One Night Stand With The Billionaire (Billionaire Series #2)

Chapter Fifty

Chapter Fifty

My Love

[A/N: Waaaahhhh! Annyeonghaseyo guyseu 😘 I miss youuuuu. Sorry hindi ako nakapag update ng ilang araw huhu. Naging sobrang busy kasi ako.

Pasensya na po. But anyways. Bawi po ako. Malapit nang matapos ito hahaha. Char. Thank you so much!

Ingat po kayo palagi. Stay healthy and drink plenty of water. God bless mga babes 💕 Saranghaeyo ❤]

***

"You can't love me that easily, Brandall. You don't know me well. We've been together for just two months..."

Napailing ako. Sinubukan kong kumawala dahil hindi ko alam kung ano ba ang mararamdaman ko.

Magkakahalo ang nararamdaman ko sa mga sandaling ito. Gulat, takot at pag-aalala.

I can't lose him because of this. Natatakot ako na baka magkaroon ng gap sa relationship namin just because he confessed to me.

Natatakot ako na masaktan ulit.

Teka. Bakit ako masasaktan kung wala akong pagtingin sa kanya hindi ba?

Oh god!

Natatakot din ako na masasaktan ko siya.

"It's not hard to fall in love with you, Lucila."

Napailing ako. "Pero hindi iyon tama. Ayokong mahalin mo ko."

Nagsimulang mamasa ang mga mata ko. Tinignan ko siya. "You can't love me, Brand."

Tumulo ang luha sa mga mata ko habang nakatingin sa kanya at nakahawak sa gilid ng polong suot niya. "You can't love me,"

Please, don't love me.

"Why? Why can't I love you, Lucila?" puno ng emosyon ang mga mata niya na lumulobo sa puso ko.

"I don't want you to get hurt," bigong sabi ko. "You know that I am in love with someone else. I can't love you. I don't want to hurt you. Please don't love me. Ayokong masaktan ka."

Alam ko ang pakiramdam ng hindi kayang mahalin ng taong mahal mo kaya ayokong mahalin ako ni Brandall dahil masasaktan ko siya.

Kita ko ang pagdaan ng sakit sa mga mata niya. Hinawakan niya ang pisngi ko at inilapit ang mukha sakin. He planted a soft kiss on my lips. My heart hurts more because of his gentleness.

"Too late I am deeply in love with you," puno ng emosyong sabi niya.

Napakagat ako sa labi ko at pinakatitigan siya. Pinunasan niya ang mga luha ko. "At kung masaktan man ako, I don't deserve those for hurting a precious woman like you."

Umiling ako. "Hindi mo ko kailanman sinaktan."

Kita ko ang matinding kirot sa mga mata niya. "I did. Oh, sweet I did. And I'm so sorry." bulong niya at muli akong hinalikan.

May kirot akong naramdaman sa puso ko dahil sa halik niya. I can feel love and pain in his kisses.

Bumuhos ang mga luha ko at iniyakap ang mga braso sa batok niya. "Oh, Brandall. I'm so sorry..."