"KÜFÜR VE YETİŞKİN UNSUR İÇERİR!"
'KİTABIMDA KÜFÜR ETMEYİN!'
Nadide ŞAN.
Seyyid Ali YILMAZ.
Bir silah, bir kaza, bir ölüm, bir intikam ve tutkulu bir sevda...
***
Seyyid Ali,
"Birincisi sana dokunmayacağım ve asla benim kadınım olmayacaksın!" Bunu...
Yeni bölümden herkese selamlar ve sevgiler. Fazlasıyla eğlenceli ve güzel bir bölüm oldu. Beğenmeniz dileği ile.
Bu bölüme 1300 oy ve 1000 yorum gelir mi acaba? 😆 Bunların olması demek, bölümün daha hızlı gelmesi demek.
Bu bölüm sevgili okurum PakizeOktay3 ve minik kızına ithafendir. Hadi bakalım canlarım ağırlayınokurlarımızı. 💙
Satırlarda buluşmak dileği ile, keyifli okumalar.
NOT: Kitapta geçen kişi ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. 💫
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Başlamadan evvel herkes buraya bir papatya bırakabilir mi? 🌼
Seyyid Ali, zorlukla sırtlandığı kan kardeşini arabadan indirdi nihayet. Lakin söylenmeden de edemiyordu genç adam. "Amına koyayım lan, eşek ölüsü gibi ağır mübarek! Anan ne ile besliyor ulan seni?!" derken zorlu bir biçimde kendinde olmayan Ömer ile yürüyordu.
En nihayetinde eve ulaşmış ve kan, ter içinde kalan Seyyid Ali'nin imdanına çaldığı kapıdan çıkan bacısı yetişmişti. Esma çalan kapıyı açtığı an ve gözünün gördüğü görüntü ile nefesi tekledi adeta genç kızın.
Yüreğini yangın yerine çeviren adam, ağabeyinin kolunda öylece yarı baygın bir vaziyette duruyordu. Bir eli ağzına, diğer eli kalbine gitti Esma'nın. Bu görüntü yüreğini eziyormuş gibiydi hiç kuşkusuz.
"Esma bacım, yardım et hele bu iti içeri taşıyalım." diyen Seyyid Ali ile, Esma içini karartan düşüncelerden sıyrıldı nitekim.
Esma, Ömer'e doğru yürüyüp, sol kolunun altına girdi. "Kekom... Ne oldu Ömer kekoya?" diye sordu genç kız içi yana yana.
Seyyid Ali her bir şeyden habersiz bir biçimde yanıtladı bacısını. "Üşütmüş bacım. Mühim bir husus yok. Anası, babası evde yok diye buraya getirdim." dedi ve salonda ki koltuğa Ömer'in iri bedenini bıraktı bacısı ile.
"Bu it çok ağırmış evvela!" dedi Seyyid Ali kendi kendine.
Esma ise ağabeyini duymuyor, dolmuş gözlerini Ömer'in üstünden ayırmayarak öylece genç adama bakıyordu. Ancak salona giren Nadide ile fazlaca daldığı adamdan çekti gözlerini ve ağabeyine baktı. Dikkat çekmemesi işten bile değildi.
