Lieve jij,
Mensen zijn te aardig voor mij.
Vergeten wat voor monster ik ben.
Ze luisteren, maar zijn te positief. Over mij.
Ik ben niet zo aardig. Voor mezelf.
Ik ben niet zo goed, voor iedereen.
Ik voeg niet zoveel toe. Je kunt het ook zonder mij.
Ik hoef dan niet meer sterk te blijven.
Waarom geen wereld zonder mij?
Geen idee wat dit is.
Behalve mijn gedachtes nu.
Een hatelijke puinhoop.
Onvergetelijk en definitief.
Waarom niet?
Waarom wel?
Ik ben mezelf kwijt geraakt ergens in deze diepe put. Net als woorden, die te weinig lijken te vertellen.
Ze zijn niet gelijk aan mijn gevoel.
Xx me
JE LEEST
Stop mij
Non-FictionZe schreef, maar wist nooit aan wie. Soms vertelde ze een stuk aan een bepaald persoon, maar meestal wist ze niet wie. Altijd was het aan jij of jullie, maar wie dat was. Ze was niet vrolijk, ze lachte bijna nooit. Niemand die ze helemaal vertrouwde...
