Pas disa viteve
Serish mankthet spo e linin te qete, e torturonin shume koheve te fundit. Dikush kerkonte ndihme, tjeter kush bertiste per te bijen. Ishte djersitur e tera nga ajo enderr e keqe qe spo e linte te qete koheve te fundit. Kur u zgjua, mezi arriti te merrte fryme, fyti i ishte thare dhe trupi po i dridhej. Shkoi per ne kuzhine qe te pinte pak uje.
-C'fare ke shpirt? Cte ndodhi qe je zverdhur e tera?-e pyeti e ema Jehona.
-Nuk e di o ma, koheve te fundit shoh shume endrra te cuditshme qe kurr me pare nuk i kam enderruar-i tha te emes dhe piu goten me uje.
-Cfare...cfare endrra shpirti mamit?-e pyeti Jehona e brengosur. Nene e bije u ulen ne tavolinen e kuzhines dhe po bisedonin si dy mike te aferta.
-Ne enderr me shfaqet nje grua qe kerkon ndihme, te bertiturat e saj sme lene te qete. Uffff-peshperiti ajo sikur deshironte te hiqte nje barre nga shpirti.
Jehona e kuptoi menjehere situaten dhe u zverdh e tera. Nuk deshironte qe Adea ta kuptonte te verteten. Duart po i dridheshin, nuk po arrinte te gjente aspak qetesi.
-Cfare ke o ma? Ti po dridhesh-i tha Adea e habitur kur e pa te emen ne ate gjendje.
-A..asgje shpirti mamit, thjesht u brengosa per ty. Deshiron te flesh sonte me mua?-i tha ajo si per ta ndryshuar temen. S'donte qe Adea te vazhdonte me pyetjet.
-Jo jo, kaloi tash mos u brengos-dhe e puthi te emen ne faqe.- po iki tani te shtrihem. Te dua shume, mos harro-i tha Adea dhe e perqafoi forte. u ngjit per ne dhomen e saj me shpresen se kete here sdo shihte me endrra te tilla.
Jehona kishte mbetur e vetme ne kuzhine, e thelluar ne mendime, e frikesuar se mos Adea-s do i kujtohej gjithcka. Frikesohej tejmase, nuk donte ta humbte vajzen e saj. Nga mendimet e thella as nuk arriti ta degjonte djalin e tij i cili sapo ishte kthyer ne ate ore ne shtepi.
-Kushtrim...ku ishe deri tash? Ora 1 e nates, tani vihet ne shtepi?-e pyeti e brengosur.
-Aman o ma, si ben dhe ti. Sjam femi-shkoi dhe e perqafoi te emen. Kushtrimi ishte femija i pare i asaj familje, nje djal shume i mire dhe i edukuar. Por meqe ishte ne moshe madhore, bente jeten si gjithe moshataret e tij.
-Mos u brengos, nuk kam konsumuar alkool. Thjesht dola me shoqerine per te bere gara me makine-i tha ai si per ta qetesuar. Kushtrimi kishte 24 vjec dhe ishte i vetmi qe e dinte te verteten. Pavaresisht gjithckaje, ai e donte shume Adean. Perqafoi te emen e me pas shkoi ne dhomen e tij per te fjetur. Neser i duhej te zgjohej heret, puna po e priste.
**********************
-Mirmengjesi femije, ejani se mengjesi eshte gati.-iu tha e ema kur i pa te 3 se po zbrisnin poshte. Kushtrimi dhe Adea dicka po peshpersinin dhe po qeshnin, ndersa Ema spo i duronte. I shikoi venger dhe u ul e para pa e pershendetur te emen.
-Mirmengjesi bije, apo ke harruar te flasesh?-e ngacmoi Jehona.
