Ishte ulur ne pllakat e ftohta te spitalit dhe duart i kishte venduar mbrapa kokes, vazhdimisht pyeste veten PSE? Pse po perseritej serish historia? Pse serish po i ndodhte e njejta gje si para dy viteve? E quante veten budalla, si kishte arritur ne ate gjendje qe serish nje femer ta marroste? Si kishte arritur qe serish te besonte ne dashuri pas gjithe atij zhgenjimi qe kishte perjetuar? Qendroi disa minuta aty, ne heshtje. Nje dore ne shpatull e zgjoi nga mendimet e hidhura.
-Taulant, bir cfare u be? Cfare ke keshtu?-e pyeti Drita e cila kishte ardhur per disa dokumenta dhe rastesisht e kishte takuar ate aty. dukej I lodhur, I merzitur, I zhgenjyer.
-Taulant, ty po te flas bir! Cfare ke keshtu? Pse je ne kete gjendje?-dhe serish heshtje, asnje pergjigje. Ai spo fliste, thjesht donte te qendronte vetem. Sa deshi qe serish ta pyeste se cfare kishte ndodhur, nervat e tij kishin arritur kulmin.
-Mjaft, sdua te degjoj asgje dhe askend. Ti nuk je nena ime, ndaj mos u sill si e tille, mire. Me lini vetem, sdua tja di per askend.-dhe u ngrit qe aty e u largua nga spitali. Fundja, per te gjithcka ishte mese e qarte. Ai skishte vend aty. doli jashte per tu freskuar, kishte nevoje ti mbushte mushkerite me ajer te pastert. Aroma e spitalit po e ngulfaste.
Drita u mundua ta ndaloje por ai u largua. Tutje duke ecur ne koridorin e gjate, syte i zune Adean e cila ishte ulur ne krevat dhe po bisedonte me Ajanin. Dera ishte gjysme e hapur dhe nga perqafimi i tyre ajo e kuptoi gjendjen e Taulantit.
-Ju lutem, me lini vetem me pacienten.-I tha ajo Ajanit dhe ai ashtu beri. U pershendet me Adean, kerkoi leje dhe u largua fitimtar.
-Domethene per kete arsye ai ishte ashtu-ishte fjalia e pare qe tha Drita duke e lene Adean te habitur.
-Spo ju kuptoj zonje, mund te sqaroheni?-e pyeti ajo me koken lemsh.
-Degjo vajze e dashur, rri larg djalit tim, mos e shkaterro mire. Perndryshe do me gjesh mua perballe.-dhe zeri i saj autoritar ia futi friken Adeas.
-Une..spo kuptoj asgje. Une..
-Ti asgje, ti mjaft. Largohu nga djali im, lere te qete. Kuptoje, ju ted y skeni nje te ardhme bashke. Skeni lindur per njeri tjetrin.-ia that roc mendimin e saj.
-E nga e dini ju per te ardhmen tone zonje? Kur neve duhemi kaq shume, ska kush te na ndaje.-foli e trishtuar.
-E dashur, mbaje per vete kete djaloshin qe pak me pare ishte ketu me ty, e nga djali im largohu. Largohu nga jeta e tij. Ai ska nevoje per nje femer si ti. Kuptoje, e juaja ska ardhmeri. Jeni te rinje, e keni jeten perpara dhe..-fjalen ia nderpreu Adea.
-Ju falemnderit per keshillat zonje, por sdo i kem parasysh. Neve duhemi shume, dhe kurr sdo e braktisim njeri tjetrin. Kete gje futeni ne koke, mire. Tani me lini vetem, du ate pushoj.-dhe u shtri per te fjetur. Gjum skishte por e beri qellimisht qe ta debonte ate grua nga aty.
-Do shohim sa do zgjase kjo lidhja juaj. E kam fjalen me djalin tim, jo me kete qunin qe pak me pare doli.-I tha Drita dhe u largua. Fjalet e saj ia turbulluan mendimet Adeas. Cdeshi te thoshte me ato fjale? Ajo Ajanit ia kishte bere te qarte se e donte Taulantin dhe se ate e shikonte vetem si mik. Ajani e kishte pranuar me ne fund se skishte asnje mundesi me te, ndaj i kishte kerkuar qe te ngelnin shoke dhe e kishte perqafuar ne menyre shoqerore. Perqafim qe ngjalli dyshime te shume persona.
***********************
Jona ishte nisur per ne spital se bashku me familjen e Adeas. Aty ne oborr te spitalit rastesisht e pa Taulantin por nuk tha gje.
