The Hairdresser

Hoofdstuk 45

De mensen hadden respect voor Nialls beslissing over Scott. We hadden er niet zoveel last van. Vandaag was het een bijzondere dag, 13 september. Ik opende mijn ogen en zag een nog lichtjes snurkende Niall voor me. Ik kon het niet helpen om te lachen. Vandaag hadden we vrij. Ik had met Tracy geregeld nu we even met hotelkamers werkten dat we door de dag met Scott Nialls verjaardag vierden en dat ik 's avonds met Niall het alleen vierde. Tracy ging dan babysitten op Scott. Ze vond dat we wat tijd samen verdienden.

Ik ging zachtjes met mijn hand over zijn wang en zong zachtjes happy birthday to you. Een kleine glimlach verscheen zacht op zijn gezicht. Hij opende zijn ogen en kwam dichter tegen me aan liggen. 'Mijn perfect verjaardagscadeau. Jij en Scott.' Lachte hij. Hij kuste me zachtjes. 'Gelukkige verjaardag mijn allerliefste schat.' Zei ik hem en plaatste mijn lippen op de zijne. 'Dank je lief.' Zei hij en knuffelde me steviger. 'Kan ik hier niet de hele dag liggen naast jou? Dat is al een fantastisch verjaardagscadeau.' Ik schudde mijn hoofd. Ik probeerde me uit zijn greep te wurmen.

'Scott is wakker.' Probeerde ik hem af te leiden. Ik ging naar het kamertje in ons hotelsuite om te kijken of Scott wakker was. Ik maakte hem zachtjes wakker. 'Kom we gaan papa wakker maken, papa is jarig. We gaan zingen.' Zei ik tegen hem. Hij rekte zich uit en sprong in mijn armen. Ik wandelde naar Nialls bed. Scott begon braaf happy birthday te zingen. Niall zijn glimlach werd groter en groter. 'Dank je mijn grote teddybeer.' Zei Niall en pakte Scott dichtbij hem. Ik probeerde stilletjes te ontsnappen voor het ontbijt op bed te halen. Dat lukte me aardig goed. Ik had het dienblad mee en kwam terug de kamer binnen. Die zette ik op de tafel. Niall stond op en begon met ons mee te eten.

Na een ontspannende namiddag met Scott was het tijd voor twee. Tracy zou op Scott passen en hij zou daar de nacht doorbrengen op de hotelkamer. 'Dag grote jongen, zeg jij nog dag tegen papa en Lottie? Jij gaat fijn spelen met tante Tracy.' Zei Tracy terwijl ze Scott in haar handen had. We namen afscheid van Scott en ik maakte me klaar voor een avondje uit met Niall. Ik bekeek mezelf terug in de spiegel. Een rood jurkje met franjes. En kleien hakjes. 

'Wow.' Zei Niall als hij me binnen zag komen in de hotelkamer. Hij probeerde snel iets in z'n zakken weg te stoppen. Het was vrij geheimzinnig vond ik maar ik zocht er niets achter. Hij zag er ook knap uit in zijn zwarte broek en witte t-shirt. 'Mag ik zo met je mee?' Lachte ik naar hem toe. 'Jij mag altijd met me mee.' Zei hij en nam m'n hand. We sloten de hotelkamer en ik nam mijn tasje en deed die over mijn schouder. Niall had voor zijn verjaardag een klein romantisch restaurantje gezocht. Ergens in het midden van Parijs. Daar waren we dan ook aanbeland. 

Hij had een goede stijl moest ik zeggen. Parijs was nog nooit zo romantisch als nu. Kaarsjes op de tafel, mooi gezelschap en een hemelbrede lach voor me. Ik geloofde nooit in die eeuwige romantiek, in dat je instant verliefd kon worden op zo'n romantische momentjes. Maar nu, geloof ik daar absoluut in! We bestelden het menu en ik zag Niall weer friemelen aan zijn broekzak. Hij haalde iets uit z'n zakken. Een klein doosje, heel groot was het niet. 'Ik wilde je dit al een tijd geven, maar ik denk dat dit de ideale moment is.' Zei hij zacht en schoof het doosje richting mijn kant. Ik opende het doosje. Een sierlijke ring kreeg mijn aandacht. 'Liefste Lottie, wil je met me trouwen? Ik weet dat het voor jou te vroeg is om te trouwen maar ik kan niet wachten tot je de mijne bent. Al moet ik een jaar wachten of vijf jaar als die ring om jouw vinger zit maak je me al de gelukkigste man op aarde.' Lachte hij. Hij was nerveus, dat zag je gewoon.

Het enige dat ik kon was knikken. Mijn mond open krijgen was onmogelijk. Een hemelsbrede lach verscheen op zijn gezicht en hij deed moeite om het doosje te draaien, de ring te nemen en deze over mijn ringvinger te schuiven. Hij zat als gegoten. 'Hoe wist je dat?' Vroeg ik hem. 'Tracy was mee en zij dacht dat je die maat had.' Knipoogde hij. 'En wanneer heb je dit bekokstoofd?' 'Laten we zeggen wanneer jij met Scott oefende voor school.' Zei hij alsof het niets was. 'Jij bent echt... Ongelooflijk.' Hij lachte. 'Je kent me dan toch.' Hij keek me in de ogen aan en als die tafel nu niet in de weg stond had hij me gekust. De ideale situatie is een tafel niet zeker niet met kaarsen. We genoten van de avond en daarna besloten we naar de hotelkamer te gaan. Ik probeerde mijn schoenen eruit te gooien. Onelegant gooide ik ze in de hoek. Niall plaatste een kus in mijn hals en op mijn schouder.

Hij zorgde dat de deur gesloten was. 'En nu ?' Zei hij plagend en nam me in zijn armen. Hij pulkte zachtjes aan de rits van me jurk en deed hem sierlijk uit. Ik gooide ruw zijn shirt uit en deed geduldig de knop van zijn broek open. Hij werd er lichtjes zenuwachtig van. Dat zag je gewoon. Daar stonden we dan in ons ondergoed. Even starend naar elkaar. Ik begon hem te zoenen waardoor hij me oppakte en me zachtjes op bed liet vallen. 'Jij bent het beste dat me overkomen is.' Zei hij en verstopte zijn gezicht in mijn losse lokken. Ik nam zijn gezicht en keek hem aan. 'Je weet niet wat je met me doet.' Ik keek hem lachend aan en voor ik het wist had hij me helemaal in zijn macht. Het was zijn avond, dus hij besliste hoe alles ging gebeuren.