4 Deadly Queens

Deadly 83: Kings Are For

Alex's POV

I opened my eyes and I immediately felt a throbbing pain all over my body. Napadaing lang ako nang mahina at dahan-dahang umupo sa kama. Tinaas ko nang bahagya ang damit ko at doon ko nakita ang benda sa tagiliran ko. Marami ding band aid sa buong katawan ko.

I just hissed. Inalis ko ang injection na nasa kaliwang kamay ko. Nasa bahay lang naman ako pero para na din akong nasa hospital dahil sa dextrose at ilang mga gamit sa pagtahi ng sugat na nasa gilid.

I raised my head when I heard the door opened. Pareho kaming natigilan nang makita ang isa't isa. Natigilan ako dahil nagulat akong makita siya dito at siya naman, mukhang nagulat dahil gising na ako.

What the heck is he doing here?

"Y-you're awake."

Ngumiti lang siya at lumapit sa akin. I saw how he sighed when he saw that the dextrose is not connected to me anymore.

"Anong ginagawa mo dito?" mahina kong tanong pero sapat na para marinig niya.

Umupo naman siya sa upuang nasa tabi ng kama at tumingin sa akin.

"Kiana sent me."

Kumunot ang noo ko sa sinabi ni Chino at bumuntong hininga siya nang mahalatang naguguluhan ako.

"Alam kong alam niyo na pinabalik na kami kaya mag-isa na lang si Kiana sa bahay niyo. But when I am on duty in the hospital, all of a sudden, she called me and told me to come to this place. Then the rest is history."

Hindi ako nakapagsalita. Hindi ko inakalang tatawagan ni Kiana si Chino para pumunta dito at gamutin kami.

I narrowed my gaze. "Anong balak mo?"

Napakunot ang noo niya. Dahil nagtatrabaho sa hospital ng mga Montefalco si Chino, hindi na ako magtataka kung magsumbong siya. But why I am still here in this subdivision? Kung talagang balak niyang magsumbong, dapat sana nagising ako sa hospital ng mga Montefalco. But no, I am still here.

He sighed. "If you are thinking that I will tell this to your parents, don't worry, I won't. Alam ko kung bakit niyo ito ginagawa and I don't want to interfere. Besides, I am loyal to the Montefalcos and half of the Queens are both Montefalco."

Mukhang totoo naman iyon kaya nanatili na lang akong tahimik. Siguraduhin niya lang na wala siyang sasabihin pagkaalis niya sa lugar na ito. Because I'll make sure that he'll fall at the pits of hell if he sang. But at second thought, mukhang hindi naman talaga siya magsasabi ng kahit ano.

Besides, hindi naman siguro sasabihin ni Kiana kung nasa'n kami kung naisip niyang magsasalita si Chino pagkaalis niya sa lugar na ito.

I looked at him again when I heard him tsk-ed.

"Bakit ba palagi ka na lang muntik mamatay dahil sa tama ng baril? Am I born to save you from death?" parang nagtataka niyang tanong kaya napairap ako.

Ano bang pakialam niya kung palagi akong nababaril? At ano daw? Nabuhay siya para iligtas ako sa kamatayan? You must be kidding me.

"You were born to be killed by me," I said and lazily looked at him. "So shut up."

He just tsk-ed and sighed at the end. Mukhang nawawala na ang hiya ng lalaking ito at nagkakaroon na ng loob na kausapin ako. I don't know if it's a good thing or a bad thing. If he became too comfortable talking to me, he might end up being good as dead. But if not, then, he'll be forever boring.

Bumaling ako ulit sa kanya nang may maalala.

"How is Kaye?"

"Kanina pa siya gising. Compared to her, mas malala ang lagay mo."