Prologue

876 28 5
                                    

Soundtrack for the whole book 2 on the multimedia: Memories You Left Behind by Epic Music World

Listen for the feels!

**

Hunt the lost memories
Redeem the crown
Walk back to the trails of the past
For a legacy shall be carried
Back to the world of the winged,

Witness the return of the last intruder, unborn queen.

--

"I love you. Goodbye, my ethereal."

Minulat ko ang mga mata ko sa tama ng liwanag. Napaungol ako at agad nakaramdam ng pagkalito. Anong nangyari sakin?

"Thea! Gising ko na! Thank god, I thought I had to carry you.." boses ni Zaki.

Kumunot ang noo. There's something.. something happened.

Naramdaman ko ang paghawak niya sa braso ko at tinulungang maupo. Linibot ko ang paningin ko sa paligid. Nasa gubat pa rin kami at gabi pa rin. Hinawakan ko ang ulo ko. I can't think of anything that happened.

But I know there was something.. I can't explain.

"I'm so sorry, Thea. Hindi ko nahawakan ng maiigi. I'm really sorry.." paghihingi niya ng tawad.

Nagsisisi ang mukha niya habang nakaluhod sa harapan ko. She looked at my whole body. Sinuri niya ang mga braso ko.

I remained speechless. Nakakunot noo lang ako at nakatingin sa baba. Naalala ko ang pagtama ng liwanag sa katawan ko at ang pagtilapon ng stick na hinahawakan niya.

After that.. I fell to the ground, fainted and woke up.

"A-Ayos ka lang ba? Wala ka namang mga pasa.. You look pale, Thea," nag-aalalang sambit niya. Hinawakan niya ang mukha ko at sinuri iyon.

"Ang putla mo.. Shit, what happened to you? You just fainted for a few minutes.." usal niya.

Napatingin ako sa kanya.

"How long was I out, Zaki?" seryosong tanong ko.

Nag-isip siya. "I-I don't know. Maybe ten minutes? Hindi ka humihinga, tumawag na ako ng tulong mula sa bukana ng gubat.."

"Ten minutes.." bulong ko.

"I love you.."

I shake my head, trying to get rid of that voice. Kaninong boses iyon? I never heard it before, it's not even familiar. Iba ang tono ng pananalita.

Hinawakan ko muli ang ulo ko. Pakiramdam ko may blankong parte ng isipan ko.

"Thea? Anong nangyari? Did.. Did something.. happened?" Zaki asked curiously.

Maiigi ko siyang tinitigan. Her worried eyes lingered on me, trying to figure out what I was thinking.

Mahina akong umiling. Suddenly, tears fell from eyes. Hindi ko alam kung bakit, pero kusa nalang nagsilabasan ang mga luha sa mata ko.

"T-Theana.. y-you're crying," gulat na sambit ni Zaki.

Hinawakan ko ang mga pisngi ko at basa nga iyon. I am crying.. Kunot noo kong hinawakan ang mga pisngi ko. Why?

Nag-umpisang nanginig ang mga kamay. I held them out, napatakip ng baba si Zaki. Her eyes were full of shock.

"Anong nangyayari sayo, Thea.. Oh, my god. What did I do?" natatakot niyang sambit habang nakatitig sakin.

"I love you.."

"I love you.."

"Goodbye.."

Napahawak ako ng mahigpit sa ulo ko at mariing pumikit. "S-Stop.."

My whole body was trembling. Hindi ko na maintindihan ang nangyayaru sakin. Gusto ko lang alisin sa isipan ko ang boses na iyon.

"M-Mom? N-Nasaan ka na?! Please.. hurry up, something's happening to Thea!" Narinig kong usal ni Zaki.

Yinakap ko ang mga tuhod ko at dumikit lalo sa kahoy na nasa likuran ko. Nababaliw na ba ako?

Bakit ganito ang nararamdaman ko? I'm scared. Sumasakit ang dibdib ko sa hindi maipapaliwanag na dahilan.

"Z-Zaki, i-it hurts.." Mahigpit kong hinawakan ang dibdib ko. Why am I feeling this so much pain? Why?

Mabilis akong dinaluhan ni Zaki. "I'm sorry, Thea.. I'm so sorry.."

Umangat ang tingin ko sa kanya. May mga luha na ring dumadaloy pababa sa pisngi niya.

She hugged me. Napahawak ako sa braso niya at humagulgol. Nilabas ko lahat ng sakit na nararamdaman ko sa kanya. I cried hard.

Sumisinghap rin siya habang humihigpit ang yakap sakin. She caressed my hair.

"B-Bumukas. Nakapasok ka, Thea.. Napakasama ko, I was so careless! I'm so sorry.. Hindi ko na mapapatawad ang sarili ko.." bulong niya habang yakap-yakap ko.

I didn't focused on anything she was saying. Sakit lang ang nararamdaman ko ngayon. Sobrang sakit.. at wala man lang akong ideya kung saan ito nanggaling.

"It was supposed to be me.. Ako dapat 'yun eh," May kumawalang hikbi rin sa kanya.

"Now, I have no idea how to get back to him anymore. That was my last shot."

***

Welcome to Van Doren Series! If you haven't read 'The Last Intruder' yet. I recommend you to read it first before this one for better understanding.

This will have no connection to LOTS since bagong series to' hehe. Hindi ko na matiis si Laurent kaya kahit matagal pa to' sana, susulatin ko nalang dahil hindi nagpapatulog haha!

Anyways, enjoy! Will try to update weekly.

Book 2 of The Last Intruder
Van Doren Series #1

To the Van Dorens,

-kimsyzygy 🌠💫

Twitter: kimsyzygy_WP

Intruded Trails (Van Doren Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon