WOLF SHADOW II DEREK HALE (POPRAWA)

2. Przywódcą?

Chcąc nie chcąc postanowiłam pójść na imprezę nowo poznanej dziewczyny ale przed tym umówiłam się ze Scottem że wpadnę do niego do domu i wyjaśnię mu parę rzeczy związanych z jego drugą osobowością. Allison również idzie na tą imprezę ale powiedziałam jej wcześniej że przyjdę później. 

Impreza zaczyna się o dziewiętnastej tak przekazała mi Allison, ponieważ ona więcej rozmawiała z Lydią. Musiałam się przebrać, więc wybrałam czarny krótszy podkoszulek, dżinsowe czarne spodnie i skórzana kurta. Przeglądnęłam się w lustrze i lekko poprawiłam swoje rozpuszczone włosy. Po chwili do mojego otwartego pokoju weszła Alli. 

- W co się ubierasz? - zapytała siadając na krańcu mojego łóżka, wskazałam na siebie i na moje ubrania które miałam na sobie. Siostra posłała mi rozbawione spojrzenie.

- Serio? Idziesz na imprezę czy na
pogrzeb? - Zachichotała, przewróciłam oczami.

- O co ci chodzi? Nie pójdę w
sukience. - Oburzyłam się bo ja nie chodzę w sukienkach, są bardzo problematyczne i trudno się w nich biega.

- Nudziara - rzekła krótko, a ja pokręciłam głową.

- I właśnie tak lubię. - Zerknęłam na zegarek stojący na mojej szafce nocnej, wskazywał siedemnastą trzydzieści. Musiałam już wyjść bo jeszcze musiałam zahaczyć o dom Scotta co będzie dla mnie trudną rozmową. - Będę już szła bo muszę jeszcze coś załatwić, okej? 

- Załatwić? Co będziesz robić prawie dwie godziny przed imprezą? - zapytała zdziwiona, myśl Sky. 

- Pójdę się przejść, przecież wiesz lubię wieczorne spacery. - Tu akurat nie skłamałam często w poprzednich miastach na długo wychodziłam na spacery i często do lasu. 

- No dobra, ja będę później i nie
sama - powiedziała i lekko się zarumieniła, zmarszczyłam brwi.

- Nie sama? To był twój pierwszy dzień szkoły i już z kimś idziesz? Imponujące. Kto
to? - zapytałam zaskoczona ale i ciekawa. 

- Scott McCall to ten który miał numer jedenaście na boisku, kiedy grał w lacrossa, pamiętasz? - zapytała, a ja pokiwałam głową. Nie byłam z tego zadowolona, Scott był świeżym wilkołakiem z brakiem kontroli i może zagrażać Allison ale nie nic nie powiedziałam będę tam, więc postaram się mieć na niego oko. -  Na przerwie zapytał się mnie czy pójdę z nim na imprezę, więc się zgodziłam i trochę się denerwuję. - Posłała mi nerwowy uśmiech, a jej serce przyśpieszyło.

- Ej nie denerwuj się będzie dobrze tylko bądź sobą i tego się
trzymaj. - Uśmiechnęłam się do niej. Byłam okropna, nie byłam nigdy w związku i nie wiedziałam co mówię.

- Dziękuje. - Odwzajemniła uśmiech.

- Będę już szła, do zobaczenia
później - powiedziałam i wyszłam ze swojego pokoju, zbiegłam po schodach i po kilku sekundach wyszłam całkowicie z domu. Szłam z buta, nie chciałam jechać samochodem wolałam się przewietrzyć.

Jakiś czas później doszłam do domu Scotta, zapukałam do drzwi i czekałam na otwarcie. Po chwili otworzyła mi brązowowłosa kobieta, automatycznie na mojej twarzy pojawił się uśmiech.

- Dzień dobry, jestem Skylar i szukam Scotta, jest w domu? - zapytałam uprzejmie.

- O tak, jestem Melissa mama Scotta, już go wołam. - Szeroko się uśmiechnęła - Scott, zejdź na dół ktoś do ciebie - krzyknęła. Chwilę czekaliśmy w ciszy z niezręcznymi uśmiechami do siebie ale w końcu Scott pojawił się na dole.

