Sabah kahvaltılarımızı yaptıktan sonra hazırlanmak için odalara döndük. Çantamda kalan son hiç giymediğim kıyafetlerimi üzerime geçirdim. Eğer biraz daha burada kalacaksam üzerime bir şeyler almalıydım. Malum bavulum kayıplar arasında.
Aşağı hazır bir şekilde indikten sonra yine toplandık ve gideceğimiz yere karar vermeye başladım. Dün olan ekmek içi ketçap mayonez oyunundan sonra galibiyetimle birlikte gideceğimiz yeri Namjoon'un gösterdikleri arasından seçtim. Mittenwald
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Böyle bir yerden kim geçmek istemez ki? Burası baya ilerledikten sonra ormana açılıyormuş. Oralarda da dolaşmış oluruz işte. Buraya vardığımızda kapıdan girmeden önce eşleşmeleri yapmamı istediler. Bende herkesi eşledim.
Namjoon - Jin Jungkook - Taehyung Hoseok - Jimin Yoongi - Ben
Başta Yoongi'i ile eşleşmek istememi garipsediler. Doğal. Geldiğimden beri demediğimi bırakmamıştım ama şimdi özür vaktiydi. Bu yüzden onunla eşleşmeyi seçmiştim. Hem bu şekilde hediyeyi daha kolay verebilirdim.
Yanımıza bir de rehber aldıktan sonra ilerlemeye başladık. Yoongiyle biz arkadan arkadan ilerliyorduk. Bu iyi bir fırsattı hem manzara çok güzeldi hem de özür dilemek için muhteşem bir zamandı.
"Şey Yoongi" diyebildim kafamda onca kurduğum şeyden sonra. "Hmm?" Gece yatarken bile bunu düşünmüştüm ama şimdi söylediğim tek şey, şeyleyip durmak ve aldığım cevap hımdı. "Bir kaç gündür senin çok fazla üzerine gittim. Biliyorum. Ama kesinlikle bilerek değildi. Şu bahsettiğim bisküvi olayının sahibi sensin sanmıştım ama değilmişsin. Onun sahibini buldum." Kafasını manzaradan çevirmiş bana bakmaya karar vermişti sonunda. Ciddiye alındığımı hissetmeye daha yeni başlamıştım.
" Biliyorum Jungkookla beni karıştırmışsın. Jungkook bunu sana söylemeye çalışmıştı ama söyleyememişti. Neyse sorun değil. " Dedi. Birden fazla cümle kurabildiğinde şaşırıyordum sadece. Ahh bir de kolay özürümü kabul etmişti. "Özür olarak sana bunu vermek istiyorum" çekingen bir tavırla ona hediyeyi uzattım. Durdu ve eline alıp açmaya başlamıştı. "Yüzüklerine fazla laf etmiştim sanırım." Zar zor gülümsemeye çalışarak onun yüzüklere bakışını inceliyordum. Eline aldı ve takmaya başladı. "Güzelmiş. Teşekkürler" diyerek bana gülümsedi. İlk defa gülümsediğini görüyorum.
"Bir konuda sana söylemem gereken bir şey var Song Yun. Diğerlerinin yanında pek ses çıkarmamıştım ama sanırım sana söylemem gerek." Dedi. Şüpheli konuşuyordu ve bu beni korkutmaya başlamıştı. "Sanırım Jungkooktan hoşlanıyorsun ha? O da sana karşı boş değilmiş gibi duruyor." Evet kızarmayan yanaklarım kızarmadığınız için binlerce teşekkür.
" Jungkook dışardan çok güçlü gibi dursada içinde minik bir çocuk var Song Yun. Umarım o çocuğu üzmezsin. Aramızda en temiz kalpli insan O. İlk defa böyle hissettiğini görüyorum ve üzülmesini bir hyungu olarak istemiyorum." Dedi. Haklıydı. Ben olsam bende böyle derdim. "Merak etme Yoongi. Jungkook'u üzmemek için elimden geleni yapıcam"
Ona aşık gibi konuşuyorum. Sanırım ondan gerçekten hoşlanıyorum. Yoongi fark etmemi sağladı. Ama şey bir dakika "Diğerkiler nerede?" Dedim aniden önüme dönerek. "Hayır hayır hayır bir kaybolmaya daha katlanamam. Bu çok fazla" Su akan yerden baya uzaklaşmış ormandaydık. Yerde de işaret falan yoktu. Tamamen dımdızlak ortada kalmıştık.
"Tamam. Korkmana gerek yok. Burada beni bekle şurada birileri var gibi duruyor ama hayvan falan da olabilir. Bu yüzden ben hemen gidip geri gelicem." Dedi. Umarım birileri gerçekten vardır. O giderken bende arkasından bakıyordum.
Uzun bir süre bekledim ve beklerken canım sıkıldı. Bu yüzden fotoğraf çekinmeye karar verdim ve bu aptal kararımdan yola çıkarak bulunduğum yerden daha güzel bir yer aramaya başladım.
Hadi bilin bakalım ne oldu?
Lütfen bol bol yorum yapın. Düşüncelerinizi merak ediyoruum.
