Bir anda fısıldaşmalar arttığında, Efsun arkasına doğru döndü ve sarı spotların yanan ışıkları altında hayal gördüğünü düşündü. Evet kesinlikle hayal görüyordu.Bu karşısında gördüğü adam o değildi. O olamazdı...
Gözlerini kırpıştırarak derin bir ne...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
100 YORUM 70 VOTEDEN SONRA BÖLÜMÜ YAZACAĞIM
HERKESE SELAM.
Evet canlar yeni bölüm sizlerle...
Ara yorumları okumayı çok çok seviyorum. Lütfen eksik etmeyin.
Genel yorumlarınızıda bekliyorum☺️
MEHLİKÂ
9.BÖLÜM
Dudaklarını, adamın dudaklarından ayırdığında,gerçek dünyaya döndüğünü hissetti Efsun. Gözleri gözlerine çakıştığı o an, ikisi de bu anın şokunu yaşıyorlardı. Bir tılsımın içinde gibilerdi ve o tılsım ikisini de bambaşka yollara sürüklüyordu. Yapılmaması gereken şeyler yapıyorlarmış gibi hissediyordu ikisi de.
Efsun bir kaç adım gerilediğinde "Be benim gi gitmem lazım" diyerek hızla arabasına bindi ve titreyen elleriyle arabayı çalıştırarak, hızla oradan uzaklaştı.
Şu anda deli gibi bütün vücudu titrerken, aynı zamanda aptal gibi gülüyordu. Parmakları, dudaklarında gezerken hala anın büyüsünden çıkabilmiş değildi.
Kalbi resmen boğazının içinde atıyordu. Bütün vücuduna sanki benzin dökmüşler ve çakmakla çakmışlar gibi yanıyordu.Eve gelir gelmez hızlıca yukarıya çıkarak odasına girdiğinde, kendisini sırt üstü yatağa bırakarak, tavana dikti gözlerini genç kız.
Parmakları tekrardan dudaklarında gezerken, gözünden düşen tek damla yaşa engel olamadı Efsun. Sağa doğru dönerek, ayaklarını karnına çektiğinde, baş ucunda ki çerçeveyi eline aldı ve fotoğrafını okşayarak diğer gözünden de yaşların dökülmesine engel olamadı.
"Anne...Ben aşık oldum" dedi fısıltıyla.
"Ne yapacağım ben anne?"
Bir anda ayağa kalkıp, odasından çıktığında halasının odasına girdi hemen. Bunu biriyle paylaşmadıkça rahat edemeyecekti. Bu konularda çok tecrübesizdi ve bir yol bulamıyordu.
"Hala?"
Simay, yeğeninin sesini duyduğunda, arkasına dönerek ona baktı. Ancak Efsun'un akan yaşları ve şaşkın ifadesi karşısında neler olduğunu anlayamadı.
"Canım... İyi misin sen?"
Genç kız, başıyla onaylayarak Simay'a doğru yaklaştı ve ona sıkı sıkı sarılarak derin bir nefes aldı. Gerçekten halası olmasaydı her şey çok daha zor olurdu.
"Bilmiyorum hala"
Simay geri çekildiğinde, yeğeninin ellerinden tutarak yatağa oturmasını sağladı. Bu bakış, bu hüzün ve aynı zamanda bu mutluluğu bir yerden hatırlıyor gibiydi aslında. Geçmişten bir yerlerden anımsıyordu.
