STILL WİTH YOU /JK

38 < KAÇIRIRSIN NAPALIM? > 38

(Öhüüü son bölümü yazamıyorumm. Biri beni motive etsin hiç yazasım gelmiyoo ağğğ)

El ele diğerlerinin yanına döndüğünüzde bir şok yaşansada olan biten her şeyi onlara da anlattık. Saçma bir oyunun içinde birbirimize bağırıp durduğumuza inanamıyorum.

"Hoseok! Sana gitmeden önce verdiğim kağıdı bir adamın gelip yırttığını söylemiştin. Hatırlıyor musun?" Hoseok kafasını onaylar gibi sallamasıyla sözlerime devam ettim. "Adamın üzerinde hiç dikkat çeken bir şey yakaladın mı? Bir arma veya yazı gibi." Hoseok biraz düşünür gibi yaptı. Onca yıldan sonra aklında nasıl kalabilirdi ki?

"Yanlış hatırlamıyorsam altın rengi bir armanın üzerinde 'G.S.U. S' yazıyordu." Hayır hayır hayır ciddi olamazsın. Kesinlikle yanlış hatırlıyor falan olmalı. Ayağa aniden kalkmamla herkes dikkatini bana vermişken benim kafam bunun nasıl olabileceğini düşünüyordu.

"Emin misin? Yanlış falan olmasın." Dedim ama Hoseok bana pek umut verici şeyler söylemiyordu. "Noldu? Tanıdığın bir şey mi?" Jungkook'a hızla döndüm. "Bizim şirketin ismi ve yanında S harfinin bulunması annemin adamı anlamına geliyor. Peki neden?"

Koltuğa tekrar oturduğumda ağlamak üzereydim. Annem bunu neden yapsın ki? Yani neden?

"Sakin olmalısın. Hemen kendini üzme. Belki yanlıştır. Gidip öğrenmeden bilemeyiz." Namjoon'un beni rahatlatmaya çalışması hoşuma gitsede şu an hiç rahatlamış değildim.

Anlamıyorum. Madem bizi ayırdın peki neden bu şirket- aaa doğru annem burada çalıştığımı bilmiyordu. Yoksa kesin engell- dur bölümler yayınlanmaya başladığında öğrenmesi gerekirdi. Telefonumun çalmasıyla cebimdeki telefonu çıkardım.

Kardeşim arıyordu

Hızla göz yaşlarımı sildim ve ses tonumu hızlıca ayarlayıp telefonu açtım. "Efendim" dedim sesimin düzgün çıkmasını sağlamaya çalışarak. "Abla. Artık o şirkette çalışmana gerek kalmadı. Biliyorsun bölümler yayınlanmaya başladığında anneme de olayları söylemek zorunda kalmıştım." Derin bir nefes alıp verdim. "Bundan neden benim haberim yok?"

" Şey...söylediğimi düşünüyordum. Annem bana çok kızdı. Bir aydır da senin şirketten çıkman için uğraşıyordu. Annemin bu kadar çok sinirleneceğini düşünmemiştim. İlk defa senin ondan habersiz bir şirkette çalışmana bu kadar kızıyor. Seni buraya kadar yorduğum için özür dilerim. Mutlu oldun mu?" Telefonu suratına kapadım ve hızlıca ellerimi saçlarıma geçirdim.

Bu iş kesinlikle annemin altından çıktı.

Peki ya neden?

"Annem. Bir şeyler karıştırdı. Çok çok özür dilerim. Sizi çok fazla sinirlendirdim. Hepsi benim yüzümden." Kendimi toparlamaya çalıştım ve ayağa kalktım "Ben annemin yanına gidiyorum."

"Seninle gelicem" Jungkook'un da ayağa kalkmasıyla onu durdurdum. "Onunla yalnız başıma konuşsam daha iyi olucak." Yüzüme kocaman bir gülümseme yerleştirdim.

" Bizi ayırmaya çalışan oysa eğer beni kaçırırsın evleniriz napalım" Jungkook söylediğim şeyle şoke olurken ben surat ifademi ciddileştirdim ve adımlarımı hızlandırarak otelin kapısından çıktım.

Neden bunu yaptın anne?