Neyim ben

5. bölüm

Medyada stefan var./

O kanı içmek istiyor olabilirdim ama başıma neler geleceğini bilmiyordum. Kitapta olacaklar yazıyordu ama o kitabı yazanlar nereden bilebilirdi ki. Harbiden bu kitabı kim yazmıştı ve beni nereden tanıyordu. 18 yıldır yaşıyorum ama bu kitap en az 30 yıllık var .Sadece özenle bakılmış. Belkide geleceği gören biri yazmıştır. Olamaz mı öyle biri? Bu kadar saçmalık doğruyken onunda doğru olma ihtimali var. Bunları düşünürken aklıma bir şey daha takıldı. Bu kanı buraya kim koydu? Babam yaptı desem niye böyle bir şey yapsın? Bu aralar sorduğum sorulardan bir kitap çıkardı herhalde. Hiçbirine doğru düzgün cevap bulamıyordum. Kanı bardakla beraber çöpe attım. İnsan olma süremin bu kadar çabuk bitmesini istemiyordum. Zaten normal vampirler gibi değildim kana karşı koyabiliyordum. Çok vampir görmüş gibi konuşuyorum ama hiç görmedim. Ben karşı koyuyorum sonuç olarak. Bu işimi kolaylaştırıyordu. Dolabı açıp bir şeyler yedikten sonra odama çıkıp hazırlanmaya başladım. Okula gitmeyebilirdim ama evde sıkılmaktan iyidir. Okul formamı giyip saçlarımı at kuyruğu yaptım. Çantama da bir defter koydum. Kitaplarım kitaplıkta gıcır gıcır duruyordu. Okula götürüp ağırlık yapmalarındansa orada kalmalarını tercih ediyorum. Odamdan tam çıkıyordum ki telefonumu unuttuğum aklıma geldi. Ani bir dönüş yapıp telefonumla kulaklığımı aldım. Spor ayakkabılarımı giyip evden çıktım. Telefonla twitterda gezine gezine okula yürüyordum ki, Ayının biri bana çarptı. Yani tamam ben çarpmış olabilirim ama önüne bakabilirdi. Kafamı kaldırdığımda tam bağıracaktım ki fazla yakışıklı olduğunu gördüm ve ağzımı kapadım. Nazik bir şekilde "Özür dilerim." dedi.  Tanrım o an ölebilirdim. Ama tabi ki ölmedim. Hemen kendime geldim ve her zamanki sert çıkışlarımdan yaptım.

-Önüne bak yürürken, malum kaldırımda başkaları da var dedim.

