Ep (16)

10K 819 40
                                    

Hugoရောက်ထဲက ဘေဘီနဲ့အတူနေနေသည်မှာ ဘယ်နှစ်ချီပြီးသွားပြီမှန်းလဲ မသိတော့သလို။ အခန်းတစ်ခုလုံးလဲ ကွန်ဒုံးတွေက ဟိုတစ်ခု သည်တစ်ခုနှင့် ပြန့်ကျဲနေသည်။ နာရီကိုကြည့်တော့ မနက်၂နာရီကျော်နေပြီ။

ဘေဘီ့မျက်နှာလဲ အနည်းငယ်ဖြူဖျော့နေပြီဖြစ်သည်။ ထပ်ပြီးအတူနေချင်ပေမယ့် သိပ်မကြာခင်မှာ ခရီးသွားရတော့မည့်ဘေဘီ့ကို ခဏလောက်အနားပေးမှဖြစ်မည်။ သွင်းလက်စကို အပြီးသတ်အရှိန်မြှင့်ပြီး ဘေ့ဘီကိုယ်ထဲက ဆွဲထုတ်ကာ ကွန်ဒုံးကိုအမြန်ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ လွတ်မြောက်ချင်နေပြီဖြစ်သည့် hugo၏အရာထဲမှ အထိန်းအကွပ်မဲ့ထွက်လာသည့် အဖြူရောင်အရည်များက sorelအရာပေါ်နှင့် ဗိုက်ပေါ်သို့ နေရာယူလိုက်ကြသည်။

အသက်ရှုသံပြင်းပြင်း မောဟိုက်သံပြင်းပြင်းနှင့်ဆန္ဒတွေပြီးမြောက်ပြည့်စုံသွားပြီးနောက်မှာ sorel၏နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းဖို့ ခါးကုန်းလိုက်သည့်hugo။ hugo၏နှုတ်ခမ်းအစုံက sorelမျက်နှာနားကပ်သွားချိန်မှာ တစ်ဖက်ကိုစောင်းရင်း အနမ်းတို့ကိုရှောင်လိုက်သည့်sorel။

​ဘေဘီကရှောင်လိုက်တာကြောင့် ပါးပြင်နှင့်နဖူးကိုသာ နမ်း၍ကျေနပ်လိုက်ရသည်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်ပြန့်ကျဲနေသည့် အင်္ကျီဘောင်းဘီတွေကို ကောက်ဝတ်လိုက်ရင်း

"ကိုယ်အိမ်ပြန်နောက်ကျရင် bobbyရိပ်မိမှာစိုးလို့သာပြန်ရတာ လေယာဉ်ပေါ်မတက်ခင်အထိ ဘေဘီ့အတွင်းသားလေးတွေထဲပဲ နေချင်တာ"

ဘေဘီ့ဆီက ဘာစကားသံမှထွက်မလာသည့်အပြင် သူ့ကိုကျောပေးကာ တစ်ဖက်သို့စောင်းသွားသည်။ hugoလဲဘာမှဆက်မပြောတော့ဘဲ အိမ်ထဲမှထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။

ဒယ်ဒီထွက်သွားပြီး​ချိန်မှာ တစ်ကိုယ်လုံးသန့်စင်ဖို့ ရေချိုးခန်းထဲသွားမည်အပြု ကုန်းထလိုက်သည်နှင့် ခါးအောက်ပိုင်းမှ နာကျင်မှုကမခံမရပ်နိုင်ပင်။ နက်တိုင်နှင့်ချည်နှောင်ခံထားရသည့် လက်အစုံကိုလည်း မဖြုတ်မိသေး။ မလှုပ်ချင်မကိုင်ချင်သည့်စိတ်က ကြီးစိုးနေသောကြောင့် ဒီအတိုင်းသာ အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။

DestinéWhere stories live. Discover now