- Cześć Sky, Stiles też już jest. - Posłałam ostatni uśmiech w stronę mamy McCalla po czym, kiedy ją ominęłam przestałam się uśmiechać bo rozbolała mnie buzia.

Podążyłam za chłopakiem ażdo jego pokoju w którym siedział już Stiles na łóżku, Scott usiadł obok przyjaciela, a ja umieściłam się na krześle przed nimi.

- Okej, więc... - Wzięłam oddech. - Scott jest jest wilkołakiem tak samo jak ja, on jest betą, a ja jestem alfą czyli tak zwanie przywódcą tylko że nie mam stada.

- Przywódcą? - zapytał Stiles marszcząc brwi.

- Tylko alfa może przemienić drugiego człowieka, dlatego jesteś betą. - Popatrzyłam na Scotta. - To alfa cię ugryzł. 

- A ty? Jak zostałaś wilkołakiem? - Scott zadał pytanie.

- Urodziłam się taka, jestem alfą od urodzenia. To skomplikowne bo zostałam adoptowana i moi rodzice i Allison nie są moją biologiczną rodziną. - Chłopcy patrzyli na mnie ze współczuciem, nie czułam tego bo już się z tym pogodziłam. 

- Wow, jak sobie radziłaś z tym wszystkim? - spytał Stiles drapiąc się po karku.

- Gdy byłam oddana do domu dziecka, zostałam oddana z książką mojej mamy o różnych istotach nadprzyrodzonych i jej notatkami stąd wiem kim jestem i tyle mi zostało. - Prawda była ciężka ale i tak nie powiedziałam im całej prawdy o mich realistycznych snach. Zaczęły się pojawiać u mnie od dłuższego czasu mimo że to sny to mam wrażenie jakby były realistyczne. 

- To interesujące - powiedział krótko McCall, kiwnęłam głową. 

- Jak zostałeś ugryziony, Scott? - zapytałam ciekawa. 

- W lesie w nocy, ugryzł mnie w żebra, a na następny dzień to zniknęło. - Zacisnęłam usta w cienkiej lini w zamyśleniu ale po chwili rozluźniłam je.

- A Derek Hale? Gadałeś z nim albo coś? - zapytałam chcąc się dowiedzieć czy wie że Hale też jest wilkołakiem, zrobili zmieszane miny.

- Skąd wiesz o Dereku? - spytał Stilinski, wzruszyłam ramionami.

- Nie ważne, jestem tylko ciekawa, więc? - Patrzyłam na nich wyczekująco.

- Okazało się że zgubiłem inhalator, więc razem z Stilesem poszliśmy do lasu no i właśnie tam go spotkaliśmy, nic więcej. - Okej czyli nie wiedział. Nie miałam zamiaru mu o tym mówić, sam pewnie za niedługo się o tym dowiem. Wzrokiem zerknęłam za okno, a na niebie swoim jasnym blaskiem świecił księżyc oznaczającym pełnie. 

- Pewnie czytałeś coś o wilkołakach i wiesz że jest dzisiaj pełnia nie będziesz miał kontroli, a idziesz z moją siostrą na imprezę. - Wróciłam wzrokiem do Scotta, trochę się spiął. 

- Muszę iść na tą imprezę, nie mogę wystawić Allison - powiedział nagle zdobywając pewność siebie. 

- Normalnie przypięłabym cię kajdanami do grzejnika ale masz szczęście i ja też idę na imprezę. Będę cię pilnować. - Wstałam z krzesła i popatrzyłam z góry na Scotta u którego odleciała krótka pewność siebie i czuł się niekomfortowo przy moim wzroku.

Nie chciałam aż tak surowo traktować Scotta ale chciałam aby chłopak wziął to na poważnie, a nie traktował to jak zabawę bo to wcale nie było takie proste. Mógł zabić kogoś w każdym momencie albo mógł zabić siebie. Przynajmniej będę miała co robić na tej imprezie i będę go pilnowała. 

- I mam prośbę nie mów Allison o tym kim jesteś ani nikomu, ona nie wie o tym i tak będzie lepiej dla jej bezpieczeństwa, rozumiesz? - zapytałam, a Scott kiwnął
głową. - Miłej imprezy - powiedziałam na koniec i wyszłam z jego pokoju po czym z jego domu idąc w kierunku domu Lydii.