The Hairdresser

Hoofdstuk 36

'Ik heb ook mijn broertje verloren als ik even oud als jou was.' Hij keek me aan met z'n ogen van kan je verder vertellen. 'Ik was bijna twee, mama en papa zeiden tegen mij dat ik een broertje kreeg. Ik was zo in de wolken.' Ik liet een traantje over mijn wangen vallen. 'Mama zei dat hij Sam ging heten, dus ik zei een hele tijd 'Dag Sammie, ik zie je graag Sammie.' Maar als het zo ver was, was mijn broertje te vroeg geboren en waren er veel problemen. Hij was vijf dagen aanwezig in mijn leven.' Ik nam mijn mobiel en toonde hem een foto van kleine Lottie en haar kleine broertje. 'Dit was hem. Ik ga hem nooit vergeten, net als jij je mama niet gaat vergeten. We gaan er zoveel voor zorgen dat je foto's van jou en mama gaat hebben, maar wees een beetje lief voor papa. Hij doet z'n best.' Zei ik tegen hem.

Hij keek me aan en knuffelde me. De tranen stroomden over mijn wangen. 'Sorry.' Zei hij zacht. 'Zeg dat tegen papa, ik begrijp het wel. Maar eerst je soep eten, je moet nog groeien.' Ik zette hem terug in z'n kinderstoel en hij at gretig zijn soep op. Daarna pakte ik hem op en bracht hem naar de badkamer. Hij viel snel in de armen van Niall. 'Sorry.' Zei hij zacht. Hij begon bijna te huilen. Niall wreef met zijn hand over Scott's rug.  'Komt goed jongen.' Zei hij zacht en kleedde hem zachtjes uit en stopte hem in bad. Ik ging naar beneden voor de afwas te doen, zo had Niall een momentje tussen hem en Scott.

Ik hoorde voetstapjes vanuit de hal, die voetstapjes gingen snel de trap af. 'sss...' Zei Niall en voor ik het wist voelde ik armpjes rond mijn been. 'Lottie.' Zei het kleine mannetje. 'Ben je weer goed gewassen?' Lachte ik en pakte hem op om hem een kusje op het voorhoofd te geven. 'Ga maar wat televisie kijken met je papa. Ik doe nog even de afwas nog wel en dan kom ik.' Zei ik hem en gaf hem terug aan Niall. Niall kuste me nog zachtjes en verdween naar de bank. 

Toen ik terug kwam van de afwas, was hij mooi genesteld tegen Niall. Zijn oogjes vielen bijna toe. Na een halfuurtje viel hij in slaap en besloot Niall hem in bed te leggen. Daarna kwam hij naar beneden en zorgde ervoor dat we Scott konden horen met de babyfoon.

Niall ging terug zitten en ik nestelde me dicht tegen hem. 'Wat een dag.' Zei hij met een zucht.' 'Zeg dat wel... ik kan het nog altijd niet geloven....' 'Ik ook niet... In het begin als het uitging met Jessica en ze wou Scott van me afpakken, was ik razend... maar dit heeft ze echt niet verdiend en zeker Scott niet.' Zei Niall een beetje emotioneel. 'Het enige wat we kunnen doen, is Scott zo goed opvangen en hem het normale leven bezorgen zo goed als dat gaat.' 'Mee eens.' ' Van die uitnodiging voor zijn grootouders bij zijn verjaardag: we waren toch aan het inpakken en het lijkt me een goed idee om ze te betrekken nu we nog in Londen zitten. Scott mag zijn grootouders niet verliezen.'

'Goed gedacht Lot.' Zei hij en plaatste een kus op mijn voorhoofd. 'En wat doen we als hij naar peuterspeelzaal moet? Je kan hem toch niet op de tour laten leren of spelen?' 'Mmm... goed plan om daar nu al over na te denken...' Hij keek me aan. 'Wat denk je?' Hij hoopte dus een oplossing langs mijn kant. 'Ofwel blijf ik hier, en zoek je een andere stylist, make up artiest,... voor je tour en dan zorg ik dat Scott op school of de peuterspeelzaal kan blijven, ofwel de grootouders van Scott, de mama en papa van Jessica? Maar dat kunnen we ook niet maken om hem de hele tour daar te laten.' 

'Nee dat zijn geen opties. Jij zeker mee op tour...' Hij keek me teleurgesteld aan. 'Ofwel touren in zijn vakanties van school. Want op tour lesgeven is geen optie, of iemand moet zich omscholen of je moet een leerkracht zoeken die dat wil doen... Plus dan leert hij geen vrienden of leeftijdgenootjes kennen... ' 'Alleen vakanties zijn geen optie Lot, dat weet je ook...' 'Ik weet het Ni. Misschien dat je bijvoorbeeld de vakanties kunt nemen en dan een maand of drie vier, dan ik eens nahoor hier in de Londense scholen of peuterspeelzalen of ik of iemand anders hem les kan geven op tour maar dat hij na die tour direct naar zijn klasje kan. Dat hij toch geen heel schooljaar mist.' zei ik hem al oplossing.

'Dat is nog niet zo slecht.' zei hij. 'Ik bekijk het morgen eventueel is, ik ga ook eens naar Jenny, de mama van Jessica bellen, zien of zij scholen of juffen weet die me kunnen helpen.' 'Wat ben jij fantastisch. Jij denkt toch aan alles.' Zei hij zacht. Zijn neus verborg hij in mijn losse haren.

'Ik heb nog een date tegoed van je he Horan.' 'Komt nog wel.' Zei hij. 'Ik beloof je na heel de begrafenis van Jessica en de verjaardag van Scott, ga ik voor een date proberen te zorgen.' Lachte hij. 'Ik kijk er al naar uit.' Zei ik tegen hem. 'Je weet toch dat ik je graag zie.' Hij ging door mijn haar. 'Ik weet het Horan.' Lachte ik. Ik sprong uit de bank. 'Gaan we slapen?' Vroeg ik hem en stak mijn hand uit. Die pakte hij snel aan. Ik lachte en voor ik het wist nam hij me in zijn armen. 'Pak jij de babyfoon nog?' Vroeg hij terwijl hij naar de babyfoon wandelde. Ik nam de babyfoon in mijn handen en bedacht me hoe fijn onze relatie is. Hij bracht me naar de slaapkamer en zette me neer. Ik legde de babyfoon op de nachttafel. En kleedde me om in mijn pyjama. Niall was al in zijn boxers. 'Kom hier.' Zei hij en sloeg zijn armen rond me heen als we samen in bed kropen.