Kinabukasan
Tulog pa ako ng bigla na lang may kumatok sa pintuan, hindi ko sana papansinin kaso nang banggitin ni Dale ang pangalan ni Damian ay napabalikwas agad ako ng bangon.
"Oo gising na! Pasabi hintayin ako!" sigaw ko sa pinsan ko na sumang-ayon na lang. Dali-dali akong pumasok sa banyo, naligo at nag-ayos ng sarili bago lumabas sa kwarto.. Nagsuot lang ako ng pajama at sando para sa pang-itaas.
Pagkababa ay bumungad agad sakin si Damian na nakatayo habang may hawak na bouquet of roses, well hindi ako mahilig sa bulaklak pero napangiti ako sa loob-loob ko. Syempre mapapanggap tayong blangko ang mukha pero sa totoo lang ay hiniling ko talagang sana bukas ay dumalaw agas siya sa condo ko, hindi naman sa hindi makapag hintay pero parang ganun na nga.
"Goodmorning Aerah" nakangiting bati niya, tinanguan ko lang siya.
"Hmm what's with the flowers? May patay ba?" blangko kong sambit, uupo na sana ako ng maalala kong hindi pa ako nakakapag timpla ng kape.
"Seat down, magtitimpla lang akong kape" maglalakad na sana ako papunta sa kusina ng magsalita siya.
"No thanks, I jusy want to talk to you" napangisi ako sa sinabi niya, blangko akong humarap habang nakataas ang isang kilay. Ang assumero niya,kainis!
"It's not yours, its for me" pambabara ko, mukhang napahiya siya dahil sa pagkamot niya sa batok.
"Oh I'm sorry"
"Tss" balik ko tatalikod na sana ako ng magsalita na naman siya.
"Wait! You seat down, I'll prepare you a coffee" naamazed ako ng konti sa sinabi niya. Talaga lang hah?
Syempre hindi na ako tumanggi pa dahil nakakatamad rin namang kumilos ngayon. Inaantok pa kase talaga ako, pinilit ko lang tumayo.
"Fine" sagot ko, nakita ko ang pagngiti niya ng malaki bago niya ibinigay sakin ang bulaklak na hawak niya. Nang makalagpas na siya sakin ay doon ko lang nilabas ang kanina ko pang pinipigilan na ngiti. Ang cheesy niya kainis. Napatikhim ako ng magsalita siya uli.
"What do you want? Kopiko or nescafe?"
"Creamy white" umupo na ako matapos siyang sagutin, humikab-hikab pa ako ng makaramdam ng antok. Bakit parang sobrang aga naman ata niyang pumunta? Anong oras na ba?
I check our wall clock and read the time. 6 AM palang pala.....TEKA ANO?!? 6 AM?!? NAPAKAAGA NAMAN!!!
Kaya pala ng magsalita si Dale ay parang antok na antok pa, mukhang bumalik uli sa pagtulog ang bruha.
Siya nga pala, hindi ko na natanong pa si LA kagabi kung bakit kame pinagtitinginan at hinahabol ng mga tao dahil sa bwisit. Nabwisit ako kagabi dahil. atapon lang naman ang paborito kong takuyaki sa loob ng kotse niya. Ikaw ba naman, ihagis mo sa loob yung takuyaki na nakalagay lang sa paper bag ano ang mangyayari? Edi hindi ko nakain! 12 pieces pa naman yun tapos 3 palang ang nakakain ko hayyyyy. Minsan naiisip ko saan nakalagay ang utak ni LA, hindi ata gimagamit eh.
"Here, for you and me" maya-maya'y narinig kong sambit ni Damian. Nilingon ko siya't binigyan lang ng tipid na ngiti.
"Thanks"
Nakatungo kong iniinom ang kape ko habang pinapakiramdaman ang taong katapat ko. Hindi ko alam pero lahat ng tanong sa isip ko ay parang nawala at napalitan iyon ngayon ng kaba. Oo kinakabahan ako! Hindi ko alam kung bakit pero halos maubos ko na itong kape ko sa sobrang kaba ko. Tinignan ki ang kame ni Damian, hindi man lang niya ginalaw. Hanuna? Tititigan niya na lang ba ako?
