Genç bir kız hayalleri umutları olan annesi ve babasıyla yaşayan genç kız yolu bir şekilde asker olan ağabeysinin yanına düşer. Nereden bile bilir ki hayatının en zorlu en meşe katlı yollarından geçeceğini. Hayatının aşkını bulup türlü zorluklar çek...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabah uyandığımda saat 08.45'e geliyordu koynum da uyuyan Onuru uyandırmadan yavaşça yataktan kalkıp banyoya ilerledim. Ayna da kendime baktığım da saçım başım hep dağılmıştı. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra kısa küt olan kahverengi saçlarımı elimle tarayıp banyodan çıktım. Üzerime abimin kalın hırkalarından aldığım da oldukça büyük olmuştu üzerime bakarken mutfaktan gelen abimin sesine karşılık söylendim.
"Ya abi sen mi büyüksün? Ben mi küçüğüm anlamadım? Hayır yani boyum da kısa değil ki bir yetmiş beş falan ama senin kıyafetlerine bir elli falan oluyorum. Kime diyorum ben cevap versene." Başımı kaldırdığım da karşımda bana otuz iki diş sırıtan timi görünce şok oldum. Abime baktığım da bana gülerek bakıyordu. Şaşkınlığımı üzerimden atıp konuştum.
"Hoşgeldiniz, günaydın, merhaba." Neler saçmalıyorum bilmiyorum ama biri beni bu durumdan acil kurtarmalı yoksa rezillikte sınırı açacağım.
"Günaydın abicim de sen niye benim hırkamı giydin?" Omuz silkip konuştum.
"Canım istedi giydim." Abim elinde ki portakalı bana fırlatınca hızla tek elimle portakalı tuttum. Abim memnun şekilde gülüp konuştu.
"Aferin paslanma yok." Ukalaca sırıtıp elimi havada boş boş salladım.
"Hah ben ki General kızı Berrak Özer, ben ki Yüzbaşı kardeşi Berrak Özer, Ben ki başarılı Savcı Berrak Özer elimden bir uçan bir de ışınlanan kaçar." Ağabeyim dediğime göz devirirken duman gözlü adam hariç hepsi sırıtıyordu. Yüzümü buruşturup elimi belime attım. "Çok küstahça oldu demi ya?" Hepsi başını salladığında gülümsedim.
"Bir ara seninle spor yapalım Berrak Özer." Abimin dediği cümleyle gözlerimi devirdim. Iyi de ben zaten çok güzel dövüşür çok güzel spor yapardım. Mesleğim sağ olsun.
"Kesinlikle evet Yüzbaşım bir ara rövanş yaparız."Abim gülerek elinde ki ekmeği kesmeye devam ederken mırıldandı.
"Güzel buna en çok babamlar sevinecek."
Ukalaca abime sırıtıp portakalı abime doğru atayım derken duman gözlü adamın kafasına gelince tüm tim şaşkınca bana döndü. Yavaş hareketlerle abime baktığım da abim de sırıtıyor du. Duman gözlü adam bana tek kaşı havada bakarken boğazımı temizleyip konuştum.
"Ne ya sende abimin önünde durmasaydın."
"Abimin önünde değildim." Kaşlarımı çatıp duman gözlü adama baktım.
