Çünkü Ölüyorum |

Her Şey Yeni Başlıyor Güzelim

Yukarıdaki şarkıyla beraber okuyabilirsiniz..

İyi okumalar...

43. Bölüm: Her Şey Yeni Başlıyor Güzelim

•••

Beklenen an yaklaşıyordu. Genç kızı normal odaya almışlardı ve Toprak onun başında bekliyordu. Aslında hayır Toprak onun başında mutluluktan ağlıyordu.

Adam gülerek sevdiğinin kollarına tutundu.  Çiftin nefes alıp vermesi ve bunun beraberinde tıbbi cihazlardan gelen sesler birbiriyle çarpışıyor, biri diğerini takip ediyordu.

Genç adam fısıldadı; "Seni iyileştireceğim demiştim güzelim. Beraber iyileşeceğiz demiştim." Toprak uzun zamandır beklediği haberi almıştı. Ondan mutlusu olamazdı. "Çok korktum Peri kızı."

Genç kızın uzun kirpikleri kıpırdadı ama bununla kaldı. Hala uyanmak için hazır değil gibiydi. Odanın kapısı iki kez tıklandı ve içeriye birileri doluştu.

"Herkes burada. Tam bir aile gibiyiz." Arkadaşlarından aldığı destekle konuşmuştu Ahmet.

Genç kızın yanında sırasıyla, Mert, Ahmet, Semih, Melek, Gaye, Derin, Yaren, Sinan ve Toprak vardı. Kapı bir kez daha çalındığında geniş odaya anne, Gül ve amca da katıldı.

"Ne zaman uyanacak onu çok özledim." Gül öz olmayan ablasını öyle çok seviyordu ki. Her şeyiyle ona imreniyordu. Durumunun iyiye gitmesine ayrı, ablasının kurtulduğuna ayrı seviniyordu. Ayaklarının üzerine basabiliyordu artık, bu onun için çok önemliydi. Annesini erken kaybeden bu küçük kız, henüz 15 yaşındaydı. Annesiyle fazla zaman geçirememesi onu üzse de, Meltem'in ona yaptığı anneliğin hakkını yiyemezdi. Babasıyla beraber Meltem'in de öldüğünü sandığı için, yalnızca abileri kalmıştı yanında. Sinan öz olmasa bile onun en az Toprak kadar abisiydi. O korkunç olay yüzünden hep kendini suçlamıştı Toprak. Buna dayanamamıştı artık küçük kız. Nihayetinde ailesinin yanında olması ona güç veriyordu.

Oda da oldukça yabancı bir ses duyuldu.

"O gerçekten de.. çok güçlü." Daha resmiyette tanışılmamış olan ama Deniz için kan veren bu kız da herkes kadar orada olmayı hak ediyordu.

"O her zaman böyleydi.. gücünü hafife alan bir kız çocuğu." Toprak yanıtlamıştı.

Deniz için eski okulunda ki bir kaç öğretmeni hastaneye çiçek göndermişlerdi. Oda da enfes bir lavanta kokusu vardı bu nedenle.

Genç kız bu hayatta hep yalnız olup öyle de kalacağını düşünürdü ama kaderinde öyle güzel arkadaşlıklar ve dostluklar vardı ki.

"Uyansın artık. Lütfen!" Gaye'ydi bunu söyleyen. Eski Gaye'yi görenler inanmazdı bu haline. Saçları bile değişmişti. Sadece fiziki değil elbette yüreği değişmişti bu kızın. Bunun sebebiyse bir kaç ay önce yaşadığı bir trafik kazasıydı sözde. Ölümden dönmüştü fakat kimse onun yanında değildi. Deniz'e bakınca artık kıskanmadığını yalnızca onun gibi olmayı istediğini anladı. İyi biriydi artık ve kendi gibi birilerini bulmak istiyordu.

"Vallaha çatlayacağım şimdi.." okulda adı 'deli kız' olup hala da öyle kalan kızın dikkatini çeken Deniz değildi. Etrafıydı. Deniz'in etrafının çok güçlü olduğunun farkındaydı. Ama bunun altında yatan sebepleri ve olayları bilmiyordu. Sadece çok zor olduğunu biliyor ve öğrenmek dahi istemiyordu. Onun da bir sırrı vardı. Psikolojisi bitik durumdaydı. O çok güçlü ve yenilmez görünse de büyüyememiş bir kız çocuğuydu. Ailesini seneler önce bir yangında gözlerinin önünde kaybeden bir kız çocuğu. Bu anlar aklına onun da seneler önce bir gün hastanede gözünü açtığında yanında sadece babaannesini bulmasını getiriyordu. Artık varı yoğu o olmuştu. Ona bir şey olma düşüncesi bile kendisini çıldırtabilirdi. Genç kızın sorunları bitmiyordu. İlaçlar ve tedaviler sayesinde ayakta durabiliyordu. Çünkü o uyuyamazdı. Her uyuduğunda çığlıklarla uyanır babaannesine sarılırdı. İşte bu yüzden Toprağı çok iyi anlıyordu. Ailesi olmayan bir insanın tutunduğu tek dal da gitse o kişi nasıl yaşardı? Yaren güçlü ve iyi bir kızdı.