weten dat je van mij bent.' Zei hij en draaide me om. 'Ik ben van plan om morgen met de show in Londen aan te kondigen dat jij mijn vriendin bent. Onder andere met het filmpje dat ik je heb getoond om het goed te maken.' Stelde hij voor. Het gevoel dat ik bekend werd voelde beangstigend en hij nam me daardoor in mijn armen. 'Het komt goed, we kunnen dit samen. Met jou kan ik heel de wereld aan.' Hij plaatste een kus in mijn haar waardoor ik zachtjes kalmeerde.

We schonken de thee in en gingen op de bank zitten. 'Blijf je slapen?' Vroeg hij zacht. Ik schudde mijn hoofd. 'Misschien morgen, vandaag wil ik nog even bij mijn ouders zijn.' Hij begreep het. 'Vanaf overmorgen moeten we toch weer touren.' Zei ik. Hij knikte. 'Morgen gaat Scott terug naar zijn moeder.' Zei hij teleurgesteld. 'Dan maken we er voor de middag een leuke dag van Niall.' Zei ik tegen hem. 'Ik zal tegen tien uur hier zien, kunnen we misschien naar de zoo of hier iets doen. We zien wel.' Ik keek hem aan. 'Het spijt me voor alles Lot, dat wil ik je nog een keer zeggen. Maar ik ben zo blij dat je me kan vergeven. Ik kan niet zonder jou.' Zei hij tegen me. Ik nam zijn hand. En nam een slok van mijn thee met de andere hand. 'Ik heb beseft dankzij onder andere Jason dat ik je wel moest vergeven. De toon dat ik zei van dat ik niets voor je voelde zei genoeg... Jason zei dat hij verliefd op me was maar dat hij liever een gelukkige beste vriendin had dan een ongelukkige vriendin en spoorde me telkens aan om met je te praten.'

'Bedank die jongen maar van me.' Lachte hij en hij zorgde dat onze kopjes terug veilig op tafel stonden. Hij gaf me een knuffel. We vielen op elkaar op de bank. Ik op hem en keek hem aan. We lachten. Ik legde zachtjes mijn hoofd tegen zijn borst. 'Zo kan ik uren liggen en in slaapvallen.' Zei ik hem. 'Doe dat dan, dan vallen we samen in slaap op de bank.' 'Je weet dat dat niet kan, morgen kom ik terug. Ik zal hier komen ontbijten en ik plan de activiteit voor jullie en jij zorgt voor ontbijt.' Zei ik lachend. 'Deal chef kok Horan zorgt voor je ontbijt.' Zei hij terwijl ik terug recht ging zitten.

'Nu ga ik echt wel.' Als ik op de klok keek hoelaat het werd. Ik nam mijn jas en zorgde dat ik alles had. Hij volgde mee tot aan de voordeur. 'Tot morgen.' Zei ik hem en zoende hem snel. 'Tot morgen, ik zal over je dromen tot je terug voor me deur staat.' Lachte hij. 'Doe dat.' Zei ik hem en kuste hem nogmaals. Ik wandelde naar mijn vaders wagen die ik even had geleend.

Na de sleutels terug op de gewoonlijke plek te leggen en in mijn bed te kruipen, brak de volgende dag weer aan. Ik bekeek snel alle opties op het internet wat ik dacht. Ik had alles gevonden en alles in me hoofd om te gaan doen. Ik maakte me klaar om naar Niall te gaan, mijn vader bracht me snel. Hij was opgelucht dat alles goed kwam tussen mij en Niall.

Daar stond ik met bibberende handjes aan de deur. Ik drukte op de deurbel en voordat ik het wist verscheen die o zo vertrouwde jongen in mijn ogen. 'Hee.' Zei hij en sleurde me naar binnen. 'Wat een ontvangst.' Lachte ik. Ik wandelde door waar ik Scott in de kinderstoel zag in de keuken. 'Lottie.' Riep hij en ik gaf hem een kusje op de wang. 'Scottie.' Zei ik lachend. 'Ben je braaf geweest bij papa?' 'Hij mocht voor een keer mee in het grote bed slapen, hij had een nachtmerrie.' Vertelde Niall. 'Een uurtje nadat je weg was begon hij te huilen. Ik heb hem toch maar in m'n bed genomen omdat m'n bed toch zo leeg was zonder jou.' 'Dus eigenlijk hint, dat ik moet blijven slapen?' Lachte ik. 'Oh toch de hint begrepen juffrouw.'

'Dan zul je me straks naar huis moeten brengen voor wat spullen, want me pa heeft me gebracht.' 'Geen probleem alles voor de goede zaak.' Lachte hij.

Ik keek hem aan. 'Kom, we gaan.' Zei ik en zorgde ervoor dat ik reed in plaats van Niall. 'Voor jou een verrassing.' Zei ik zacht. Ik blinddoekte hem en zag in de achteruitspiegel de auto van Tracy en Thomas klaarstaan. Ik knikte en deed teken dat we richting de kinderboerderij vertrokken.

Scott was aan het spelen in zijn kinderzitje met zijn teddybeer. 'Waar gaan we nou heen?' Bleef Niall zeuren. 'Zie je wel, ik mocht toch plannen?' Zei ik hem lachend. Hij haatte verrassingen. 'Dan had je me niet moeten vragen om iets te doen.' Lachte ik en reed verder. Ik stopte en plaatste een kus op zijn wang. 'Romeo, je mag je blinddoek afdoen.' Lachte ik. Hij deed de blinddoek af. 'De Kinderboerderij?' Vroeg hij verbaasd. 'Heb je dat vroeger nooit met je ouders gedaan? Ik vind dat Scott dat ook moet beleven met jou.' Zei ik hem serieus en stapte uit. Ik nam de hoodie van Niall uit het koffer. 'Laten we dan maar gaan.' Zei ik hem.