Böyle tepkiler verince kendimi kendim gibi hissediyorum. İşte Elena bu. Kendimi beğenmiş bir tavırla yoluma devam ettim. Arkama bakmamak için çok çabalasam da bakmadan edemedim. Öylece kalmış bana bakıyordu. Sonra yoluna devam etti. Okula vardığımda erken geldiğimi fark ettim. Bir bankta oturup twitterda gezinme işine devam ettim. Gezinme dediğim durmadan ana sayfayı yeniledim. Sonra kalktım ve sınıfa gittim. Herkes sınıftaydı ve birbirleriyle sohbet ediyorlardı. Beni görünce "Aşk böceğimizde geldi. " dedi Olivia. Şimdi anlamıştım. Herkes benim dedikodumu yapıyordu. "Kesin şunu" diye çığlık attığımda herkes sustu ve bana yöneldi. "Dedikodumu yapmayı kesmezseniz sizin için kötü olur bu bir. İkincisi Stefan'la aramda hiçbir şey yok." deyip yerime oturdum. Herkes şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. Önlerine döndüklerinde ise konuşmalarını tabi ki sürdürmediler. Olivia dışında. Beni ağzına meze yapmaktan çok hoşlanmış bir şekilde arkadaşlarına "Tavladı yine yakışıklıyı." dedi. Sinirden yumruğumu sıktım ve ayağa kalktım. Yanına gidip "seni uyarmıştım" dedim. Ayağa kalkıp ve "Uyarılarını dikkate almadım ne olacak " dedi. Duvara yapıştırdığım gibi gırtlağına yapıştım. Çırpınıyordu ama boşuna. Herkes toplandı ve ayırmaya çalıştılar. Başardılar da. Ben sakinleşinceye kadar beni bırakmadılar. Bıraktıklarında ise müdürü gördüm. İşte şimdi yandım. Müdürün ''Odama'' demesiyle arkasından yürüdüm. Odasına vardığımızda elini geç şeklinde kaldırdı. Bende içeri geçtim . Çok sinirli görünüyordu ama ben ondan daha sinirliydim. Koltuğuna oturunca bağırmaya başladı. "Artık bir birey oldun. 12 yıldır okuyorsun ve hala ahlak nedir bilmiyorsun. Sınıf arkadaşını dövmek nedir? Burada oturuyorsun ve babanı arıyorum." dedi. İçimden selamımı da söyle demek geçse de susmamın daha iyi olacağını düşündüm. Babamı aradı ve babam 15 dakikaya müdürün odasında oldu. O 15 dakikada müdürün kızgın bakışlarına maruz kaldım. Gerçekten sinir bozucuydu. Babam gelir gelmez bana değil müdüre yöneldi. "Efendim bu aralar çok zor dönemler geçiriyor. Annesini çok özlüyor. Sinirleri de o yüzden bozuktur. Sizden bu seferlik affetmenizi istiyorum." dedi. Babam resmen beni acındırıyordu. Ceza almak bile bundan iyiydi. Tamam annemi özlüyordum ama bunu asla kişiliğime ve hayatıma yansıtmıyordum. Müdür yumuşamaya başlamıştı ve bana "Sen dersine git babanla konuşacağım." dedi. Bende müdürün odasından çıktım ve sınıf kapısını tıklattım. Öğretmen "Gir" diye seslendi. Bende doğal olarak girdim. "Geç kaldığım için özür dilerim" deyip Emma'nın yanına oturdum. Bana soran gözlerle baktı. Tabi kavga anında yoktu ama eminim anlatmışlardır diye düşünüp anlatma gereği duymadım. Derse döndüm ve dinliyormuş gibi yaptım. O arada Olivia'ya pis sırıtışlar atmayı unutmadım. Boynu  gerçekten çok kötü görünüyordu ama bu onun suçuydu. Asla acımazdım. Ders bitince Stefan eliyle omzumu dürttü. Arkama dönüp "Ne var?" dedim. "Sinirlerine hakim olmalısın. Birilerini öldürebilirsin." dedi. Gülerek dediği için Emma şaka sandı ama ben içindeki ciddiyeti anladım. Geri önüme döndüm. Bütün dersler boyunca sustum. Ders dinlemiş gibi yaptım. Onca yıllık usta öğrenciyim. Gören herkes dersi dinlediğime yemin edebilir yani. Ben öyle yaparken arada rüya bile görüyorum.

Okul çıkışı Emma'yı öptüm ve hızlıca çıktım. Eve doğru yürümeye başlamışken Stefan kolumdan tuttu . Aslında kolumdan tutan kişiyi görmedim ama Stefan'ın kol tutma şeklinde fantezisi olduğu için tahmin ederken pek zorlanmadım. Ona doğru döndüm ve "Yine ne var?" dedim.

+ Dönüştün mü?

-Bundan sana ne

+ Nasıl bana ne herkes bunu merak ediyor ve bilmek bizim de hakkımız.

-Benim hayatımı bilmek ne ara başkalarının hakkı oldu.

+ Çünkü lanetli olmayan bir tek sen kaldın ve  lanetten nasıl kurtulacaklarını bilmek istiyorlar.

-Daha ben bile bilmiyorken nasıl söyleyebilirim.

+Öğreneceğini umut ediyoruz. Bunu anca dönüşünce öğrenebilirsin.

-Gerçekten fazla sıktınız. Ben eve gidiyorum. deyip yoluma devam ettim. Peşimden geldiğini hissediyordum . Birden hızlanıp önüme geçti ve "Sen gerçekten harikasın." dedi. Surat asmaktan başka bir şey yapmadım ve bir anda dudağıma yapıştı.

Arkadaşlar pek fazla okuyan yok herhalde ama yinede yazmaya devam edicem . İlk günden tabi ki böyle bir şey beklemiyorum. İyi yada kötü yorumlarınızı bekliyorum.
İyi okumalar