The Hairdresser

Hoofdstuk 49

Het werd begin december. Plannen gesmeed voor kerst en de dagen dat we vrij waren. Fantastische eindejaarsperiode ging het zijn. Dat wisten we zeker. Kerstmis bij de Horans. Een paar dagen ervoor Kerstmis bij mijn ouders wegens de verre afstand van onze ouders.

Ik werd wakker. Een misselijk gevoel oversteeg me. Ik rende naar het toilet. Na enkele minuten hoorde ik Niall naar me toewandelen en mijn haar vasthouden. Als hij nu zegt gaat het liefje dan ga ik nog kwaad worden ook al wil ik dat helemaal niet.

Ik stond terug recht. Niall nam een beker water voor me en gaf het me voorzichtig aan. Ik bedankte hem ervoor. Ik zag in zijn ogen zijn bezorgdheid en het zoeken naar mogelijke oorzaken. 'Je bent wel verdikt he.' Zei hij op een gemene toon vond ik persoonlijk. Ik keek hem aan met een boze blik. 'Dat is als mister Horan geen zin heeft in koken en we altijd pizza, Chinees, kebab,.. Op afhaalmodus zijn gaan halen.' Verantwoordde ik me. Hij keek me aan van ja daar kan wel iets in zitten maar ben ik toch niet verdikt.

Ik las zijn gedachtes. 'Jij zit elke dag twee uur op podium te zweten ik maar een halfuurtje make up, haar en styling en daar is niet veel zweet mee.' Verdedigde ik me. 'Weet je misschien ga je zo even nog in bed leggen. Misschien viel de pizza van gisteren niet in de smaak voor je lichaam. Ik trek me plan even voor vandaag in de hoop dat je je beter voelt straks voor het concert.' Kondigde hij aan. Het was ook een van de laatste concertreeks dat we moesten doorlopen voor we eindelijk richting huiswaarts konden.

Hij zag dat ik me zwakjes voelde en besloot me op te pakken en me zo rustig in bed te leggen. Hij gooide het deken over me. Ging nog snel met een nat washandje over mijn gezicht. In de hoop dat dat deugd deed voor me. Hij gaf me nog snel een kus op mijn voorhoofd. Hij durfde niet op de lippen deze keer. 'Slaaplekker liefje als je zou slapen.' Dat zinnetje verving mijn boosheid. Die boosheid was doordat hij ineens ging zeggen dat ik verdikt was.

Zo dik was ik niet... Of is het niet mooi genoeg voor hem? Ik keek hem even nog aan voor hij de kamer verliet om naar Scott te gaan en hem wakker te maken. Dat deed hij zelfverzekerd in zijn boxers, die gekke jongen van me. Hij is een man maar voor mij bleef hij een jongetje op de manier hoe hij met dingen omging in de positieve zin dan nog.

In de namiddag ging hij met Scott naar buiten. Dit was het moment om Tracy naar hier te roepen. Ik vroeg haar om een zwangerschapstest te gaan halen. Ze keek me verbaasd aan. 'Ik neem normaal de pil maar bij mijn verjaardag hebben ik en Niall geen condoom gebruikt. En hij zat al te zeggen dat ik verdikt was. Dus heb bang dat het waar is want ik voelde me deze ochtend niet zo lekker.' 'Jeetje. Ik haal hem wel. Ben direct terug met de test.' Beloofde ze.

Na een halfuurtje stond ze daar terug. Ze gaf de test aan me en ik ging zenuwachtig naar de badkamer, bijna ijsberend. Ik nam de test. Na enkele minuten spannend wachten verscheen het resultaat. Dit kan niet? Ik wou scenarios laten afspelen in mijn hoofd hoe moest ik dat uitleggen? Tracy bracht me op een ideetje. We pakte de test in als cadeau en we kochten een T-shirt voor Scott, Maura, Bobby en Greg voor kerst.

'Ik ben zo zenuwachtig. Het duurt nog minstens twee weken voordat hij het dan weet.' 'Je kan gewoon zeggen ik moet binnenkort maar eens afvallen want ik ben toch verdikt. Dan zoekt die er helemaal niets meer achter.' Stelde Tracy voor. Ik knikte en knuffelde haar stevig. 'Bedankt voor alles.' 'Doe ik toch met plezier voor jou en Niall. Jullie zijn me beste vrienden.' Zei ze en lachte. 'Ik moet zo naar de concertzaal alles klaarmaken voordat Niall iets doorheeft.' Zei ze snel en nam haar spullen.
Ze nam afscheid met een stevige knuffel en een zwaai aan de deur. Een halfuurtje later kwam Niall binnen met Scott.

'Voel je je beter?' Vroeg hij en kuste me op mijn lippen. Ik knikte. 'Ik heb wel beseft dat ik ben verdikt misschien is wat meer sporten of op mijn lijn letten door minder of anders te eten. Geen fast-food meer voor mij.'  Hij keek met een wenkbrauw omhoog naar me. 'Waar komt dat vandaan?' 'Wel je zei dat ik verdikt was.' Hij knielde voor me neer.

'Liefje, dat was niet om je duidelijk te maken dat je anders moet leven of moet afvallen. Ik stelde het gewoon vast. Of je nou dik bent of slank mij maakt het niet uit. Ik blijf jou graag zien. Het telt wat van binnen in je zit.' Begon hij als emotionele speech.' Maar het leek alsof ik er iets aan moet doen.'' Vind je dat zelf of is het door die opmerking? Als jij dit zelf wilt dan doe ik samen met je mee. We zijn één team, dat weet je toch? ' Zei hij met een lach en plaatste een kus op mijn lippen.

' Dan doen we het samen. ' Zei ik hem en keek naar Scott die braaf aan het spelen was. Ik nam nog een gezonde koude pasta en wat water. Dat vermageren zou hopelijk nog een goed excuus zijn voor het niet drinken van alcohol. Dat hoopte ik alleszins want anders moest ik weer wat anders voorzien. Maar voorlopig zat ik goed. Niall geloofde me en dat was het belangrijkste.

Daarna gingen we naar de concertzaal. Ik maakte hem klaar voor het optreden en als hij weg was kwam Tracy polsen. Ik vertelde haar de twijfels maar ze verzekerde me dat ze me mee ging coveren als er iets mis zou zijn dat hij niet van me zou geloven.