I can't...I'm sorry

35

Hyunjin

-Han. Mogę zapytać cię o pewną rzecz?-Chłopak już się uspokoił, ale nadal ma ślady łez na twarzy

-Jasne-Uśmiecha się

-Choiciaz, wiesz...to chyba nieodpowiedni moment-Mam bardzo głupie rzeczy w głowie. Przypominam sobie naszą dawną rozmowę, gdzie mówił o swoich uczuciach, mówiąc że do mnie też coś czuje

-Dlaczego? To nie ma znaczenia. Nawet jak jestem smutny możesz mnie pytać o wszystko

-Nadal coś do mnie czujesz?-Jisung wzdycha

-Hyunjin. Szczerze, sam nie wiem. Myśle, że chyba tak. Coś do ciebie czuje...-Przyciąga nogi do siebie i obejmuje je rękoma-Powiedziałem kiedyś o tym Minho. Że moje uczucia do ciebie nie znikły, prawdopodobnie nie zniknom nigdy. Wtedy jeszcze mówił, że zabije cię przy pierwszej okazji, jak będziesz chciał mnie uwieść czy coś

-Więc nadal mnie kochasz?-Totalna cisza. Nikt nic nie mówi, a mam wrażenie, że my nawet nie oddychamy. Kocha mnie, czy jednak nie? A co ja czuje do niego? Co za różnica? Hyunjin. Nie jesteś z Jeongin'em! Możesz czuć cokolwiek do kogokolwiek w dodatku kiedykolwiek!

-Hyunjin. Mogę coś sprawdzić?-Robi się poważny, co mnie dziwi. Nadal nie odpowiedział. Co chce sprawdzać?

-Jeżeli musisz, to możesz-Więc to tak? Chce mnie pocałować? Po czym wnioskuje? Po tym, że teraz zamiast na fotelu znajduje się tuż przede mną. Jego twarz znajduje się tuż przed moją. Inicjowanie pocałunku przez Jisung'a jest specyficzne. Może dlatego, że ja nie pamiętam, jak to robił. Ale jego usta pamiętam prawie tak, jak te Jeongin'a. Więc nawet teraz, kiedy znów znajdują się na tych moich, mam przed sobą dawnych nas. To jak bardzo się kochaliśmy, jak baliśmy się rodziców za każdym razem, kiedy dochodziło pomiędzy nami do zbliżeń

-Przepraszam, Hyunjin-Odsuwa się ode mnie. Nie rozumiem po co te przeprosiny

-Dlaczego mnie przepraszasz?

-Przecież zerwałeś dopiero z Jeongin'em...I w ogóle

-Więc już z nim nie jestem. Mogę zrobić co chce i z kim chce-Uśmiecham się do niego

-A co jeżeli powiem, że nadal cię kocham? Co wtedy? Co na to powiesz?

-Że zależy od ciebie, co stanie się dalej. Wszystko zależy od tego, czego ty pragniesz-Co ja mówię? Czy ja mu właśnie uświadomiłem, że mógłbym do niego wrócić?

-Więc...co jeżeli chce być z tobą? Chce spróbować. Co wtedy? Powiesz mi, że jesteśmy doperio po zerwaniu?-Nie wiem co my powiedzieć. Nigdy nie byłem stereotypowy. Nie obchodziły lnie takie rzeczy. Dla mnie mógłbym zerwać z Jeongin'em godzinę temu, a później być z kimś innym

-Chcesz być ze mną?-Patrzę mu prosto w oczy, nie wygląda już tak smutno

-To głupie, prawda?-I co mam mu powiedzieć? Może i tak. To głupie

-Nie-Jestem sprzeczny z własnymi myślami
-Jeżeli tak, to ja też jestem głupi-Chęć pocałowania go wygrywa nad wszystkim
-Musisz wiedzieć jeszcze tyko o jedym-Odsuwamy się od siebie

-O czym?

-Nadal kocham Jeongin'a...

📖📖📖

To zerwanie nie daje mi spokoju, a uczucie tego, że robię coś złego będąc z Han'em jest okropne. Nawet jeżeli ten teraz się we mnie wtula. Nie potrafię zaprzestać myślenia o Jeongin'ie

Jest teraz Felix'em? Całują się w tym momencie? A może robią coś więcej?

Niedobrze mi jak o tym myśle...