#1pm
តាំងពីបញ្ជប់សង្រ្គាមពីយប់រហូតដល់ស្មើនេះយ៉ុងជី នាងដេកកើយដៃក្រាស់យ៉ាងស្កប់ស្កល់ គ្មានរំញោចអីបន្ដិច ។ jungguk អោបកាយតូចពីក្រោយយ៉ាងណែន នាយត្រសុលក្បាលទៅប្រឡោះករនាងតូចថើបថើរៗ , ចិត្តកាន់តែក្នាញ់ ស្រលាញ់ខ្លាំងឡើង នាយក៏មិនដឹងថាខ្លួនចាប់ស្រលាញ់នាងពីពេលណាដែរ ដឹងត្រឹមថាខ្វះនាងមិនបាន !!
« ជី... ប្រពន្ធសម្លាញ់ភ្ញាក់ឡើង!! » នាយងើបឡើងរៀងខ្ពស់ត្រដុះច្រមុះនិងថ្ពាល់ទន់នាងថើរថែមទាំងលួចថើបបី បួនផង !!
« មើស!! ចេញទៅ » នាងបិទភ្នែករុញមុខគេចេញ!! មកដាស់ស្អី ម្សិលឡុកឡាក់នាងសឹងស្លាប់ហើយ ... មកដាស់ទៀតចង់អោយនាងស្លាប់រឺ?
« ប្រពន្ធអ្នកណាចេស... កម្ជិលរលួយ » នាយងើបអង្គុយបែរមុខមើលស្រីកម្ជិលថ្ងៃរះកម្ពស់ណាណៃហើយ នៅដេកជំទិតល្អិតនៅនិង !!
« ហុឺស...ហ្អាយយ » យ៉ុងជីបើកភ្នែកពិនពងម៉ាន់ដូចគេជះទឹក ពេលដៃក្ដៅរលៀមក្ដោបលើទ្រូងនាងលេង!!!
« ដកដៃ!! » នាងល្អិតសម្លក់គេថ្លែរ នាយjungguk ក្រវីក្បាលតិចច្របាច់ដើមទ្រូងស្រីក្រមុំលេងធ្វើដូចគ្មានអីសោះ!! យ៉ុងជីចាប់ទាញដៃក្រាស់ចេញមុន ងើបទម្លាក់ជើងចុះលើគ្រែ...
ព្រូស
« អីយួយ...ហុិកៗ » គ្រាន់តែងើបកាយតូចស្រាប់តែដួលផ្កាប់មុខទៅការ៉ូភ្លាម ផ្នែកចន្លោះភ្លៅឈឺសឹងកម្រើកមិនបាន
« ជី...អូនយ៉ាងមិចហើយ » jungguk រហ័សលើកកាយតូចដាក់លើពូកស្រាល ដៃក្រាស់លើកវៀសទឹកភ្នែកនាងចេញ នាងប្រាកដជាឈឺបើយប់មិញគេលេងដល់នាងទន់ករល្អូក ... ទឹកមុខបង្ហាញភាពបារម្ភយ៉ាងច្បាស់!! អត់បន្ទោសខ្លួនឯងមិនបានមែន??
« លោកធ្វើអីខ្លះ បានជាខ្ញុំឈឺម្លេះ ឈឺដូចគេចាក់ ហុិក.. » ទឹកភ្នែកហូរមកជារឿយៗដោយទប់ការឈឺចាប់ត្រង់ផ្នែកខាងក្រោមមិនបាន !! Jungguk កាន់តែបារម្ភកាលបើលឺនាងនិយាយ
« បងសុំទោសណា... ! សុំទោស » នាយទាញនាងល្អិចអោបជាប់ទ្រូងថើបសល់រលោងស្រាលមុន ដើរទៅរកអ្វីមកស្អំបន្ថយការឈឺចាប់ដល់នាង ។ មិនដល់ប្រាំនាទីនាយដៃស្បោងទឹកកកមកជាមួយ ..
« មោះបងស្អំឲ្យ » ដៃក្រាស់ចាប់លើកជើងតូចទាំងពីរដាក់លើស្មា យកទឹកកកស្អំស្រាលព្រោះនាងមិនបានពាក់ខោក្នុងវាងាយស្រួលមិនបាច់ចាំដោះគ្រាន់តែហើមជើងបន្ដិចក៏ឃើញខ្ទេចអស់ !!
