Say It. / cz. I ✔

24. W desperacji

     Opadłam na sofę, totalnie umęczona tańcem. Zamknęłam na chwilę oczy, wsłuchując się w dudniącą muzykę. Kiedy je otworzyłam obraz był rozmazany, jak za mgłą. W końcu zaczął się wyostrzać. Bardziej i bardziej. Kiedy wszystko wróciło do normalności dostrzegłam parę obściskującą się na kanapie. Po chwili byłam pewna, że to Jayson i Grace. Myślałam, że nie są już razem, ale...widocznie się myliłam. Jays usadził ją okrakiem na swoich kolanach i zaczął macać jej tyłek. Co chwilę lukał na mnie z cwaniackim uśmieszkiem. Wkurwiało mnie to niemiłosiernie, ale to pewne, że właśnie o to mu chodziło. Pomimo to, nie mogłam powstrzymać narastającej we mnie złości. Miałam ochotę wyrwać włosy siostrzyczce, kiedy zaczęła ślinić jego szyję, pozostawiając na niej malinki. Nie musiałam długo czekać, aż przyssa się do jego ust. Wsysała wargi Jaysona jak odkurzacz, a ten jak zwykle nie miał nic przeciwko. Wręcz przeciwnie. Mocno ściskał jej pośladki, na co tylko rozbawiona podskakiwała co chwilę. Denerwowała mnie ich, a właściwie jego złośliwość. Zacisnęłam dłonie na okryciu kanapy. Podeszłam do stolika z alkoholem, upiłam łyka wódki bezpośrednio z butelki. Blee! Nie wiedziałam, że jest aż taka ostra! Skrzywiłam usta, wydobywając telefon z kieszeni. W geście desperacji napisałam smsa do Dylana:

Ja: Musisz mi się zrewanżować :D

Dylan: ??

Ja: byłam u Ciebie, teraz Ty musisz wpaść do mnie :)

Dylan: to kiedy?

Ja: teraz? ;>

Dylan: yy...no dobra. To gdzie mam przyjechać?

Ja: Greenage 112. Czekam, xoxo

Dylan: Nie wiem co kombinujesz, ale ok.

     Cieszyłam się, że Dylan zaraz tu będzie, ale... czy chodziło mi tylko o odegranie się na Jaysonie?

_______________°•°•°________________

Dzisiaj tak króciutko, ale chciałam już dodać rozdział. Być może jeszcze dziś, a jak nie to na 100% jutro, dodam kolejny. Co wy na to?

Co w ogóle sądzicie o książce? Chcielibyście coś konkretnego tu przeczytac? ;> a może powinnam już skonczyc Say It. ?

Pamiętajcie- liczy się każda ★ i każdy komentarz :)