-Aman o ma mos u tall qe ne mengjes. Kam gjithe naten pa gjume duke mesuar. Sot kam nje provim te rendesishem.-foli ajo moskokcarrese. Ema ishte nje vajze e llastuar dhe se vriste mendjen per asgje. Mbase kushtet e mira qe ia kishin ofruar prinderit, e kishin bere te tille. Shpesh here kishte ndodhur te grindej me vajzat e shkolles kur i shihte ne ndonje gjendje te veshtire ekonomike. Tallej dhe me profesoret por nuk i behej vone, e dinte se me leke do mbaronte cilin fakultet te donte.
Pasi u ulen te gjithe per te ngrene, mengjesit iu bashkangjit dhe babai i tyre Endriti. Nje baba shembullor qe asnjehere nuk bente dallime mes femijeve te tyre, por genjeshtrat i urrente. Pasi i pershendeti te gjithe, u ul ne vendin e tij te zakonshem dhe sherbyesja filloi tua sherbente mengjesin.
-Kushtrim bir, ngutu pak se sot kemi shume pune. Ne kompani do nenshkruajme nje kontrate shume te rendesishme dhe fitimprurese.-i tha te birit dhe ai pohoi me koke. E admironte babain e tij, kishte nje karakter te forte qe si gjendej shoku. Ne shikim te pare dukej si nje njeri pashpirt, por shpesh here pamja e jashtme genjen shume.
-Adea bije, e ke zgjedhur fustanin e matures?-e pyeti te bijen pasi mbaroi biseden me Kushtrimin. Kur e pa se ajo spo i kthente pergjigje, ndaloi se ngreni dhe ktheu koken nga ajo.
-C'fare ke bije? Pse s'flet?-e pyeti i shqetesuar. Mendoi se ajo kishte ndonje problem por kishte qene e kunderta.
-Sot do dal me Jonen babi, pasiqe keto dite skam pasur shume kohe. Kam qene shume e ngarkuar me provime ndaj-dhe fjalen ia nderpreu Ema vetem me nje psherretime.
-Ehe, si jo.-foli ajo me ze te ulet por te gjithe e degjuan.
-Cfare ke Ema? Pse the ashtu?-e pyeti i habitur.
-Aman o ba si ben dhe ti. Nuk e ka blere se ska dashur, jo se ka qene e ngarkuar me provime. Nuk eshte dhe aq perfekte siq mendoni-foli ajo pa menduar fare.
-Ema, mund te sqarohesh pak se cfare ke me mua? Pse flet ashtu?-e pyeti Adea e habitur. Edhe shume e habitur nuk ishte, sepse ishte mesuar me sjelljen e keqe te Emes kundrejt saj. Kurr nuk e kishte kuptuar pse Ema nuk e donte.
-Mjaft me, me keni lodhur te gjithe. Adea, matura, fustani. Thua se eshte vajze shembullore dhe te gjithe vraponi pas saj. Ndonjehere harroni se edhe mua me keni vajze-bertiti ajo dhe nervat spo i kontrollonte. Endriti ate sjellje nuk e duronte, askush skishte guxuar t'i fliste ne ate menyre aq me pak vajza e tij.
-Per sot je e denuar, sdo dalesh nga shtepia.-ia ktheu ai me nje ton serioz.
-Por o ba—deshi te fliste por ai e nderpreu serish.
-Mos ma kthe fjalen se te betohem se do te rraf edhe pse i ke mbushur 16 vjet. Aspak sme behet vone. Kujdes tjera here me tonin e zerit, me mua mos flit ashtu se pastaj pasojat ti do i vuash-e kercenoi i ati. E dinte se ajo pa para smund te jetonte ndaj e mbylli gojen dhe me nuk foli. Adea u prek shume nga sjellja e Emes dhe deshi te ngritej por i ati nuk e la.
-Mbaro mengjesin bije. Ne shkolle do te dergojme une dhe Kushtrimi sot, mire-i tha i ati dhe i dhuroi nje buzeqeshje te embel e ajo pohoi me koke. Ema e urrente kur i ati sillej mire me te ndersa asaj vetem i bertiste. Por, fundja askush nuk i kishte faj per sjelljen e saj te keqe.
