Mesmerized

1.8

Hemen bir dakikanı alacağım .

Bu kitabı sadece kendim için yazmıştım . Yani öylesine yazıyordum . Yayınlamaya başladığımda az üz bir şey okunacağını tahmin ediyordum . Ama 1000 okumayı hiç - en azından hiç bu kadar erken - beklemiyordum .

Bu bölümü ve daha önceki bölümleri okuduğun için sana minnettarım . Bu kitabı açıp başlaman , okuman ve üstüne üstlük vote atman ve yorum yapman beni dünyadaki en mutlu kişi yapmaya yetiyor .

Herhangi bir etkileşime geçip bildirim ekranımda adı gözüken her kişi benim için evin içinde en az bir saatlik yerimde zıplama ve garip sesler çıkarma kaynağı .

Seni seviyorum ve bugüne kadar yaptıkların için teşekkür ederim ♡♡

◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇

Yavaş adımlar ile karanlık koridorlar da yürüyordu . Kendini hiç güvende ve mutlu hissetmediği koridorlarda .

Her ne kadar bu ürkütücü mekandan koşarak uzaklaşmak istese de , mutluydu . Mutluluğa doğru yürüyordu . Elindeki kitabı dizine vurarak minik bir ritim tuttururken istediği yere gelmişti bile .

Yerde oturan adam kendisine döndü . Yakışıklı bir çehre , biri zarar görmüş iki adet buz gibi soğuk gri gözler ve sarının en güzel tonundaki saçlar .

Albus kendisinin ricası ile konulmuş olan hücrenin koridor tarafında bulunan parmaklıkların kenarına oturdu .

Karşısındaki çökmesine rağmen hala yakışıklı kalan adam kelimeleri uzatarak " Selam Albus . " dedi . Son sözcüğe vurgu yapılması ile Albus bla bla Dumbledore'un yüzünde minik bir gülümseme oluşmuştu .

" Nasılsın Gellert ? "

Gellert Grindelwald sırıtarak ritmik bir şekilde " Sanırım birileri beni merak ediyor . " diye mırıldandı . Sonunda karşısındaki adama döndü . " Sonuçta 4 gün 7 saat , bir saniye bir saniye . Hah ! 4 gün 7 saat 45 dakikadır yanıma gelmiyorsun . Merak etmek senin de hakkın . "

Albus'un yüzündeki gülümseme bir sırıtışa dönüşürken " Sanırım birileri benim yokluğumdaki dakikaları sayıyor . " dedi .

Gellert inkar etmeyerek ellerini kaldırdı . " Yapacak daha iyi bir işim olduğunu sanmıyorum . Ruh sikicilerin espri anlayışı yok . En azından masalcı babanın biraz da olsa espri anlayışı var . "

" Masalcı baba istemezsen gidebilir ? "

Gellert'ın yüzündeki gülümseme hafifçe solarken dolu bakışlar ile Albus' a bakıyordu . " Sende biliyorsun ki ben gitmeni istesem bile gelirsin . Yani biliyorum çok sohbet edilesi ve kitap okunası biriyim . Seni de anlıyorum . Ama paşa gönlüm neyse ki gitmeni istemiyor . "

Albus onun ne kadar alayla konuşsa da burada olmasından mutlu olduğunu biliyordu . Sakin ve kısık bir sesle " Gelirdim . " dedi .

İkisinin arasındaki bu yoğun bakışlar uzadıkça uzuyordu . Gellert kendisini daha az ziyaret eden ruh emicilerin kimin emri ile böyle yaptığını biliyordu . Bazı günler unutulan yemeklerin hiç aksamadan kendisine gelmesine , bazen eline geçen kitaplara .