Pagkatapos ng warm-up, agad naming niligpit 'yung mga kagamitan nila at nagprepare para sa match. We stood up as the Japanese National Anthem played. Even though I'm not a Japanese citizen, I stood up as a sign of respect.
Afterwards, the first six lineup of each teams were introduced. We all formed a line as I stood beside Coach Ayu. Habang tinatawag 'yung pangalan nila, nakipag-apir naman sila sa'min at dumiretso na sa court.
Sa mga natirang players, we all formed a circle and made our cheer. "Iiyou! (Let's go!)" pagkatapos noon ay umupo na kami samantalang yung mga players ay nakatayo sa gilid.
I am quite nervous, to be honest. I don't know if they'll win or not. But one thing's for sure, they believe in theirselves that they can win.
Ni-ready ko na 'yung notebook ko nang magsimula 'yung laban. First to serve is Fujii, their setter. He used the Jump Float as his serve. He did a good serve, but it was perfectly received by the opponent's libero, Yamamoto, the libero of the national team.
Itinaas ng setter nila ang bola sa open spiker nila kaya agad na pumosition sila Kei at Rouzier para i-block siya. And at the very last second, when they jumped, the ball was sent directly to Kei's arms and it was shut down. Talk about a first point!
Halos kalahati ng crowd ay nag-cheer para sa Toray Arrows. Maski ako, gusto ko ring mag-cheer kaso nakakahiya kay Coach Ayu.
Napatingin naman ako kay Kei na tuwang tuwa sa puntos niya. Kumindat siya sa'kin pero inirapan ko lang siya nang pabiro. Napakahangin talaga ng lalakeng 'yon.
Minutes passed by and we reached the second technical time out, in favor of our team. Lamang ng apat 'yung Toray kaya 12-16 ang score.
Iniabot ko naman 'yung mga tumbler nila para makainom sila. "I did well, right?" saad ni Kei nang ibigay ko sa kanya 'yung tumbler niya.
"Well... Not bad." maang-maangan kong sagot. Though I can't deny it, his blocks are really on point today. At this point, si Rouzier at Kei ang top scorers, both na 4 points. Sumunod naman si Hiro na 3 points. And the rest were opponent errors.
Napahawak naman ako sa braso ko nang mapagtanto kong napakalamig pala dito. Sa kasamaang palad, naka-polo shirt lang ako kaya exposed 'yung braso ko. Halos manginig naman ako sa lamig kasi spring season dito, tapos ang lakas pa ng aircon dito.
"You look pale, Mayu-chan." saad ni Hiro na nasa tabi ko. Talaga? Ganoon ba kahalata na nilalamig ako?
"G-giniginaw ako, Hiro." saad ko habang nakayakap sa sarili ko. "Chotto matte. (wait)" pumunta naman siya sa lagayan ng mga damit nila at kinuha niya 'yung jacket niya.
"Dozo." saad niya at ngumiti sa'kin. Bago pa 'ko makapag-thank you, bumalik na agad siya sa court dahil tapos na 'yung timeout. Sinuot ko naman 'yung jacket niya. I just realized Hiro is such a sweet guy.
Bago magsimula uli, nag-substitute muna si coach Ayu. He substituted out Lee for their captain, Hoshino, also an outside hitter.
Next to serve is Kei and he did a jump serve. I was hoping for it to be a service ace, but instead it was an error. It was way out of the court. 'Di ako nag-eexaggerate, naka-abot talaga siya sa mga boarders sa kabilang dulo ng court. What's with him?
Pagkatapos niyang mag-serve umupo naman siya sa tabi ni coach Ayu at pumasok naman si Ide sa court dahil siya 'yung libero. Lumipat naman ako ng upuan at tinabihan si Kei.
"Anong trip mo at napaka-happy birthday ng bola mo?" (happy birthday 'yung tawag sa palo na sobrang outside) tanong ko sa kanya ngunit nakasimangot na naman siya.
"Wala. Force of habit." sagot niya at agad na pumasok ng court dahil frontline na uli siya. Ang galing ng sagot 'no? Force of habit. It looks to me na parang galit siya. Pero sa ano?
"What's with Keiji? It's the first time I've seen him serve like that." nagkibit-balikat na lang ako sa tanong ni coach Ayu dahil 'di ko rin alam kung anong isasagot. Baka bipolar na naman siya.
It was the opponent's turn to serve, 20 serving 19. Unfortunately, nalamangan kami. The service was received by their captain, at sinet agad ito ni Fujii kay Kei for a quick attack pero, sa pangalawang pagkakataon, happy birthday na naman 'yung palo niya.
What the? Force of habit ba talaga 'yan?
I think something's bothering him dahil nakasimangot siya simula nung 2nd technical timeout.
.
"Coach, I think Kei needs to cool down." tumango naman sa'kin si coach, which means he agrees.
Agad namang nag-sub uli si coach at nagpasok ng isa pang middle blocker, si Tomi, kapalit ni Kei. Umupo naman sa tabi ko si Kei.
"Keiji, calm down." saad ni coach Ayu at iniabot ang tumbler niya. Agad naman niyang nilaklak 'yung laman nito.
"Tell me what's bothering you, Kei-chan." there, I used the magic word. Siguro naman, sasagutin niya na 'ko. Tumingin muna siya sa'kin, pero ibinalik niya ang tingin niya sa court. Hayst, bakit ngayon pa siya tinamaan ng moodswing niya?
Natapos na ang first set, and luckily, we got it. 24-26 ang score. Nang magsimula na ang second set, Coach decided na 'wag muna paglaruin si Kei this set.
Dahil doon, ang top scorer ngayon ay si Hiro with 8 points. 6 attacks and 2 service aces.
"What did he say?" bulong sa'kin ni coach Ayu. Parang ewan lang na pinag-uusapan namin 'yung katabi namin.
"He won't speak, coach. But I can tell he's upset about something." tumango-tango naman si coach sa sinabi ko.
"Maybe.... He's upset about you." napaturo naman ako sa sarili ko dahil sa sinabi ni coach. Wala naman akong maalalang kamalian na ginawa ko sa kanya.
"But I didn't do anything, coach." sagot ko naman sa kanya. He held his chin as if he's thinking.
"Maybe it's because of what someone did to you. You know, like jealousy?" nalukot naman 'yung mukha ko sa sinabi ni coach. Is he serious? Bakit siya magseselos? Also, anong pagseselosan niya? Tsaka sino 'yung pagseselosan niya? Hayst, ang gulo!
Nag-isip naman ako ng paraan para masagot na ako ni Kei. "Pag sinagot mo 'ko, lilibre kita ng dinner for a week." well, I might go short on finance dahil dito pero, it's just a trick.
"Pag sinagot kita? Eh bakit? Nanliligaw ka ba?" tanong niya habang nakangisi. Ay, baliw. Bipolar nga 'to sabi ko na eh.
"Alam mo kung bakit ang pangit ng laro ko ngayon?"
"Kaya nga kita tinatanong eh." sagot ko nang pabalang.
Pinalapit niya naman ako na parang may ibubulong siya sa'kin kaya lumapit ako.
"Dakara... Watashi wa hounto ni sitto." nalukot naman muli 'yung mukha ko dahil sa sinabi niya.
He said, because he's really jealous. Pero saan nga?! Hayst, ang gulo gulo kausap ng lalaking 'to.
BINABASA MO ANG
A Trip to Japan (Ongoing)
Ficção AdolescenteA Trip to Japan After all the tragedies that happened in Mayu's life, her world became dark. She lost her mother, her boyfriend, and most of all, she lost her happiness. She decided to go abroad, to escape this dark and cruel world, until she meets...
