Deniz'den
Bugün içimde çok kötü bir his vardı. Sabah uyanır uyanmaz oluşmuştu ve gitmek bilmiyordu. Pek umursamadım gelecek olan varsa yapabileceğim bir şey yoktu engelleyemezdim. Umarım kötü bir şey olmazdı.
Marinaya geldiğimizde Mavi'nin duraksadığını fark ettim. Elimi tuttu. Bulut başka kafeye oturmayı teklif etmişti ama Mavi reddetmişti.
İçeri geçince hemen büyük koltuğun sol köşesine oturdum. Mavi de yanıma oturdu ve göğsüme yaslandı. Ellerimizi birleştirdim ve üç küçük öpücük kondurdum. Gülümsedi. O gülümseyince istemsiz olarak ben de gülümsüyordum. Şikayetçi değildim.
Bulut'un komşusu gelecekti yanımıza onu bekliyorduk. Bulut karşılamak işin dışarı çıktı biz de Mavi'yle sohbet ediyorduk. Derken kapı açıldı. Kafamı kaldırdım ve gördüğüm kişiyle kaşlarımı çattım. Ne?
Onun şu an burda ne işi vardı? Bulut'un komşusu Destina mıydı yani?
Mavi önce kıza baktı sonra dönüp bana baktı ama ben hala Destina'ya bakıyordum. Sonra kafamı çevirdim ve Bora'ya baktım. Kendimi eskisi gibi hissetmeye başladım. Anlık bir nefret duygusu sardı bedenimi. Destina'ya karşı değildi nefretim kendime karşıydı.
Yaptığım bencillikten ötürü yine aynı şeyleri hissetmeye başladım. Bora'nın bakışlarını tek bir noktada sabitlendiğini görünce kaskatı kesildim.
Ne güzel unutmuştu. Üstüne bir de benimle de uğraşmıştı... Bora bir melekti gerçek bir melekti. Şu an Destina'nın burda olmaması gerekiyordu.
Destina herkesle selamlaştı. Mavi'nin şu an ne düşündüğünü deli gibi merak ediyordum. Ama daha çok Bora'nın 2 yıl sonra, unuttuğu şeyin önüne gelmesine vereceği tepkiyi merak ediyordum.
Beni görünce ismimi söyledi ve pişkin pişkin sohbet etmeye çalıştı. Aklımı kaçıracaktım. Bu kızın kafası mı iyiydi?
Mavi nerden tanıştığımızı sordu ikimizden de cevap çıkmayınca sorusunu tekrarladı. Yüzüm sinirden donmuştu resmen şu an konuşamıyordum.
"Eski sevgilim." diyebildim hala bakışlarım Destina'daydı.
Mavi herhangi bir tepki vermeden "Merhaba ben Bulut'un kardeşiyim." dedi ve yerine oturdu. Çocukça nispet yapıp 'Deniz'in sevgilisiyim' demeyeceğini biliyordum zaten...
Destina kötü hissetmek yerine herkesle kaynaşmaya çalışıyordu. Ben bu kadar sinirlenmişken Bora'yı tahmin edemiyordum bile.
Mavi de Destina'ya normal davranınca kendimi iyice kötü hissettim. Onu dışarı çıkardım.
"Noldu Deniz." Sesinde herhangi bir trip, öfke veya kıskançlık belirtisi yoktu. Ya gerçekten önemsemiyordu ya da rol yapıyordu. Kafam iyice karışmıştı.
"Yanlış anlamadın mı?"
"Neyi?"
"Destina-" sözümü kesip konuştu "Destina senin eski sevgilin anladım. Da adı üstünde eski. Yani nesini yanlış anlayacağım. Hala birlikte misiniz?" Derin bir nefes alıp verdim. Ama yine de kendimi iğrenç hissediyordum.
"Hayır tabi ki Mavi."
"O zaman sorun yok."
"Gerçekten böyle mi düşünüyorsun?" Bu kadar mükemmel olamazdı. Her şeyin de iyi tarafını göremezdi ya.
"Deniz biz seninle aylardır bir şeyler paylaşıyoruz. Aramızda olan şeyleri eskiden sevgilin olduğu için bulandıracak değilim. Kaç yaşındayım 10 mu?" Güldü. Gergince gülümsedim. Sarıldım ve saçlarına öpücük kondurdum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hipotalamus /Texting-Ara Verildi
Ficção Adolescente0537***: İnsanlar kalpleriyle aşık olmazlar biliyor muydun Deniz? 0537***: Aslında aşık olacağımız kişiyi seçen beyindeki hipotalamusumuz. 0537***: Ve benimki seni seçmiş... 25.08.2020 yazmaya başladım 01.10.2020 yayımladım🌸 Reklam yapmazsanız sev...