Damn Contract | Completed

Chapter 30

#DC | Chapter 30

“Sinadya mong patayin ang pamilya ko noon, tama ba?”

Hindi ko na napigilan ang sarili ko, ang galit na nararamdaman ko ay nagsisimula ng umapaw. Hawak niya sa kanang kamay ang baril niya at akma na siyang lalabas ng bahay ng magsalita ako.

Tumigil siya sa harapan ng pinto ngunit nanatiling nakatalikod sa akin.

Pinahid ko ang luha ko, “Si Gael. Alam niya ang lahat ng ginawa mo kaya gusto mo akong ilayo sa kaniya, kaya gusto mo siyang patayin.” dagdag ko at mapait na tumawa. “Pero sorry, siya rin ang kinita ko kanina.” seryosong ani ko sanhi para tuluyan na niya akong harapin.

Hindi siya umimik at tinitigan lang ako, ang ekspresyon ng mukha niya ay blangko at kasing lamig ng yelo ang ibinibigay niyang tingin ngayon.

“Alam ko na ang lahat.” madiing sambit ko, may kalayuan siya sa'kin dahil nanatili akong nakatayo sa salas samantalang siya ay nasa pintuan palabas. “Alam kong pinasadya mong ipasunog ang bahay namin, binayaran mo ang kapulisan para manahimik at mapanatiling lihim ang nangyaring trahedya sa pamilya ko.” puno ng disgusto ko siyang tiningnan. “Ganyan ka ba talaga ka-baliw?”

Tumungo siya, ang mga mata niya ay nakatutok na ngayon sa baril niya na nilalaro ng kamay niya.

Bahaw akong natawa, “Planado mo ang lahat. Kahit ang mga panahong kinamumuhian kita ay kasama roon, at ngayon na buntis ako. Wow.”

Mula dito sa kinatatayuan ko ay nakita ko ang pagbasa niya sa labi niya, kumamot rin siya sa pisngi niya na mayroong maliliit na balbas. Iniignora niya lang ang mga sinasabi ko!

Humigpit ang pagkakakuyom ng palad ko, “Psycho. Baliw. Siraulo.” malamig akong ngumiti. “Whatever it is. I will never forgive you––”

“You believe him?” sa wakas ay nagsalita na ito, malaki siyang ngumiti sanhi para lumabas ang mapuputi at pantay-pantay niyang ngipin.

“Bakit hindi?” sagot ko. “Kilala ko na siya noon pa man, kaya bakit siya magsisinungaling sa'kin?”

Naiiling na tumawa ito, para siyang baliw na marahang naglakad papunta sa direksyon ko. “My lovely and innocent Gwyn..” bigkas niya pa. Isang dipa mula sa akin ng huminto siya, tumayo siya roon at pinakatitigan ako.

“Nagsinungaling ka sa'kin, Zurich.” puno ng hinanakit na sabi ko, hindi ko alam kung saan ako mas nasasaktan, sa kaalamang sinadya niyang patayin ang pamilya ko o sa katotohanang nagsinungaling siya sa'kin patungkol sa bagay na 'yon.

“I didn't.” aniya. “Yes, my people burn your house down, on purpose.” seryosong dagdag niya. “But that order doesn't came from me.” gagad niya. “My people betrayed me, that's why I killed them.”

Sunod-sunod akong umiling, hindi ako naniniwala. “Huwag ka ng magsinungaling!” hiyaw ko, tumigil naman siya at nanatiling nakatitig sa akin. “Tama na! Alam ko na kaya huwag mo ng piliting tabunan pa ang katotohanan.”

“Really.” usal niya, malamig siyang ngumisi at tuluyan ng lumapit sa'kin. Kinuha niya ang kamay ko, at sa palad ko ay ipinatong niya ang baril. “It seems like I can't change your mind now, so come on shoot me.”

Naglapat ang mga ngipin ko, hinigpitan ko ang kapit sa baril na ibinigay niya at itinutok iyon sa kaniya. “Huwag mong isipin na hindi ko ito kayang gamitin sa'yo..”

