looking for love[L.S]Completed

21)Blue💙

کامنت یادتون نره

؛

پا به پای لویی قدم برمیداشت و یک کلمه هم
از ترسش حرفی نمیزد،از وقتی توی ماشین بیدار شده بود جلوی قبرستون بودن

اگه شناختی روی لویی نداشت صدرصد به این نتیجه میرسید که لویی قصد خاک کردنشو
داره،ولی اون هیچ ایده ای برای کار لویی نداشت
حتی خود لویی هم از کاری که داشت میکرد مطمین نبود

کل مسیر نیم ساعته ای که تا الان طی کرده بودن
توی سکوت مطلق بسر برده شد هری سعی میکرد سوالی نپرسه تا مبادا دوباره لویی رو عصبی کنه چون واقعا دیگه تحمل داد و بیداد نداشت

جفتشون دیشب به اندازه کافی همشو چشیده بودن با وجود درد توی کمرش که ذره ای خوب نشده بود

بلکه با خوابیدن توی ماشین بدتر هم شده بود

از چاله چوله های عمیق و سطحی روی زمین میگذشت تا اینکه بالاخره لویی وایستاد و هری با ناله ای پشت سر لویی متوقف شد
+نگفتی برای چی اومدیم اینجا؟

پرسید ولی جوابی نگرفت از پشت سر لویی خودشو به کنارش رسوند
-اومدیم پیش مامانم

+اوه م..متاسفم

درسته هری باید متاسف میبود ولی واقعا و قلبا نیست!از درد و خستگی داشت میمیرد و لویی
اورده بودش اینجا؟! همین الان یادش اومده بود که هری رو بیاره پیش مادرش؟

هری با خودش غر میزد با کلافکی به سنگ سفید رنگ که اسم جوانا(آخ که چقد دلم براش تنگ شد🖤)روش هک شده بود،خیره موند

-میدونم یکم گیج شدی که چرا اومدیم اینجا
+اوهوم یکم که نه..کلا هنگ کردم الان
-هز...

لویی سرشو بالا اورد و تصمیم گرفت که توی صورت هری نگاه کنه

تازه الان جفتشون با حال پریشون و داغون همدیگه باخبر شدن انگار که با اتصال این نگاه اولین چیزی که بهم رد و بدل کردن درد های روحی و جسمیشون بود

چشمای قرمز و پف کرده هری و لب هایی که پوستی روشون نمونده بود و به گوشت و خون رسیده بود
و همینطور چشمای رگه رگه و صورت کبود لویی

تازه هردو به خودشون اومدن !

لویی فهمید که باید کمی ملایم تر با هری برخورد میکرد و سرش داد و بیداد نمیکرد چرا که هیچکدوم اینا تقصیر هری نبوده و تنها کسی که این وسط مرتکب گناهی نشده بود،اون بود

هری فهمید که دیگه باید دست از اون همه غر زدن و فوحش دادن به لویی رو توی دلش برمیداشت و خودخواهی رو کنار میذاشت چون لویی بود که اونو از دست یه حیوون کثیف نجات داده بود(سر این تیکه پاره شدم:))و حالا فهمیده که بخاطرش کتک هم خورده...!