"KÜFÜR VE YETİŞKİN UNSUR İÇERİR!"
'KİTABIMDA KÜFÜR ETMEYİN!'
Nadide ŞAN.
Seyyid Ali YILMAZ.
Bir silah, bir kaza, bir ölüm, bir intikam ve tutkulu bir sevda...
***
Seyyid Ali,
"Birincisi sana dokunmayacağım ve asla benim kadınım olmayacaksın!" Bunu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yüreğinde ki ve ruhunda ki kırıklarla dolu bedenini yerden kaldırıp, odada bulunan yatağa bıraktı Nadide. Hem bedenen, hemde ruhen acıyordu canı. Tüm bunları yaşayacak bir şey yapmamalarına rağmen, yine de yaşıyorlardı bu acıları.
Bu olanlar birer imtihandı, biliyordu Nadide. O yüzden asla sitem etmeyecek ve sabırla bekleyecekti. Sabrının sonunda muhakkak ki selametini alacaktı.
Şimdi kendi evinde, babasının ve annesinin dizinin dibinde oturmak istiyordu. Kimse onlara dokunmasın, elleşmesin istiyordu. Amma insanın her istediği olmuyordu ne yazık ki!
Bir müddet ağlamaya devam ettikten sonra böyle olmayacağını anlamış ve ağlamayıbırakmıştı. Bir an da kapının kırılacakmış gibi açılmasıyla irkildi. Hiç edep yok muydu yahu?
Zehra Hanım sabahınerken saatlerinde uyanmış, kocasının resmiyle hep olduğu gibi normal konuşmasını yapmıştı. Tam odasından çıkarken, Seyyid Ali'nin hızlı ve sinirli bir halde merdivenlerden indiğini ve ardından evden çıktığını görmüştü.
Oğlu niye sinirlenmişti ki?
Emindi ki, hep o sünepe kız yüzünden oğlu bu haldeydi. Amma Zehra Hanım ona yapacağını bilirdi elbet. Bir süre geçtikten sonra hışımla yukarı merdivenleri tırmanıp, Seyyid Ali'nin odasının kapısına geldi. Çalma gereği dahi duymadan, direk açıp içeri girdi.
Nadide'ninkorkmuş ve ağlamış olduğunu gördü. İçi bayram etmişti bu gördüğüyle. Biraz tereddütü de vardı aslında. Seyyid Ali kızın güzelliğinden etkilenip, intikamını almayı unutabilirdi. Lakin arslan oğlu onu yanılmıştı ve kıza ilk günden olması gerektiği gibi kötü davranmıştı.
