The Hairdresser

Hoofdstuk 52

De ruzie tussen mij en Niall heeft ongeveer enkele weken geduurd. Ik kon geen maanden met hem ruzie maken, dat zou ik verschrikkelijk hebben gevonden. Hij was aan zijn laatste concert bezig. Hier in Engeland... Ik kon niet wachten tot hij hier was. Het was juni. 21 Juni, de eerste dag van de zomer...

Het is avond. Maura had net Scott in bed gestopt omdat ik me niet lekker voelde. Ik ging naar de keuken voor een glaasje water. Voor ik iets doorhad, voelde ik iets nat vanonder. Shit mijn water gebroken. Dit kan niet. Ik moet nog bijna drie of vier weken. Ik hoopte dat Maura snel klaar was. Ik belde naar Jenny of ze naar hier kon komen voor op Scott te babysitten zo kon Maura met mij mee. Maura kwam naar beneden.

'Wat is er?' Vroeg ze lief. 'Mijn water is gebroken. Ik heb Jenny al gebeld als babysit. Kunnen we zo naar het ziekenhuis gaan?' Vroeg ik haar waardoor ze knikte en me ondersteunde. De weeën kwamen op gang. 'Shit Niall nog.' Zei ik zacht. Ik keek op mijn klok. Half tien bijna. Hij zal aan zijn laatste liedjes zitten van zijn laatste concert. Ik belde Tracy om zeker te zijn dat er iemand opnam. 'Hey Lot. Alles goed?' 'Hoe ver zit Niall aan zijn concert? Laatste liedje ?' 'Bijna, moet nog aan zijn bisnummer beginnen.' 'Kan je hem laten weten dat zijn dochtertje niet meer kan wachten tot papa thuis kwam. Ik zit nu in de auto onderweg naar het ziekenhuis.' 'OH echt? Spannend succes Lot. Ik probeer van zodra hij van het podium komt, hem naar je toe te sturen.'

Ik probeerde de ademhalingsoefeningen te doen als ik het gesprek afsloot met Tracy. Als ik het ziekenhuis inwandelde en een bed toegewezen kreeg, belde Niall.' Hee lief. Gaat het wel? Ik ben onderweg, ik hoop binnen een uurtje er te zijn. ' Zei hij zacht. Ik hoorde zijn auto goed veel gas geven. 'Ik zie je graag Niall.' 'Ik zie je nog veel liever. Je gaat het fantastisch doen mama. Ik hoop dat ik net op tijd ben. Love you so much.' Zei hij en sloot het gesprek af.

Het duurde iets minder dan een uur. Een prachtig meisje liet zich verwelkomen. Een prachtig geschreeuw kwam uit haar kleine mondje. Ik zuchtte van geluk.' Gefeliciteerd, je hebt het prachtig gedaan.' Zei Maura. Heel even mocht ik mijn kleine meisje op mijn borst leggen maar toen bleek dat ze nog een beetje meer zuurstof moest krijgen en in de couveuse moest blijven. Ze was ook te vroeg geboren. Ik had het moeten weten.

Daar stormde Niall binnen.' Waar is ze?' Vroeg hij aan me. Hij kuste mijn haren. 'Ze hebben haar in een couveuse gelegd omdat ze heel klein is en nog een beetje zuurstof nodig heeft. Ze is prachtig Niall.' Zei ik hem en keek naar boven, naar hem. Hij kwam naast me zitten. 'Je stinkt nog.' Lachte ik. 'Ik kon niet wachten om naar mijn gezinnetje te gaan oké?' Lachte hij. 'Ik ben blij dat je er bent liefje.' Zei ik hem.

'Meneer en mevrouw Horan?' De deur werd geopend en een dokter kwam naar binnen. 'Ja?' Zei Niall voor ons. 'Proficiat met jullie dochtertje. Het is gezond. Maar het heeft nog wel zuurstof nodig en de warmte van een couveuse. Jullie kunnen met me meegaan en dan kunnen jullie haar zien. Misschien vandaag of morgen kunnen jullie haar oppakken. We zullen zien.' Zei de dokter. Niall leek opgelucht. Hij pakte me op om me in een rolstoel te zetten om naar onze dochter te gaan.

Hij duwde me voort. We kwamen in de grote zaal van de couveuse baby's. Mijn aandacht ging al direct naar de baby helemaal achteraan in de hoek. Daar lag ze dan ook. We stopten daar. 'Heeft zij ook een broertje?' Vroeg de dokter. 'Een broer van twee jaar.' 'Die is nog toegelaten maar andere familieleden zou ik de eerste dagen afraden om langs te komen.' Niall wandelde naar het kleine mensje in de couveuse. 'Hey prachtig meisje van me. Wij gaan heel veel plezier beleven. Ik zie je nu al graag.' Zei hij zacht en stak zijn hand door de gaten. Ze nam zacht een vinger van zijn hand.

Ik nam mijn mobiel om er een foto van te maken. 'Het is bijna een mini Lot.' Lachte hij. 'Wie zegt dat, dat kan je toch niet zien.' 'Ik zie alles. Ze is prachtig Lot. Dat heb je fantastisch gedaan.' Zei hij terwijl ik dichter naar hem toe kwam. Ik kon even rechtstaan om naar haar te kijken. Niall ondersteunde me met zijn andere arm. 'Ik hoop dat ze jouw ogen heeft.' Vertelde ik hem.

'Kleine Katie.' Zei ik zacht. 'Perfect.' Zei hij en plaatste een kus op mijn slaap. Maura was ook vertrokken als Niall er was zodat Jenny geen hele nacht moest blijven bij Scott. Niall en ik maakten foto's van onze kleine prinses. Ik stuurde foto's naar mijn ouders, Tracy, Amy, Melody, Jenny,.. Niall naar zijn familie, de jongens van one direction,...

'Nu zijn we compleet.' Zei hij. Na dit concert nam hij tot volgend jaar een pauze om zeker niet veel te missen. Dan kon hij nog zien of hij verder ging touren.

De dokter kwam terug langs. 'Ik denk dat jullie even met jullie dochter hebben gehad en vanaf morgen ochtend zijn jullie weer welkom. Uw vrouw dient hier nog een nachtje minstens te blijven.' Sprak de dokter tegen Niall. 'Mag ik bij haar blijven?' 'Aangezien ze een kamer alleen heeft mag dit wel.' Zei ze met een knipoog.

Niall bracht me naar de kamer. Hij legde me in bed. Daarna kwam hij naast me liggen, sloeg zijn armen rond me heen en plaatste kusjes in mijn gezicht. 'Je maakt me zo gelukkig.' Zei hij nog eens. 'We kunnen de wereld samen aan.' Zei ik hem.

Ik nestelde me tegen zijn borst. Wat ik lang niet kon doen door de tour. Ik maakte mezelf rustig met zijn hartslag. Ik viel zo in slaap.