-Shkoni ju, do vij me vone une. Sa te bej nje telefonate.-i tha zonjes Jehona dhe ato u nisen per te Adea. Pasi u larguan, shkoi dhe iu afrua Taulantit i cili ishte katandisur si mos me keq.
-Taulant, cne ti ketu? Pse nuk je ne dhomen e saj?-e pyeti ajo e habitur. Pas nje cope heshtjeje, me ne fund ai vendosi te fliste.
-Skisha ckerkoja Jona, isha i tepert ne ate dhome.-i tha fjalet me ton te larte duke e lene Jonen te habitur. Pasi I beri vend dhe asaj te ulej, i tregoi gjithcka cka kishte degjuar dhe pare.
-Nuk e besoj me vjen keq, Adea nuk eshte e tille.-i tha ajo tejet e habitur nga ato fjale.
-Besoje ose jo, kjo eshte e verteta Jona. Vet e pash me syte e mi, nuk mu duk perqafim shoqeror. As biseda e tyre nuk i ngjante nje bisedeje mes shokut dhe shoqes. Thjesht, kam shume dyshime ne koke. Kam...shpirtin e coptuar. Nuk e prisja kete nga ajo.-dhe nje lot mundohej te dilte por ai spo e linte.
-Mjaft te lutem, mos u bej femi. Ti mbase Adean tani po e njofton me mire, por une e njoh tere jeten. Jam rritur me te dhe te siguroj qe asgje sesht e vertet. Ajo kurr nuk e ben nje gje te tille sepse nuk eshte nje femer e tille. Po, esht e vertet qe Ajani eshte i dashuruar me te dhe kete e dijne te gjithe, por ajo gjithmone ka qene e sinqerte me te. Gjithmone i ka thene se e sheh vetem si mik, asgje me shume.-foli Jona e acarruar nga mosbesimi qe po tregonte Taulanti. Pas nje cope heshtjeje biseden e tyre e nderpreu dikush.
-Djali im ka te drejte, ajo femer nuk eshte per Taulantin.-I tha Drita e cila kishte qene afer tyre dhe sadopak e kishte degjuar biseden.
-Nga e dini ju zonje qe ajo seshte per djalin tuaj? Une adean e njoh qe nga femijeria dhe me plot besim e them qe ajo nuk e ben nje gje te tille.
-Meqe nuk e beka, cne gjithe ai perqafim me ate djalin tjeter? Edhe une shkova rastesisht ta shoh dhe e pash duke u perqafuar, madje kur me pane u shtangen te dyte. Po sme besove, pyte miken tende.-I tha Drita duke bertitur paksa.
-Cka..cka? ai ishte akoma aty mama?-e pyeti Taulanti dhe ajo pohoi me koke. Ne zemren e tij ishin mbledhur gjitha ndjenjat negative, por xhelozia po e mbyste per se tepermi. Po plaste nga inati.
-Vizita e miqve zgjat pak, jo me ore Jona. Te duhen akoma fakte se mes tyre ka dicka, apo deshiron te bindesh derisa t'i shohesh me syte e tu?-i tha ai dhe u largua me te shpejte. Skishte me nerva e fuqi te rrinte aty. cdo sekond me teper po ia shkaterronte nervat. Gjeja me e keqe ishte kur e pa fytyren e Ajanit te buzeqeshur duke hypur ne taxi. Aty iu duk sikur qielli i ra mbi toke. Deshi te vraponte qe ta grushtonte mire e mire por fundja, as ai skishte faj. Ai thjesht e kishte dashur Adean, skishte bere ndonje gje te gabuar.
-Thuaji mikes tende te rrije larg djalit tim, perndryshe do me gjeje mua perballe.-i tha Drita Jones dhe vrapoi pas Taulantit. Smund ta linte te vetem ne ate gjendje. Jona kishte ngelur e hutuar, e njihte mjafte mire miken e saj dhe ishte e bindur se ketu kishte ndodhur nje keqkuptim. Adea kurr sdo bente ndonje gje te tille. Vendosi te priste pak, te largoheshin familjaret e saj dhe pastaj te flisnin ato te dyja qete dhe vetem.e ndersa Adea ishte teper e brengosur pse Taulanti deri tani nuk kishte shkuar ta takonte? Pse valle nuk po interesohej per shendetin e saj? Kaq ishte dashuria jone?-e pyeti ajo veten dhe ngeli me mijera pytje te tjera ne koke.
