2020 Watty Ödülleri Tarihi Kurgu Kazananı
Tarih #1 (19.09.2020)
Hiç kimse yaşattığını yaşamadan ölmezmiş. Geçmişin kanlı sayfaları bir bir önüne açılır, hayaletler hesap sorarmış. Öyle bir gün gelirmiş ki önce aynaya baktığında gördüğün gözler yaban...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1419 Senesi - Güz Mevsimi
ASPARGON HANLIĞI
Altınova Şehri - Hanedanlık Sarayı
Baş Hanzen İdil
Büyük Hanım hepimizi haremde toplamıştı. Altınova'nın ileri gelen aileleri de buradaydı. Kekevizadelerden Tunç Bey'in annesi Şayeste Hatun, Burçin'le birlikte gelmişti. Gebeliği için Müge Hanım ona küçük bir hediye vermişti. Özel el örgüsü battaniye ve yatak örtüleri. Ayrıca Nuray Hatun da buradaydı. Feraye'nin annesiydi. Feraye annesinin geleceğini duyunca çok sevinmişti. Şimdi de yan yanalardı. Çelebilerden Güzin Hatun gelmişti kızı Birgül'le. Simay'ın annesiydi. Azizoğlulardan Keriman Hatun ve görümcesi Gülce Hatun buradaydı. O ikisi yıllardır anlaşamamıştı. Hala aynılardı.
Kapılar açıldığında Şevval ve Aydan içeri girdi. Aydan diğer çocukların yanına gitmeden önce Büyük Hanım'ı selamlamaya geldi. Reveransını yaptıktan sonra hareketlenmişti ki Müge Hanım, "Aydan, gel bakayım yanıma."dedi. Aydan gözleri yerde yaklaştı. Müge Hanım elini torununun çenesine götürüp yüzünü kendine çevirdi. "Ağladın mı sen?"diye sordu usulca. Aydan önce bana baktı sonra Müge Hanım'a döndü.
"Yok. Biraz rahatsızım. Ama iyiyim." Müge Hanım inanmamıştı.
"Bir şey olmuş işte güzel kızım. Söyle kim üzdü seni?" Gözledi doldu doldu ve hızla Müge Hanım'a sarıldı.
"Han babam hala gelmedi. O hatunla gitti ve gelmedi. Onunla evlenecek ve beni daha çok unutacak."
Bedenimin gerildiğini hissettim. Müge Hanım'ın gözleri Şevval'deydi. Aydan'ın başını usul usul okşarken, "Olur mu hiç öyle şey? Han baban kiminle evlenirse evlensin sen onun kızı olacaksın. Bu gerçek değişmeyecek."
"Değişecek. Adım Haneş Aydan olmayacak. Aydan Hatun diyecekler bana."
"Kaidelerimiz böyle güzel kızım. Bunu biliyorsun. İsminin başına sonuna ne geldiği önemli değil. Dedim ya, sen hep han babanın kızı olacaksın. Üzülme böyle şeyler için." Yüzünü kendine çevirdi. "Bak bakayım bana." Aydan gözlerini kırpıştırdı. "Seni hepimiz çok seviyoruz. Ben, han baban, annen, abin ve kardeşlerin. Baş Hanzen İdil için de oldukça kıymetlisin." Bana yan bir bakış attı.
"Elbette kıymetlisin."dedim gülümseyerek. "Sen de kardeşlerin gibi sevilen birisin Aydan."
Aydan ikna olmuşa benzemiyordu. "Hadi kardeşlerinin yanına git. Daha sonra seninle özel olarak görüşelim olur mu?" Başını aşağı yukarı salladı ve uzaklaştı. Şevval de aşağıdaki masalardan birine gitmek üzereydi, "Sen dur."dedi Müge Hanım sertçe. Şevval ona döndü tekrar. "Bu çocuğun hali ne böyle? Her geçen gün daha kötüye gidiyor. Annesi olarak onu güzel telkin etmen gerekirken kafasına neler sokuyorsun. Altı yaşındaki bir kız ünvanlardan ne anlasın? Onun ihtiyacı olan şey sevildiğini bilmek!"
