Defy The Game (COMPLETED)

Chapter 05

#DTG05 Chapter 05

"People v Nuñez?"

"The one with the firearms?"

"Tama. Saan?"

"Uh... Philippines?"

"Malamang," napapa-iling na sagot ko sa kanya. "Saang lugar mismo?" tanong ko ulit pero ngumiti lang si Niko. Ang pasaway talaga. Akala niya madadaan niya sa pa-cute si Prosec. 'Di na siya nagtanda na isang oras siyang nagrecite last meeting kasi niloko-loko niya iyong sagot.

"Ewan ko sa 'yo."

Tumawa siya. "I still know the pertinent facts."

"E nagtatanong nga si Ma'am ng lugar. 'Di mo na lang isama sa kinakabisado mo. Nagdadahilan ka pa," sabi ko sa kanya habang inaayos iyong mga papel ko. Nung matapos kasi iyong klase namin sa Persons, didiretso na sana ako sa library para mag-aral para sa Crim class namin, pero sabi nila Niko, sabay na lang daw kaming mag-aral. E wala ng space sa library para sa aming apat kaya napunta kami sa coffee shop sa labas ng school.

Tumawa si Niko. "Whoa. Chill," sabi niya sabay kuha nung papel ko na nandun iyong mga importanteng detalye na kailangan naming kabisaduhin. "I'll memorize these. Geez, Assia."

Napa-iling na lang talaga ako. Napa-tingin ako sa dalawa pang kasama namin. Si Sancho, nagsusulat ng digest. Sa boarding house ko ginagawa iyon bago ako matulog, e. Halos patapos na ako. Si Vito naman ay nagbabasa pa ng kaso kasi hindi niya ata natapos. Ako naman, tumahimik habang binabasa iyong title ng kaso tapos sinusubukan kong i-recite. Nakaka-kaba kasi. Tuwing tatawag ng pangalan si Prosec Galicia, pakiramdam ko ay mamamatay ako sa sobrang kaba. Nag-aral na ako sa lagay na 'yun. Hindi ko alam kung bakit buhay pa si Niko. Siya lang ang makapal ang mukhang pumasok na kulang-kulang ang alam.

"Sagutin mo nga 'yung text," biglang sabi ni Sancho.

"Just fucking turn your phone off," sagot naman ni Vito.

Napa-tingin ako sa kanila. Si Niko naman ay napa-iling lang. Parang alam nilang tatlo kung ano iyong topic. Binalik ko na lang iyong tingin ko sa papel ko.

Naniniwala ako sa kasibhan na 'mind your own business.'

Maya-maya, tumayo na si Vito para lumabas. Bigla namang binaba ni Nikolai iyong binabasa niya at mukhang nasa chismis mode siya.

"Trouble in paradise?" tanong niya kay Sancho.

"What else?"

"Why can't he just ditch that girl? I don't know why he lets her walk all over him."

Si Vito ba ang pinag-uusapan nila?

"It's his call. Let's just respect his decision," sabi ni Sancho.

"Respect my fucking ass..." sabi ni Niko. Tumingin siya sa akin. "Before I forget... You're invited to my party."

"Hindi nga ako nagpaparty," sabi ko sa kanya. Ilang party na sa school ang nagdaan, wala akong pinuntahan kahit isa. Muntik na akong pumunta nung sinabi na may additional grade, pero naisip ko na hindi worth it... Siguro kung gipit na talaga ako sa grade, baka doon na lang ako pumunta.

"It's my birthday!"

"E 'di happy birthday."

"Wow. Such cold response."

"Saka wala naman akong kilala roon," sabi ko pa. Sigurado ako na puro mga mayayaman at English speaking ang mga tao roon. Nakakapagsalita naman ako ng English dahil iyon ang gamit kapag recitation sa classroom... pero iba kapag sila iyong kausap ko. Sobrang... fluent nila magsalita na parang iyon talaga ang salita nila mula pagka-bata. Kahit si Sancho, nag-iiba iyong accent kapag English na iyong sinasabi niya.