Bir anda fısıldaşmalar arttığında, Efsun arkasına doğru döndü ve sarı spotların yanan ışıkları altında hayal gördüğünü düşündü. Evet kesinlikle hayal görüyordu.Bu karşısında gördüğü adam o değildi. O olamazdı...
Gözlerini kırpıştırarak derin bir ne...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SELAAAMM. YENİ BÖLÜM SİZLERLE YORUM VE VOTELERİNİZİ BEKLİYORUM. ARA YORUMLARINIZIDA BEKLİYORUM.☺️
MEHLİKÂ
24.BÖLÜM
İnsan bazen yaptığı, yaşadığı ya da yapmak zorunda kaldığı bazı şeyler için 'keşke' derdi. Ayaz yerde öylece otururken, hayatında ki en büyük keşkeyi diyordu. Keşke böyle olmasaydı,keşke zamanı geriye alabilseydi.Bu işi babasının yapmış olması çok ağırdı.Kalbi, aklı, mantığı bunu kabul etmiyordu.
Simay da köşede ki koltuğa oturmuş bu durumu sindirmeye çalışıyordu. Hoş,neyini sindirecekti ki? Bu ömür boyu sindire bileceği bir durum değildi.Bu aile resmen hayatını alt üst etmişti. Gençliğinin en güzel anlarında, onların yüzünden büyük bir bedel ödemişti.Bebeğini kaybetmişti, insanlara olan güvenini kaybetmişti, o cıvıl cıvıl Simay'ı el birliği ile yok etmişlerdi.
"Herkes çıksın" diyerek ayağa kalktı Ayaz aniden.
"Amca..."
"Hadi... hadi çıkın. Çıkın bakmayın öyle hadi!" diyerek bağırdığında, Simay hariç hepsi oradan çıktı. Ayaz, adamın tam karşısına geçtiğinde akan yaşları hala durmuyordu ama hissetmiyordu da artık.O kadar katılaşmıştı ki, o kada uyuşmuştu ki her yeri... bitik bir haldeydi.
"Her şeyi anlat lan! Her şeyi, en baştan anlat" diyerek bir yumruk daha indirdi suratına. Cüneyt sızlanarak gözlerini sıkıca kapattığında, Ayaz bir yumruk atmak için daha elini kaldırdı ama durdu, yapmadı.Şu anda bayılması işine gelmezdi çünkü.
"Öğrensen ne olacak? Şu saatten sonra Simay seni affeder mi sanıyorsun?"
"Anlaaaattt!"
Öyle bir bağırmıştı ki, Cüneyt yerinden sıçrarken, Simay tepki dahi vermiyordu. Öylece oturmuş yeri seyrediyordu. Bütün o yaşanmışlıkların, yaşadıklarının acısını nasıl kaldıracaktı onu düşünüyordu.
"Simay bana hiçbir zaman bakmadı bu doğru. O otel odasını ayarlayan babandı, videoya çektiren babandı, düğünde yayınlatan yine babandı. Doktoru ayarlayan da , bebeğin benden olduğunu söyleten de oydu. Çünkü o bebek yaşasaydı, sizin o dakikadan sonra kopmanız imkansızdı"
Ayaz elini kafasına vurduğunda, köşede ki pencereyi açarak derin bir nefes aldı.Hala babasının bu derece ileri gittiğine inanamıyordu. Hangi birine yanacaktı ki yüreği? Simay aslında hiçbir zaman kendisini aldatmamıştı, o hiçbir zaman başka biriyle olmamıştı ama kendisi aptal gibi inanmıştı. Şimdi Simay'ın yüzüne dahi bakacak yüzü bulamıyordu.
"Devam et..." diyerek tekrardan Cüneyte döndüğünde, hayatında ilk defa kendisini öyle güçsüz hissediyordu ki.
"Simay beni hiçbir zaman istemedi. Göceğe döndüğünde onu hiç rahat bırakmadım, her zaman peşindeydim. Hatta onu tehdit edip zorla görüştürüyordum, bazen zorla elini tutardım, bazen sarılırdım. Bunu yapmazsa yeğenlerini ve babasını öldüreceğimi söylerdim. Evet, kötü bir adamdım, iğrenç bir adamdım. Ama senden çok daha fazla sevdiğim ben Simay'ı"
