Çünkü Ölüyorum |

Yanıyorsunuz

Yukarıdaki ki şarkıyla beraber okuyabilirsiniz...

İyi okumalar..

44. Bölüm : Yanıyorsunuz

••

Onlar olmasa diye düşündüm biraz.. sanırım bende olmazdım. Ne babamdan ne de hastalığımdan onlar sayesinde kurtuldum. Bunu bilmelerini istedim. Bir konuşma yapmanım zamanı gelmişti.

" Benim için bu 6 ay aslına bakılırsa çok çabuk geçti. Yanımda siz olduğunuz için şuan buradayım. Eğer sizleri tanımasaydım o evde yine yalnız olup, belki de bu zor hastalığı asla atlatamayacaktım." Farkındalıkla gülümsedim ve kelimelerime devam ettim. 

"Ben bir aileyle büyümedim, babam ve halam bana değil aile, uzaktan yakından ilgisi olmayan akrabalar gibilerdi. Hiçbir zaman soramadım da, ne olduğunu bu yaşıma kadar hiç bilemedim. Acı büyütüyor insanı. Her ne olursa olsun bir zaman sonra gelen en ufak şefkate bile o kadar muhtaç ediyor ki.. etrafıma baktığım da 9 insandan fazlasını görüyorum.. geleceğimi görüyorum, dünümü ve bugünü.. kafamı yastığa koyar koymaz resimleriniz düşüyor, beyin merkezime." Yutkundum.

"Artık 17 yaşında sıradan bir kız değilim." Toprağa baktığım da gurur duyar gibi beni seyrediyordu, tıpkı bir babanın kızının başarısını seyreder gibi. "Ya da şöyle söylemeliyim; İnsanlara göre hala sıradan ama artık kapalı olmayan bir kutuyum, çünkü dostlarım var..  mesela ne olursa olsun beni dinleyecek sert ama duygusal olan Melek var.. " Melek dudak büzerek bana hayran bakışlar attı.

 Semihe döndüm. "Onu her şeyden çok seven, onun iyiliğini istemesi bana da iyi gelen güzel bir aşık Semih var.. " Gülümseyerek kafa salladı Semih. "Abim olmasını hala kabul etmekte zorlandığım ama buna bir kere bile şikayet etmeyen hem arkadaşım olan beni iyi hissettiren abim Sinan var.." Abim göz kırparak beni dinliyordu. Mert'e döndüm."En başlar da benimle uğraşıp delirten ama içten içe fazla duygusal kardeşim Mert var.. " Gülümsüyor ve tek kaşını kaldırıyordu. Ahmet'e döndüğüm de alt dudağını çiğneyerek kendisine söylenecekleri merakla dinlediğini fark ettim ve güldüm. "tam bir çılgın, beni bizi güldürmeyi kendine görev eden  ve bunu her defasında başaran Ahmet var.." 

Gaye' ye döndüm. Onun için zordu çünkü hala üzgündü yaptıkları için. "Bir zamanlar düşmanım dediğim ama kendi için savaşıp değişen, en büyük cesareti gösteren, çabalayan bir Gaye var.. " Minnetle gülümsedi. "En masum düşünceleriyle etrafa pozitif  enerji gönderen Derin var.." Derin kendine söylenenleri duyup ellerini çırptı. "Yeni tanıştığımız kim olduğumu bilmeden gözlerimin içine bakıp beni okuyan, onu okuduğum Yaren var.." Yaren'de göz kırpıp zoraki de olsa gülümsedi. "Hepinize nasıl teşekkür ederim bilmiyorum. Sizi nasıl mutlu ederim bilmiyorum. Savaşıp kazandım. Kaybetseydim de üzülmezdim, ama üzülürdünüz size kıyamazdım."  Üzgünce omuz silktim.

"Bütün zamanlarda yanımdan tek bir saniye ayrılmayan, kırıldığında gururunu hiçe sayan, benim için her şeyi.. biliyorum her şeyi feda eden güzel sevgilim. En başta da sana ne diyeceğimi bilememek bana çok koyuyor. Sana olan sevgim kelimelerle yarışıp açık ara galip geliyor. Kendimi ifade etmeye çalışırken aslında nasıl boşa uğraştığımı görüyorum sen zaten biliyorsun beni.. ben anlatamadığım da anlıyor, biliyorsun. Ne dediğimi tek bir bakışımla anlayıp kararlarıma saygı duyuyorsun. Seni seviyorum. Hepinizi her şeyden, kendimden çok seviyorum. Yanımda olduğunuz için minnettarım. Eksik olmayın, hiç." Dedim ve gözümden gelen yaşları koluma sildim.