Blood | Changlix ✓

4. Canını yakmak istemezdim Felix.

İyi okumalar dilerim. Yorum yapmayı unutmayın lütfen.💖
______________________

Çoğu öğrenci sessiz bir şekilde dersini dinlerken kendi aralarında gizli gizli sohbet etmeye çalışanlar ve uyuklayanlar dahil olmak üzere gözleri saatte olan birkaç öğrencinin arasında Felix de vardı.

Normalde dersi çok iyi dinleyen bir yapısı olsa da bugün hiçbir şekilde odaklanamamış, Changbin'in teklifinden başka hiçbir şey düşünememişti. Sabah gerçekten dediği gibi Felix'i almaya gelmiş, okula bıraktıktan sonra tek kelime etmeden kendi yoluna gitmişti. Hatta ikisi birbirine "Günaydın." bile dememişti.

"Lix, iyi misin?"

Yanında oturan arkadaşına baktı Felix. Gözlerini sabahtan beri saatten çektiği nadir anlardan birisindeydi şu an.

"İyiyim." dedi ve sıranın üzerine koyduğu kollarının üzerinde yatmaya devam etti.

Sınıftaki öğretmen normalde kimsenin sıraya kafasını koymasına dahi izin vermezken Felix'in son derece sorumlu bir öğrenci olduğunu bildiği için sesini çıkarmamış, bir sorunu olduğunu düşünmüştü. Çünkü Felix dersi kolay kolay ihmal etmezdi.

Yanındaki mor saçlının kolunu dürtmesiyle kafasını hafifçe kaldırdı Felix. Arkadaşına tekrar dönüp 'ne oldu' der gibi bir bakış attı. 

"Hasta falan değilsin di mi?"

"Değilim Min, iyiyim ben... merak etme. Sadece biraz başım ağrıyor."

"Tamam öyleyse." dedi mor saçlı uzatmadan. Arkadaşının sırtını hafifçe patpatladı ve gülümsedi. İkisi daha tanışalı dört ay kadar olmasına rağmen birbirini çok severdi. Üniversitede kurulan nadir arkadaşlıklardan biriydi onlarınkisi.  "Yine de bir sorun olursa bana anlat tamam mı?"

"Anlatırım."

Seungmin tekrar derse, Felix'se eski pozisyonuna döndü. Zaten dakikalar sonra okul bugünlük sona ermiş ve tüm öğrenciler bulundukları ortamı terk etmişti.

Okul bahçesinde elinde kitaplarıyla çıkan Felix, yanındaki Seungmin'le verilen ödev hakkında ne yapması gerektiğini dinliyordu. Derste o kadar dalgındı ki duymamıştı bile.

"Selam!" dedi onlara doğru atılan çocuk neşeyle. İki arkadaşın arasına girip onları ayırdıktan sonra ikisine gülerek baktı.

"Ne konuşuyorsunuz bakalım?"

"Ödevi anlatıyordum." dedi Seungmin.

Okulun kapısına ulaşmaları için arada çok az bir mesafe kalmıştı.

"Tamam. Şey diyecektim ben...Ne zamandır buluşamadık. Bu akşam buluşsak mı?"

"Olmaz!" diye atıldı Felix. Biraz sonra ne halde olacağını tahmin bile edemiyordu. Hal böyleyken bir de onlarla sözleşme planı yapamazdı. Aslında pek de yalan söylemiş sayılmazdı, iyi hissettiği söylenemezdi.

Bağırdığı için kendine dönen tuhaf bakışlarla hemen bir bahane öne sürdü. "Yani ben bugün kendimi pek iyi hissetmiyorum o yüzden."

"Bir şey mi oldu?"

"Olmadı Jisung." dedi Felix. Sabahtan beri aynı soruyu duymaktan bıkmıştı.

"Kapıya geldiğimize herkes dağılıyor değil mi?" İkili başını salladığında Jisung "Sonra görüşürüz o zaman." dedi. Arkadaşlarına el sallayarak uzaklaşırken Seungmin de onun gibi yaparak okulun karşısındaki yola geçti.

Felix'se etrafına bakınarak bildiği o yüzü ararken omzunda hissettiği elle hafifçe irkildi.

"Gidelim haydi."