Chapter 24

10 0 0
                                    

"Kei-chan?" napalingon naman kaming dalawa ni Keiji sa boses ng babae na tumawag kay Keiji.

"I didn't know this is still your favorite spot." saad nung babae at tumabi kay Kei. I have a high feeling she's his ex-girlfriend.

I don't know, but out of the blue, I compared myself to her. And all I can say is, talong talo ako sa kanya. I mean, she looks like a famous idol. While me... nevermind what I look like.

Tinanggal ko naman agad ang kamay ko sa kamay ni Kei. Samantalang si Kei, parang nawala sa sarili at 'di kumikibo.

"Who is she?" tanong nung babae na hanggang ngayon 'di ko pa rin nakukumpirma kung ex siya ni Kei.

"Oh. She's Mayu--" alam ko sasabihin ni Kei na 'Mayumi' kaya pinanlisikan ko siya ng mata.

"Mayu. She's my friend." see? I haven't even tried but it seems that I don't have a chance with this guy.

"She's Rina, my... ex-girlfriend."

"Oh... I thought you replaced me already." that's it. She's really his ex-girlfriend.

Dahil napaka-uncomfortable na ng atmosphere namin ngayon, I think I'll just go ahead and go home myself and let them catch up with each other.

"You know, I think you still have something to talk about so I'll just go ahead--"

"Mayu-chan." putol ni Kei sa sinabi ko. Aish, he's back at it again. Is he planning to stop me? But why? Ayan na 'yung ex niya oh, bumabalik na sa kanya.

"What?" tanong ko kay Kei.

Nang lumingon ako kay Kei, may naaninag akong kakilala ko na 'di gaanong kalayo sa kinatatayuan ko. Aish, siya lang pala 'yung sumusunod sa'min. I mouthed 'S.O.S' to him and he gave me a thumbs up. Buti pa talaga siya, mapapakinabangan.

"Mayu-chan! Kanina pa kita hinahanap." tawag sa'kin ni Hiro habang papalapit sa'min.

"Yeah, well Hiro's got me covered so I gotta go. Jaa ne." I said and gave them a wave before leaving.

"You're the best, Hiro-chan." saad ko nang maka-alis kami doon. I'm glad Hiro saved me in that uncomfortable situation.

"No problem, Manager!" masayang tugon ni Hiro at nagsalute pa sa'kin. Natuwa naman ako sa aksyon niya. Ang cute kasi.

"Bakit mo pala kami sinusundan?" tanong ko sa kanya at parang bigla siyang nanigas sa ere. Baka akala niya 'di ko alam na sinusundan niya kami.

"Hindi ko sinasadyang marinig 'yung pinag-uusapan niyo kanina sa ramen place, so I was curious, then sinundan ko kayo." napatango na lang ako sa sinabi ni Hiro.

"You know what? Ang lakas talaga ng kutob ko na gusto ka nyan ni Keiji. Torpe lang talaga siya." nalukot naman 'yung mukha ko sa sinabi niya.

Parang 'di kasi tugma 'yung sinabi niya sa iniisip ko kanina. Though, kahit ang dami niyang ginawang kabaitan sa'kin ngayon, I just thought that because it was part of his personality and I didn't take it romantically.

"Paano mo nasabi?" tanong ko naman kay Hiro. Bago pa siya sumagot, ngumisi muna siya.

"Alam mo na ba kung bakit siya nagseselos sa'kin last game?"

"Kasi mas magaling ka sa kanya?" sagot ko pero umiling si Hiro.

"Iie (no). Naalala mo nung pinahiram kita ng jacket? That's the reason why he's jealous." nagsalubong naman 'yung mga kilay ko dahil sa sinabi niya.

What? Is he really jealous of Hiro? Pero magkaibigan sila ah? 'Yun ba talaga 'yung pinagseselosan niya? Nah, I doubt it. Though if you're going to think of it that way, all the thoughts are connected. Nah, I still don't believe.

"I doubt it, Hiro-chan. That's impossible." I replied, which is true kasi nandyan pa 'yung ex niya. If he still loves his ex then he can't love someone else new. Lalo na 'yung nakilala niya lang a few weeks ago.

"Aish. His eyes are different when he's looking at you." napailing-iling naman ako sa sinasabi ni Hiro.

"The eyes don't lie, Mayu-chan." tugon ni Hiro habang tumataas-taas 'yung kilay niya. Bakit ba naiintriga ako sa mga sinasabi ni Hiro?

"Tsaka 'yung ngiti rin. You know, it's been a while since I saw him smile like that." pagpapatuloy ni Hiro. Palangiti naman si Keiji ah? Bakit ba lahat ng bagay binibigyan niya ng meaning?

"Well, I guess you saw it nung nakita niya 'yung ex niya." umiling naman si Hiro sa sinabi ko.

"I meant his smile... to you, Mayu-chan." napaisip naman ako sa sinabi niya.

I don't think there's anything different with his smiles to me and to other people. Ang naaalala ko lang ay mala-colgate model 'yung mga ngiti niya sa'kin. I don't there's anything special in that.

"And I think our manager likes him too." 'di ko alam kung bakit ako ine-echos ni Hiro kay Kei.

I get it kung ship niya kami ni Kei though, baka maniwala ako sa mga sinasabi niya at mainlababo talaga ako kay Kei, 'tas 'yun pala hindi 'yun totoo, edi nasawi pa 'ko nang bongga. Eh paano kung totoo nga? Napailing na lang ako sa iniisip ko. I can't risk myself just because of assumptions.

"I don't like him, Hiro." kalmadong tanggi ko. Napanguso naman si Hiro dahil sa tugon ko.

"Well. Your eyes say otherwise." do my eyes really say otherwise? Hayst, naguguluhan na tuloy 'yung isip ko!

"I guess your denying it now. But soon, you'll learn to express you feelings for each other." express huh? I don't know. Medyo torpe rin kasi ako, and also, I don't want to take risks.

"Bakit ba parang ship na ship mo kami ni Kei?" tanong ko kay Hiro. Bago siya sumagot, ngumisi muna siya nang malawak. Nakakahawa talaga 'yung kabaliwan ng Toray.

"It's obvious that you like each other. You just need a little push." sagot niya at kumindat pa.

I can't say he's right or wrong though. There's a chance that I'll fall for him but, I don't want to take risks, specially if he still loves someone else.

Pagkatapos nang mahabang tsismisan namin ni Hiro, hinatid niya ako pauwi. Tatanggi pa sana ako, kaso he insisted. Baka daw kasi bugbugin siya ni Keiji 'pag 'di daw ako nakauwi nang ligtas. Alam niya naman daw 'yung bahay ni Kei sa Tokyo, kaya hinatid niya na ako sa mismong bahay namin.

"Oh tignan mo magkapit-bahay pa kayo. Destined talaga." saad niya nang nasa tapat na kami ng bahay ko. Ang dami niya talagang echos 'no?

"Oo na, Hiro. Salamat sa paghatid.
Ingat!" saad ko. Nag-wave na sa'kin si Hiro at umalis na. Buti na lang, nandyan si Hiro, kun'di baka nagpalamon na 'ko sa lupa dahil sa sitwasyon namin kanina.

Nang makapasok ako sa bahay, nagtaka naman ako kung bakit tumatahol 'yung mga aso. Binuksan ko 'yung ilaw para makita kung ano 'yung tinatahulan nila.

I glared at the person who's sitting comfortably on a chair. The person who's one of the reasons why I was suicidal. What is he doing here?!

"Dad."

A Trip to Japan (Ongoing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon