|DAMIRAE| Zdradzieckie serce

46-Nie umiesz zabijać.

DAMIAN:
Przez moment nic nie czułem. Żadnego bólu czy zmęczenia. Oprócz tego nie było również tęsknoty, żalu czy miłości...
Było po prostu ciemno i nie było nic. Brodziłem w tych ciemnościach, gdy dostrzegłem wiązkę światła. Ruszyłem w jej kierunku. Pewnie bym doszedł, bo była coraz większa i jaśniejsza, ale usłyszałem coś. A raczej kogoś.
Kocham Cię...
To była Raven. Od dawna pragnąłem usłyszeć to z jej ust. Chciałem zawrócić, ale światło zaczęło mnie wciągać. Walczyłem i przegrałbym, ale coś chwyciło mnie i pociągnęło w drugim kierunku.
Ocknąłem się na podłodze w kryjówce Slade'a, przy pół demonie, który wręcz dławił się swoimi łzami.
-Płaczesz..?-Zapytałem, trochę zbity z tropu.
Spojrzała mi w oczy i ścisnęła tak mocno że straciłem dech.
-Oczywiście że tak, kretynie!
Położyłem swoje dłonie na jej plecach i wtuliłem się w nią. Wtedy przypomniało mi się że przecież Slade jej groził...
Oderwałem się od nastolatki i spojrzałem na lekko poranioną szyję.
-Nic Ci nie zrobił?-Upewniłem się.
-Już dobrze.
Pomogła mi wstać, bo odrobinę kręciło mi się w głowie. Spojrzeliśmy na resztę drużyny, walczącą z Deathstroke'iem. Kiedy zobaczył że żyję, zaklął.
-Z tego wychodzi że nie potrafisz zabijać.-Parsknął Jaime któremu udało się przycisnąć Slade'a do ściany.
-Czyżby?-Oko najemnika błysnęło, co niezbyt mi się spodobało. On coś kombinuje.
-Koniec tego..!-Beast Boy chwycił spluwę starca. Wtedy ten kopnął kolanem zielonego, który wpadł na Reyes'a. Ten puścił, a Wilson wymierzył w Roth.
Zanim ktokolwiek zdążył zareagować, jednooki pociągnął za spust.
Usłyszeliśmy wystrzał, a najemnik trafił w serce dziewczyny.

Chyba wszyscy pamiętają bad ending, jakim raczyłam zakończyć ostatnią, krótką książkę Damirae 😁🙄🦄❤️

To co? Czas wspomnieć o kolejnej książce, nie?

|DAMIRAE| Będziesz moja...
"Będziesz moja." Ilu facetów chce powiedzieć to Rachel? A ilu z nich ma dobre zamiary? Komu można ufać, a komu nie?
Więcej informacji na moim profilu ^^