Bir anda fısıldaşmalar arttığında, Efsun arkasına doğru döndü ve sarı spotların yanan ışıkları altında hayal gördüğünü düşündü. Evet kesinlikle hayal görüyordu.Bu karşısında gördüğü adam o değildi. O olamazdı...
Gözlerini kırpıştırarak derin bir ne...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
MEHLİKÂ
30.BÖLÜM
Efsun, yeni ayılmış kızın eline suyu vererek içmesini söyledi. Aylin elinde ki suyu önünde ki masaya koyarak, derin bir nefes aldı. "İyi misin?" Efsun'un sorusu üzerine, Aylin başıyla onayladı. "İyiyim iyiyim. Yorgundum biraz, muhtemelen o yüzden oldu. Ben kalkayım artık, müsadenizle"
"Doktor çağırdık, hemen kalkmamanız lazım, dinlenin biraz" dedi Emir.
"İyiyim ben gerçekten"
"O halde ben seni eve bırakayım" dedi Ege çatık kaşlarıyla bakarak. Buraya gelen kadını göndermişti ve arayacağını söylemişti. Bu kız kimdi öğrenecekti. Belli ki bir işler çeviriyordu ve sebebi her neyse yalan söylemesi hiç hoş değildi.
"Gerek yok benim arabam var teşekkür ederim"
"Buraya yemek yapmak için geliyorsun ve arabadan var öyle mi? İlginç..."
Ege şüpheli gözlerle bakarken, Aylin kaşlarını çatarak adamın siyah gözlerine odaklandı. "Sizi ilgilendirir mi?"
" İyileştiniz siz belli. Buyrun ben geçireyim seni" diyerek ayaklandı Ege. Aylin, yarın sabah geleceğini söyleyerek ayağa kalktıktan sonra, Egeyle beraber evden çıktıklar.Ege bir anda kızın kolundan tutarak köşeye doğru çekti.
"Ne oluyor be? Napıyorsun sen!"
"Valla ben bir şey yapmıyorum ama senin derdinin ne olduğunu öğreneceğim"
"Siktir git belanı benden bulma!" Aylin uzun kıvırcık saçlarını savura savura yürürken, Ege şok bir biçimde baka kaldı. Manyaktı bu kız! Resmen küfür etmişti kendisine.Hızla peşinden gidip kolunu tuttuğu an, Aylin o kolu bükerek ayağının boşluğuna tekme attı ve Ege afallayarak yere düştü. " Git işine diyorum sana! Bak benimle uğraşma tamam mı?"diyerek bağırdı ve yürümeye devam etti genç kız. Ege gülerek arkasından bakarken, hayretler içindeydi. Az önce içeride süt dökmüş kediydi ama şimdi bir vahşi çıkmıştı içinden.
"Kimsin sen? Zerrin teyzenin bulduğu aşçı olmadığını biliyorum"diyerek ayaklandı bir anda Ege. Aylin olduğu yerde kalırken, arkasına dönerek Egeye doğru yürüdü hızlıca. "Nereden çıktı şimdi bu?"
"Sen bayıldıktan sonra asıl aşçı geldi de oradan çıktı. Onları gönderdim, Emir'e de Efsun'a da şimdilik bir şey söylemedim"
Aylin sıkıntıyla oflarken, gayet sakin bir şekilde bakıyordu Egeye. " Zor durumdayım. Sen de yeni aşçı mısın diye sorunca onayladım. İşe ihtiyacım vardı çünkü"
"Yalan söyleme. Ben bir şey söylemeden sen Emir'i biliyordun, onun ismini sen söyledin bana"
Ege parmağını kıza doğru sallarken,Aylin o parmağı indirerek bir kaç adım daha yaklaştı. "Sana hiçbir şey açıklamak zorunda değilim ben!"
