The Second Dimension

Forty-three

"Magandang umaga.." She evily grinned.. her cold voice ran down behind my spine, "Hindi ko inakalang.. nandito pala ang mga may budhing dugo.."

Did she mean the Forbidden? Kinamao ko ang aking mga kamay.

Wala syang karapatan--!

"Ngunit..." I suddenly froze nang titigan niya ako, "Nandito pala ang.. hinahanap ko..."

Inangat nya bigla ang kanyang mga kamay, kaya biglang napahiwalay si Meredith sa'kin. Ate Antoniette, the Fuerzas and the Twins were held back by her mighty power. Natamaan silang lahat sa shield ng building.. at bigla silang nawalan ng malay.

Kami lang ni Zean ang natira malapit sa kanya.

Kumukulo na talaga ang dugo ko. ANO BA ANG NANGYAYARI?

"MEREDITH! MGA KASAMA!" Sigaw ko. I turned to the evil woman ang glared at her, "ANO BA ANG GINAWA MO??"

She suddeny scoffed. Nang-iinit na talaga ang ulo ko sa galit, "I don't have any business with them.. Princess." She spat on the last word.

Princess? Talaga? Ha!

I rolled my eyes, "At sino ka naman, impakta?"

Ngumisi lang siya nang tinapat niya ang kanyang kamay sa direksyon ni Zean.

Zean suddenly froze, with his single red eye getting solid as ever.

"ZEAN!" Malakas ang tawag ko sa kanya ngunit mukhang hindi niya ako naririnig, "ZEEAAAN!"

The evil woman laughed. Dahil doon ay napatayo na ako para puntahan si Zean.

But the woman was swift enough to make me stumble.

"Waggg.." She laughed, "He's mine~"

Tuluyan nang kumulo ang dugo ko nang may binulong siya, dahilan upang sumugod bigla si Zean sa'kin.

Akma ko sanang ilalabas ang gintong ballpen ko nang marahas nyang tinabig yon mula sa mga kamay ko.

"Zean!" Halos mangiyak-ngiyak kong sambit, "Please! Gumising ka!"

I couldn't even move when he started to choke me with his black-scaled arm. Kitang-kita sa mukha niya na parang gusto niya akong patayin!

"Z-zean.." Napahawak ako sa kamay niya.

"I definitely have something to tell you, Diana." The woman's cold voice echoed in my head, parang sumasakit na ang ulo ko, "You should be happy meeting your aunt right now. You're just as extraordinary as your filthy mother."

Beads of sweat fell down from my face habang pinipilit kong kumawala kay Zean.

I just rolled my eyes at her. Aunt? Auntie? Talaga? Wala akong auntie na kagaya niya!

Tsaka filthy mother?

Bakit nadamay sa usapan ang patay kong ina?

"Ano ba ang sinasabi mo!?" I chuckled lifelessly, trying to heave a heavy breath.

'You're just as extraordinary as your filthy mother.'

Naalala ko bigla ang araw kung saan takang-taka ako sa mga nangyayari sa'kin. I can remember how I got so surprised when I stared at my reflection in Sir Hayakuno's C.R dahil nag-iba bigla ang itsura ko, tsaka nung sinubukan kong maghugas ng kamay at biglang lumayo ang tubig sa aking mga kamay, how I can suddenly hear from afar, at kung paano ko naaamoy ang mga bagay-bagay. Kung bakit ako napunta sa tore kasama si Zean, at kung bakit may yelo akong nailalabas sa aking kapangyarihan maliban sa tubig, at kung bakit sensitibo ako sa lamig.