Bir anda fısıldaşmalar arttığında, Efsun arkasına doğru döndü ve sarı spotların yanan ışıkları altında hayal gördüğünü düşündü. Evet kesinlikle hayal görüyordu.Bu karşısında gördüğü adam o değildi. O olamazdı...
Gözlerini kırpıştırarak derin bir ne...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
MEHLİKÂ
5.BÖLÜM
Efsun, gergin bir ifadeyle kuzenine bakarken, onun hayatına bu şekilde müdahale etmesine de kızmış durumdaydı. Ne olursa olsun bu şekilde masaya gelmek yerine, sakin bir şekilde bu yemek bittikten sonra evde bekleyip konuşa bilirdi.
"Hoşgeldin kızım." dedi Zerrin hanım gülümseyerek. Durumları çok anlamasada oğlunun işine bu durumda karışmayacaktı ve sessizce bekleyecekti.
"Hoşbulduk hanımefendi ama ben tam olarak bu masada ki kimseyi tanımadığım gibi sizide tanımıyorum. Siz kimsiniz? Kendinizi tanıtırsanız çok sevinirim"
İdil tane tane konuşsa bile, bakışı, duruşu ve tavrından ne derece öfkeli olduğu belli oluyordu.
"Hesap sorar gibi bir ifade takınmazsan daha hoş olur bence. Ayrıca Efsun'a bunu anlatması konusunda saygı duymalıydın, sonuçta herkesin bir özel hayatı var. Bu şekilde gelip, gerginlik çıkarman çokta hoş bir durum değil"
Emir'in uyarıcı konuşmasından sonra, İdil ellerini göğsünde birleştirerek sırtını sandalyeye yasladı ve gözlerini ona dikti. Efsun ise sadece sabretmeye çalışıyordu. Aksi halde çok daha ters bir tepki verebilirdi, hatta vermesi an meselesiydi.
"Sen ne sıfatla konuşuyorsun peki? Efsun'un nesi oluyorsun da bana ne yapmam gerektiğini söylüyorsun?"
İdil sinirle elini masaya vururken, Sarp gülerek sadece yanında ki kızı izliyordu.
"Gözler lens mi?"
"Ne? Ne alaka şimdi?Ne diyorsun sen?"
"Gözlerin kapkarada, fazla güzel. O yüzden sordum"
Sarp'ın sırıtarak sorduğu bu soru karşısında, Emir elini gözlerini kapatarak derin bir nefes aldı. Daha çok arkadaşının bu tavrından utanır gibi bir hale bürünmüştü.
"Sen bana mı yürüyorsun?"
"Bence daha çok koşuyor gibiyim" diyerek göz kırptı Sarp. İdil bir andan önünde ki peçeteyi buruşturup adamın yüzüne atarken, öfkeyle adamın yakışıklı yüzüne odaklandı.
"Bana bak..."dediği an, Efsun sözünü kesti.
Bu mevzunun saçma sapan yerlere gideceği aşikardı ve genç kız daha fazla bu duruma katlanmak istemiyordu.
"Tamam yeter"
Efsun daha fazla dayanamayıp hızla ayağa kalktığında "Dışarıya gelir misin benimle?" diyerek yürümeye başladı. Genç kız sakin kalmaya çalışarak restorandan dışarıya çıktığında, İdil de peşinden geldi hızlıca.
"Napıyorsun sen İdil?"
"Bu soruyu bana sen mi soruyorsun?Allah aşkına bunlar kim Efsun? Sen neler karıştırıyorsun?"