« អួយយ !! ធ្វើស្អីដកដៃចេញទៅ ខ្ញុំនៅឈឺណា » កាលបើអ្នកស្អំទឹកកកដាក់ម្រាមដៃបំពានលើស្រទាប់ផ្កាក្រហមព្រឿងៗដោយអារម្មណ៍ភាយក្ដៅៗពីក្នុងខ្លួន អ្នកដែលដេកលើពូកអង្រួនជើងលើស្មាគេតិច !! ឆ្កួតមែនអាមនុស្សកំពុងឈឺចង់ងាប់នៅមកឆ្លៀតលុកឡាក់ថែម !!
« អូ..បងសុំទោស »
« សុំទោសៗ កាលណាដកដៃ »
« ហុិកហុិ ក្នាញ់ពេក » jungguk សើចកក្អឹកពេលស្រីឆ្នាស់ស្ដីអោយ ពិតជាក្នាញ់ទាំងមនុស្សនិងរាងកាយមែន បើតែយ៉ាងៗនឹងលេបនាងចូលពោះបាត់មិនខាន !!
« ឃ្លានទេ បងធ្វើអីអោយញាំ » បន្ទាប់ស្អំរួចនាយបែរមកសួរស្រីតូចដែលដេកធ្វើមុខស្អុយ ។ យ៉ុងជីងក់ក្បាលតិចទើបនាយញញឹមអោនមកថើបថ្ងាស់នាងល្អិតបន្ដិចមុនដើរចេញទៅ !!! ។ កាយតូចដកដង្ហើមធុញ ដែលត្រូវមកដេកមួយកន្លែងធ្លាប់តែរស់លេងក្នុងចម្ការញោះម៉ាលេងមកដេកស្ងៀមៗបែបនេះធុញធប់មែន នាងក្រលេកមើលជុំវិញក៏ជាឪកាសល្អណាស់ដែលឃើញទូរស័ព្ទនៅលើតុ ខ្លួនរំកិលខិតដើម្បីឈោងយកទូរស័ព្ទ នាងញញឹមខ្ជឹបភ្នែកអើតអើមមើលទៅទ្វារបន្ទប់មិនចាំយូរនាងចុចលេងទូរស័ព្ទអ្នកប្រុសសុំជំនួយតែ....
វុឺង វុឺង
ទូរស័ព្ទក៏មាននរណាម្នាក់តេមកមុននាងចុចខលទៅ មិនស្ទាក់ស្ទើយ៉ុងជីចុចទទួលលើដាក់ត្រចៀក
« ហាឡូ ប្រុសសង្ហាហា៎ ខ្ញុំនឹកលោកខ្លាំងណាស់ដឹងទេ ពិសេសនឹកអាមួយតូចក្នុងខោនោះ ខ្ញុំចង់អោយវាចូលក្នុងខ្លួនខ្ញុំម្ដងទៀតណាស់ លោក» គ្រាន់តែលើកទទួលសម្លេងស្រួយស្រេសបន្លឺឡើងភ្លាម ថ្ពាល់ក្រពុំក៏មានទឹកសន្សើមហូរកាត់មិនចាំយូរ!! នេះជាអ្វី? មនុស្សប្រុសដែលដេកអោបនាងជាប់ទ្រូង និយាយពាក្យសុំទោសប្រាប់នាងថាគេខុសហើយមែនទេ ?? តែក៏មកអោយនាងឈឺម្ដងទៀតទាល់តែបាន !!
**ប្រាវ***...
_ _ _ _
_ _
YOU ARE READING
« គូកម្ម » ♥️ (completed )
Fanfictionស្នេហានាងនិងគេជាគូដែលព្រះបានចារួចមកហើយថាជា« គូកម្ម » ដែលត្រូវមានម្ខាងលះបង់ដើម្បីមនុស្សជាទីស្រលាញ់របស់ខ្លួន ជេន ជុងហ្គុក X ផាក យ៉ុងជី « 6ឆ្នាំជាងមកនេះអូនមិនស្ដាយឡើយ ដែលស្រលាញ់បង » .................................
