MEHLİKÂ

4.BÖLÜM

ARA YORUMLARINIZI BEKLİYORUM.

İnsgramdan krzred sayfama da bekliyorum hepinizi.

İYİ OKUMALAR.

MEHLİKÂ

4.BÖLÜM

Genç kız korku dolu gözlerle adama bakarken derin bir iç çekti. Yaklaşıp 20 dakika boyunca Emir'i ayıltmak için uğraşmıştı, ona bir şey olacak diye ödü kopmuştu. En sonunda ayılmıştı ancak hala başı ellerinin arasında kendisini toparlamaya çalışıyordu.

"Hadi, tutun bana gel"

Ne olduğunu sormuyordu, neden olduğunu da sormuyordu ancak merak ediyordu. Kulaklarını ve başını tutmuştu, acı çekmişti ve bunun bir sebebi olmalıydı.

"İyiyim ben Efsun"

Yerden güç alarak kalkmaya çalışsada başının dönmesiyle tekrardan olduğu yere oturdu. O kadar güçsüz ve bitkin görünüyordu ki, Efsun üzgün bir şekilde ona bakarken, Emir'in iyi olması için dua ediyordu.

"Emir inat etme, gel hadi"

Adamın koluna girip kaldırdığında, onun koltuk altına girerek sandala doğru yürümeye başladılar. Efsun başını usulca kaldırdığında adamın güzel kokusu burnuna dolduğu an aklı durmuştu. Nasıl bu kadar güzel kokabilirdi ki? Sandalala bindiklerinde, genç kız motoru çalıştırarak yönlendirdi ve ilerlemeye başladılar. Hava neredeyse karanlıktı ve Emir gözlerini kapatıp sırt üstü uzanmıştı.

"Emir..."

"Efendim Efsun?"

Sesi o kadar iradesizdi ki, Efsun masum bir ifadeyle onun yorgun halini seyrediyordu.

"İyi misin?Gerçekten, iyi misin?"

Genç adam yerinden doğrulduğunda, kızın dolu dolu bakan yeşillerine dikti gözlerini.
O yeşiller fazla güzeldi. Efsun, etrafında gördüğü hiçbir kadına benzemiyordu ve bu hali üzerinde çok garip etkiler bırakıyordu. Bakışı, gülüşü, merhameti, azmiyle bu kadar mükemmel bir kadınla daha önce hiç tanıştığını hatırlamıyordu.

Efsun başkaydı, kısa sürede hayatına giren bu güzel kadın bir per masalında gibi hissetmesine yol açmıştı. Ancak gerçekler ne yazık ki acıydı, o masal kısa sürüyordu.

"Migrenim var, bazen böyle şiddetli baş ağrıları ve kulak çınlamaları oluyor,ama sonra geçiyor"

"Emir, o halin hiçte migren ağrısına falan benzemiyordu. Sen çocuk mu kandırıyorsun?"

"Çocuk falan kandırmıyorum!"

Başına giren şiddetli ağrıyla tekrardan gözlerini kapattı adam. Efsun daha fazla uzatmamak için önüne doğru döndü ve devam etti. Sahile geldiklerinde, Efsun, adama yardım ederek onu tekrardan koltuğunun altına aldı ve arabaya doğru yürütürken, Emir bir anda duraksadı.

"Motorum sağ tarafta kaldı"

"Ben götüreceğim seni. Yarın alırsın motorunu"

Emir itiraz etmeden ön koltuğa yayılırken, Efsun da direksiyona geçerek yola koyuldu. Hala az önce yaşanan olayın etkisinden çıkabilmiş değildi tam olarak. Emir'in bir anda o kadar rahatsızlanmasının sebebi migren olabilir miydi? Bu çok saçma değil miydi?

"Bir acile gidelim olur mu?Bu şekilde olmaz"

"Gerek yok Efsun, iyiyim ben."diyerek gözlerini sıkıca kapattı.Emir'e ısrar etse dahi buna izin vermeyeceğini anlamıştı. Zaten acile gitselerde yapılacak pek bir şey yok gibi duruyordu.