Magaan siyang ngumiti at dinala ang bibig ng baril sa dibdib niya, kung saan naka-pwesto ang puso niya bago prenteng pumamulsa. “All of my properties is already under your name, use it and take care of our child.” sambit niya at sinenyasan akong iputok na ang baril.

Nanginig ang labi ko, ang kamay ko naman ay nanlalamig habang nakatingin ako sa mga mata niya.

“I love you. I love the both of you.” aniya pa, mas lalo akong natuliro dahil doon.

Kaya ko nga ba ito? Kaya ko nga bang barilin ang lalaking ito? Ang ama ng anak ko?

Sunod-sunod akong napalunok, dapat ay kamuhian ko siya dahil malaki ang kasalanan niya sa'kin.

Nag-alpasan ang mga luha mula sa mata ko, sunod-sunod at tila gripo ang mga ito sa pagdaloy sa pisngi ko.

“Bwisit ka. Kinamumuhian kita!” hiyaw ko at inilihis ang kamay ko bago kalabitin ang gatilyo. Napapikit ako dahil sa ingay na nilikha ko. “Nakakainis ka! Pahirap ka sa buhay ko!” sigaw ko pa hanggang sa maubusan ng bala ang baril.

Hindi ko siya kayang bawian ng buhay, masyado pa akong mahina kumpara sa kaniya.

Napaluhod ako at napatulala sa sahig.

“You can't still do it.” komento ni Zurich, tiningala ko siya.

“Hindi ako katulad mo.” mapakla kong sambit. Hindi ako pumapatay ng tao, may konsensya ako. Bagay na wala siya.

Pumantay siya sa'kin at pinahid ang luha sa mukha ko gamit ang palad niya, seryoso ang mga matang pinakatitigan niya ako. “I've never lied to you, never.”

Napahawak ako sa kamay niya, dinama ko iyon. “Naguguluhan na ako.. Hindi ko na alam kung sino ang paniniwalaan ko..”

Hinalikan niya ako sa noo, “By the time you sign our contract, I'm already what you want me to be. So my whole is all yours, and this beast will clear everything for you.” nginitian niya ako at pinangko sa mga braso niya, sinimulan na niyang tahakin ang direksyon papunta sa hagdan.

Sumiksik ako sa dibdib niya, hindi ko na isiningit ang katotohanang pinilit niya lang ako para pumirma sa sinasabi niyang kontrata.

“And please, don't stress yourself.” sambit niya ng mailapag ako sa ibabaw ng kama namin, yumuko siya para halikan ako sa labi na agad ko rin namang tinugon. “Rest.” aniya at humiwalay sa'kin, kinumutan niya ako at pinanood hannggang sa lamunin na ako ng antok.

...

As soon as my wife fell asleep I immediately stand on my feet. She's so stressed and really need a long rest, I feel bad for the damn guy coz I'll surely rip his neck off.

I brushed my hair using my fingers and pulled my phone out from my pocket, I then dial Aleph's number. He's working under the red room, a real thing.

“Should I thank the magnificent god coz after all these years you already phoned me?”

I chuckled, “I have a favor to ask.”

“Pardon? Is this Cai?” his voice are now filled with wonder.

“It's Eian,” inis akong naglakad papunta sa verandah at nagsindi ng sigarilyo. A stick or two can do for this week. “Shut it, Aleph. It's really important, so now are you willing to do this or not?”

“Favor my ass, douche. How much?”

I smirked. “Gael Montevan, get him alive then name your price.”

“And the place?”

Naningkit ang mga mata ko, “Bring him to the metal room, and oh, I want to see the blood in his filthy mouth when I get there.”

“Noted. But why me? You can do it yourself, as a matter of fact.”

“I want the sure one, besides I'm busy with my wife.”

I heard him tsked, “Married life.” he murmured before I end the call.

I throw my cigar on the floor and stepped on it. Yes, I can do that myself. But I won't, Gwyn will be very angry to me if I did. So better if I paid someone and keep my hands clean.

Just like what I did back then..

I shrugged everything off and walk to the kitchen, I have to prepare my wife's food for later.

| itsmezucky