NADİDE (TAMAMLANDI)

24. BÖLÜM 🌼

Medya Nadide 🌼

İnce Saz - Çok Aşığın Var Diyorlar 😍

Herkese selamlar ve sevgiler nadide okurlarım. 🙋
Çok severek ve beğenerek yazdığım bir bölüm oldu.
Umarım sizde beğenirsiniz. 🙏

Bu bölüme 750 oy ve 700 yorum gelir mi acaba? 😆
Bunların olması demek, bölümün daha hızlı gelmesi demek.
Ayrıca lütfen yorum sınırını doldurmak için, emoji veya random kullanmayın. Pasajlara yorum yapsanız, bu sınırın kat kat üstünü geçersiniz zaten.
Vee... Seviyorum sizleri, canım okurlarım. 💙

Bu bölüm doğum günü olan sevgili okurum vatanmelegi25 'e ithaf edilmiştir. Doğum günün kutlu olsun, nice senelere canım. 🎂💙

Satırlarda buluşmak dileği ile,
Keyifli okumalar...

NOT: Kitapta geçen kişi ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. 💫

Başlamadan evvel herkes buraya bir papatya bırakabilir mi? 🌼

Seyyid Ali karşısında görmüş olduğu kişi ile sevinçten dört köşe olmuştu. Kan kardeşi ve can dostu olan Ömer, en nihayetinde askerliğini bitirmiş ve şimdi arslan gibi önünde duruyordu.

"Gardaşım benim!" diyerek genç adama ilerleyip, ona samimi bir biçimde sarıldı.

Ömer'de can dostuna sıkıca sarılmış ve bu anın güzelliği ile gülümsemişti.
"Gardaşım benim!" dedi o da Seyyid Ali'ye.

Geri çekilen Seyyid Ali,
"Bitti mi ulan hasretlik?!" diye sordu. Yüzünde ise kocaman bir gülümseme vardı.

Ömer elini Seyyid Ali'nin güçlü omzuna koydu ve sıktı.
"Bitti tabii ulan!" dedi ve sonra birlikte gülümsemeye başladılar.

Durgunlaşan Ömer, üzgün sesiyle,
"Başın sağ olsun gardaşım... Acın büyük bilirim. Amma bunun üstesinden el birliği ile geleceğiz. Yanında olamadım affet..." deyip başını eğdi.

Hatırına düşen gerçeklerle Seyyid Ali'nin yüzünde ki gülüşü soldu.
"Sen sağ ol kardeşim. Mühim değil. Keyfinden değildi ya." deyip iç çekti.